Samengevat
Bleken verwijst naar verschillende methoden om een tand of het geheel te bleken tandstelsel. Tanden verkleuren om heel verschillende redenen. De meest voorkomende oorzaak is de natuurlijke ouderdom van de tanden.
In de zeldzaamste gevallen is de kleur van de tanden van een jongere even wit als die van een oudere. De intensiteit van de verkleuring kan echter ook worden beïnvloed. Overmatige consumptie van thee of koffie leidt tot een snellere verkleuring van de tanden.
Vooral de regelmatige consumptie van zwarte thee leidt tot een geelbruine verkleuring van de glazuur. Een andere belangrijke factor is het verbruik van nicotine. Roken na jaren worden de tanden extreem geel.
Bovendien leidt een gebrekkige mond- en mondhygiëne tot toenemende vergeling en de aanwezigheid van ziekten van de tanden (cariësparodontose). Als een tand moet worden gedood na een ontsteking van de zenuwen en voor een wortelkanaalbehandeling glazuur van de tand wordt meestal ook geelachtig bruinachtig en onderscheidt zich zo visueel van de aangrenzende tanden. Er zijn veel verschillende soorten bleken uitgevonden en getest.
De meest gebruikelijke methoden zijn chemische bleekmethoden, waarbij een gel op de tanden wordt aangebracht. Het bleekingrediënt is waterstofperoxide. De reactie tussen de gel en het tandoppervlak produceert waterstofradicalen, die de kleur van de tand verwijderen, waardoor deze lichter lijkt (oxidatieproces).
In het reductieve proces bevat een gel zwavel-bevattende moleculen worden ook op de tand aangebracht. Deze ontnemen de tand zuurstof, wat leidt tot een schijnbare lichte verkleuring. Bij laserbleken wordt het chemische proces op de tanden versneld door een laserstraal die op de te behandelen tand wordt gehouden.
De zogenaamde homebleaching wordt door patiënten gedurende langere tijd zelfstandig thuis uitgevoerd. Een impressie van de tandstelsel wordt eerst gemaakt, die dient als sjabloon voor een tandspalk. Deze spalk wordt vervolgens gevuld met chemische gels.
De patiënt moet de spalk regelmatig meerdere uren per dag dragen om het gewenste effect te bereiken. Bij de Walking Bleach-techniek worden dode tanden vóór de definitieve sluiting gevuld met een chemische substantie en wordt de tand vervolgens verzegeld. Na een of twee dagen wordt de tand heropend en wordt de substantie verwijderd.
Gedurende deze tijd heeft de chemische stof zich van binnenuit door de tandwand gebleekt en deze gebleekt. De duurzaamheid van het bleekresultaat is afhankelijk van de gekozen methode, levensstijl en gebitsreiniging. Als patiënten de consumptie van thee en koffie beperken, geef dan op roken zorg in het algemeen voor regelmatige tandheelkundige zorg en laat hun gebit van tijd tot tijd professioneel reinigen door een tandarts, een blekingstijd van maximaal 2 jaar kan worden verwacht.
Na deze periode dient een nableking plaats te vinden, maar dit kan dan sneller en goedkoper en tegen lagere prijzen, aangezien het meestal niet meer nodig is om de grote hoeveelheid bleekmiddel te gebruiken zoals bij primair bleken. Bleken heeft ook risico's en bijwerkingen. Bijvoorbeeld irritatie van de tandvlees kan optreden na het aanbrengen van de gel.
Behandeling van het oppervlakkige glazuur kan ook leiden tot een tijdelijke overgevoeligheidsreactie van de tanden. Delen van het bleekmiddel worden door de patiënt ingeslikt tijdens en na het aanbrengen en kunnen in zeldzame gevallen irritatie van het maag voering of allergische reacties. De kosten voor het bleken liggen tussen 60 en 700 EUR, afhankelijk van de gekozen methode en worden niet gedekt door volksgezondheid verzekering.
Alle artikelen in deze serie:
