Therapie
De therapie van a chronische inflammatoire darmziekte hangt ervan af of een acute episode behandeld moet worden of dat het symptoomvrije interval moet worden verlengd en een nieuwe episode moet worden uitgesteld. Om de acute inflammatoire opvlamming te behandelen, voornamelijk ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals cortisone worden gebruikt. Zoals al genoemd, De ziekte van Crohn patiënten dienen in het algemeen hiervan af te zien roken, omdat dit het beloop van de ziekte verergert.
Er moet voor worden gezorgd dat er een evenwicht is dieet en voldoende opname van voedingsstoffen. Alcohol en bepaalde voedingsmiddelen die niet goed worden verdragen, moeten ook worden vermeden. In geval van malabsorptie, ontbrekende ondergronden zoals vitaminen, calorieën, proteïne, zink en calcium moet worden vervangen.
Bij De ziekte van Crohnchirurgische ingreep kan ook worden uitgevoerd in noodgevallen. Dit is echter alleen in noodgevallen zoals perforatie (ruptuur van de darm). De ziekte van Crohn wordt voornamelijk met medicatie behandeld en kan niet operatief worden genezen.
Daarentegen in colitis ulcerosa met een ernstig beloop, chirurgische verwijdering van de rectum (rectum) en dikke darm (dikke darm), een zogenaamde proctocolectomie, is vaak nodig. Om ontlasting uit te scheiden, wordt ofwel een kunstmatige darmuitlaat gecreëerd of wordt een ileonale zak gevormd. Een ileonal pouch is een verbinding tussen de dunne darm (ileum) en de anus en vertegenwoordigt de standaardprocedure.
Sinds colitis ulcerosa treft meestal alleen de dikke darm en rectum, wordt het genezen door chirurgische verwijdering. In het geval van een milder verloop van de ziekte, dient ook vervanging van voedingsstoffen zoals ijzer te worden overwogen. Medicamenteuze behandeling hangt voornamelijk af van het feit of de ziekte een acute inflammatoire uitbarsting of een ontstekingsvrij interval is.
Medicamenteuze behandeling van de ziekte van Crohn verschilt van die van colitis ulcerosa: Bij milde acute aanvallen van de ziekte van Crohn, lokale behandeling met glucocorticoïden zoals budesonide wordt gebruikt. Bij ernstigere aanvallen of als lokale therapie niet voldoende is, systemische toediening van glucocorticoïden met bv prednisolon is gebruikt. Voor ziekteverlopen die niet onder controle kunnen worden gehouden glucocorticoïden, de administratie van immunosuppressieve geneesmiddelen moet in overweging genomen worden.
TNF-alfa-antilichamen worden voornamelijk voor dit doel gebruikt. Om de volgende acute ontsteking zoveel mogelijk uit te stellen, immunosuppressieve geneesmiddelen zoals azathioprine or Infliximab (TNF-alfa antilichamen) worden ook gegeven. Bij de acute therapie van milde ulceratieve colitisLokaal worden zogenaamde 5-ASA-preparaten (bijv. mesalazine) gebruikt die een ontstekingsremmende werking hebben.
Antibiotische therapie is vereist voor bacteriële infecties. glucocorticoïden worden aanvullend toegediend bij matige aanvallen. Als de aanval ernstig is, immunosuppressieve geneesmiddelen zoals ciclospoprine A, tacrolisme of Infliximab worden voorgeschreven.
Voor langdurige therapie tussen terugvallen in, nemen patiënten 5-ASA-preparaten rectaal of oraal. Bij een bacteriële infectie behandeling met antibiotica noodzakelijk.
