Symptomen van schizofrenie

Synoniemen

schizofrenie, schizofrene psychose, endogene psychose, schizofrene psychose

Definitie

Om de term te begrijpen schizofrenie, moet men eerst de term "psychose“. EEN psychose is een voorwaarde waarin de patiënt het contact met de werkelijkheid (het echte leven) verliest. Normaal gesproken nemen wij mensen onze realiteit waar met behulp van onze zintuigen en verwerken deze vervolgens in ons denken.

In het kader van een psychose of psychotische toestand kunnen beide worden verstoord. Schizofrenie is een vorm van psychose, waarbij enerzijds de zintuiglijke waarneming kan worden verstoord en hallucinaties kan voorkomen, aan de andere kant kan het denken zelf ernstig worden verstoord. Het verwerken van percepties kan bijvoorbeeld leiden tot waanvoorstellingen.

Al met al verliezen mensen in een psychotische toestand geleidelijk het contact met de werkelijkheid en dus met hun leven. Ze vinden het steeds moeilijker om de hun toegewezen taken uit te voeren (als partners, medewerkers, chauffeurs, etc.). Wat psychose of schizofrenie niet betekent, is een gespleten persoonlijkheid of meervoudige persoonlijkheidsstoornis!

Symptomen

Over het algemeen kan het klinische beeld of de symptomatologie sterk variëren van patiënt tot patiënt. Hoewel het daarom een ​​ziekte is met vele gezichten, is er een indeling van klinische symptomen in 3 klassen:

  • Positieve symptomen (u kunt de positieve symptomen vinden onder ons onderwerp Schizofrenie)
  • Negatieve symptomen
  • Psychomotorische symptomatologie

Negatieve symptomen omvatten al die symptomen die kunnen worden omschreven als "basissymptomen" en die geen "product" zijn, dwz een verkeerde verwerking van de patiënt. De belangrijkste negatieve symptomen zijn:

  • Plat emotioneel leven Veel schizofrenen lijken 'afgestompt' in hun emotionele ervaring.

    Ze reageren nauwelijks emotioneel. Veel dingen lijken "onverschillig". De gezichtsuitdrukking lijkt erg roerloos, de stem lijkt eentonig en de blik is neergeslagen.

  • Gebrek aan woorden Veel schizofrenen hebben gemeen dat ze heel weinig spreken.

    Ze zijn dan erg eenlettergrepig in hun antwoorden of blijven volkomen stil. Een mogelijke verklaring hiervoor is óf een fundamenteel gebrek aan denken óf het zogenaamde ‘gedachtenstoringen’. Hier verdwijnen de gedachten gewoon, waardoor het voor de patiënten niet meer mogelijk is om op verzoeken of vragen te reageren.

  • Fysieke uitputting Patiënten verliezen geleidelijk hun fysieke prestatievermogen.

    Enerzijds wordt door de ziekte zelf, maar ook vaak tijdens medicamenteuze therapie, vaak een zeer hoge mate van vermoeidheid ervaren.

  • Sociale retraite Mensen die de wereld waarin ze leven en de mensen die ze tot nu toe hebben gekend ineens heel anders ervaren, trekken zich beetje bij beetje steeds meer terug. Ze zijn steeds meer in beslag genomen door hun eigen gedachten en angsten. Dit leidt vaak tot een toestand van verwaarlozing, die zelfs levensbedreigend kan worden als de voedselvoorziening onvoldoende is.
  • Slaapstoornis Bijna alle schizofrene patiënten krijgen vroeg of laat problemen met inslapen en blijven slapen.

    Vaak is alleen medicatie nuttig bij de behandeling van de slaapstoornis.

Het is niet ongebruikelijk dat schizofrene patiënten een verlies van spontane en onbeperkte beweging ervaren en de ontwikkeling van vreemd uitziende bewegingspatronen. Ook hier kunnen de symptomen een grote verscheidenheid aan vormen aannemen.

  • Catatonie Catatonie is waarschijnlijk de meest extreme vorm van psychomotorische symptomatologie en komt slechts zelden voor.

    Catatonische patiënten zijn aanvankelijk onbeweeglijk. Ze reageren niet op externe prikkels en blijven soms dagen stil. Sommigen blijven heel stil zitten of liggen, anderen nemen bepaalde houdingen aan en blijven dat urenlang zitten.

    Sommigen kunnen passief in andere houdingen worden gebracht en blijven dat ook. Deze patiënten hebben een zogenaamde wasachtige flexibiliteit (flexibilitas cerea)

  • Catatonische excitatie Hier gaat het om een ​​volledig ongerichte heen en weer beweging met roeispanen van de armen. In het ergste geval kan dit leiden tot zelfverwonding of het in gevaar brengen van anderen.