Terugtrekken is het krimpen of terugtrekken van een weefsel, orgaan of andere anatomische structuur. Fysiologisch, bijvoorbeeld, trekken de weefsels van de moeder samen tijdens de geboorte van een kind om doorgang van het duwen mogelijk te maken hoofd Het concept van retractie is ook pathofysiologisch relevant, bijvoorbeeld retractie van de tepel bij carcinoom in situ.
Wat is intrekken?
Terugtrekken is bijvoorbeeld het krimpen of terugtrekken van een tissue. Fysiologisch, wanneer een baby wordt geboren, trekt het weefsel van de moeder bijvoorbeeld samen om het duwen mogelijk te maken hoofd er doorheen komen. "Retrahere" is een Latijns werkwoord en betekent letterlijk terugtrekken. Dienovereenkomstig is de term intrekking een leenwoord uit het Latijn en wordt het geassocieerd met verschillende betekenissen in de geneeskunde. In de regel heeft elk medisch proces van terugtrekken de betekenis van terugtrekken, wat kan verwijzen naar verschillende weefsels. Dus een terugtrekking in de geneeskunde impliceert het terugtrekken of krimpen van weefsels, organen of andere structuren van het organisme. Het tegenovergestelde van intrekken wordt geacht te zijn verlenging, die in anatomie wordt geassocieerd met een vooruitgang van lichaamsdelen of andere structuren. De onderkaak kan bijvoorbeeld vooruitgaan en heeft daarmee een verlenging Als de onderkaak zich daarentegen terugtrekt, trekt deze zich naar achteren terug, dwz hij duwt naar achteren. In verschillende contexten staat retractie ook medisch voor een regressie van weefsels, wat vooral relevant is in de context van ziekten. Kortom, de term retractie wordt meer gebruikt in de pathofysiologie dan in de fysiologie. Dat wil zeggen, terugtrekking wordt meestal geassocieerd met ziekteprocessen dan met natuurlijke lichaamsprocessen.
Functie en taak
Volledig natuurlijke terugtrekking in een gezond organisme vindt bijvoorbeeld plaats tijdens wond genezen Wanneer het vasculaire systeem van het lichaam wordt beschadigd, wordt de coagulatiecascade verhinderd bloed lekkage en dus stimuleert hemostase (hemostase). Het stollingssysteem komt dus overeen met een endogene bescherming tegen bloeding en het resulterende bloed verlies. Overeenkomstig, hemostase is een vitale lichaamsfunctie. Er zijn drie stappen bij betrokken bloed stolling. Vasoconstrictie, dwz samentrekking van de vaatmusculatuur in het gewonde vat, treedt op als gevolg van het vrijkomen van serotonine en thromboxaan. Een verlaagde stroomsnelheid is nu aanwezig bij de gewonden bloedvat, die de aggregatie van bloedplaatjes activeert. In de derde stap van de coagulatiecascade sluit het letsel zich af met een aggregaat dat bestaat uit fibrinepolymeren en bloedplaatjes Er vormt zich een trombus, waardoor het ontsnappen van bloed wordt geremd. Zodra de trombus zich terugtrekt als onderdeel van de volgende wond genezen proces, de medische term hiervoor is het terugtrekken van de trombus. De verkleining van bloedstolsels moet worden gezien als een actieve dienst die door het bloed wordt geleverd bloedplaatjes (trombocyten) binnen hemostase Veel andere, fysiologische processen maken gebruik van de term retractie. Dit geldt onder meer voor typische lichaamsprocessen tijdens de geboorte van een kind. Het weefsel trekt zich tijdens elke contractie terug, bijvoorbeeld door het naar beneden duwen hoofd van het kind. Dit terugtrekken van weefsel is ook een terugtrekking. Bovendien verwijst de arts soms naar het terugtrekken van de zaadbal. Dit proces is aanwezig in de context van anomalieën zoals de hangende testis, die zich tijdelijk terugtrekt in het lieskanaal als gevolg van samentrekking van de cremaster-spier. De slingertestis is in het scrotum (scrotum) afgedaald en is daarom niet noodzakelijk een pathologische misvorming. Hangend testikels hebben daarom op zichzelf geen enkele manifeste pathologische waarde of verkeerde positie. Niettemin veranderen ze in het geval van een bijzonder levendige cremasterische reflex tijdelijk hun lokalisatie en gaan ze abnormaal liggen. In deze context moet terugtrekking dus niet worden beoordeeld als een manifest pathologisch fenomeen, maar als een tijdelijke positionele anomalie. In de context van veel ziekten heeft de term intrekking echter meer pathologische connotaties.
Ziekten en klachten
Soms, wanneer er een pathologische terugtrekking van de oogbal in de baan is, wordt de term terugtrekken gebruikt. Deze intrekking is een misvorming die kan verwijzen naar ziekten zoals het Duane-syndroom. Vergelijkbaar met dit gebruik van de term, intrekking van de tepel duidt ook op ziekte. Bij een dergelijke terugtrekking gaat de arts uit van een ductaal carcinoom in situ. Nog pathologischer is het intrekken van een long segment. Dit verwijst naar de ineenstorting van een enkele long segment, de lob van de long, of de lobben van de long naar de hilus. Intrekking van de long wordt in deze context geassocieerd met pulmonale collaps en moet daarom worden opgevat als een medisch noodgeval. Niet alleen als pathologisch symptoom van eenmalige ziekte-incidenten wordt de term retractie binnen de pathofysiologie gebruikt. De arts gebruikt de term ook voor volgende verschijnselen na bepaalde pathologische processen. Dit geldt bijvoorbeeld in het kader van langdurig functionele stoornissen van de gehoorbuizen, wat kan leiden tot terugtrekking van de trommelvlies Een dergelijke regressie van het trommelvlies wordt trommelvliesretractie genoemd. Dit type weefselretractie komt vooral veel voor in de setting van seromucotympanum. In de tandheelkunde wordt de term terugtrekken ook toegepast op het terugtrekken van de tandvlees Deze intrekking kan plaatsvinden in de context van parodontitis of kan kunstmatig worden geïnduceerd, bijvoorbeeld met therapeutische verwijdering van het tandvlees uit het cervicale gebied. Therapeutisch wordt retractie ook geassocieerd met het plaatsen van een kunstmatige darmuitlaat. Dus voor patiënten met colorectaal kankerkan een kunstmatige darmuitlaat relevant zijn voor de behandeling, waarbij de darm onder de buikwand wordt gehecht. In deze context wordt het terugtrekken van de darm dus onder de patiënt gehecht huid niveau wordt terugtrekking genoemd.
