Introductie
Tendinitis calcarea in het algemeen is een ziekte waarbij kalkafzettingen voorkomen pezen en peesaanhechtingen. Aangenomen wordt dat 2 tot 3% van alle mensen er last van heeft. De meest voorkomende aanvangsleeftijd is tussen het derde en vijfde levensdecennium.
Een groep spieren in het schoudergebied (de zogenaamde rotator manchet) wordt het vaakst beïnvloed door tendinitis calcarea, in de volksmond bekend als een verkalkte schouder. De patellapees en achillespees worden ook vaak getroffen. In pezen van de heup gewrichtDergelijke calcificaties komen echter vrij zelden voor.
Symptomen
Hoewel het zeldzaam is, kan de ziekte ook ernstig ongemak in de heup gewricht. De belangrijkste symptomen zijn pijn die toeneemt over dagen tot weken, meestal als stekende pijn gevoeld wanneer de heup gewricht wordt verplaatst en geladen. Pijn kan ook specifiek worden geprovoceerd door druk uit te oefenen op de aangedane pees. Andere symptomen kunnen zijn: zwelling, roodheid en bewegingsbeperking als gevolg van pijn Al deze symptomen zijn tekenen van een ontstekingsreactie.
Veroorzaken
Het klinische beeld van tendinitis calcarea wordt veroorzaakt door degeneratieve, dwz slijtage-gerelateerde, veranderingen in de respectievelijke pees. Het exacte proces is nog niet volledig begrepen. Zeker is wel dat verschillende processen aan de pees resulteren in een hermodellering van het peesweefsel en de accumulatie van calcium Kristallen.
Als gevolg hiervan vinden ontstekingsprocessen plaats die de zwelling, roodheid en pijn veroorzaken die kenmerkend zijn voor een ontsteking. In het geval van de heup, verschillende pezen kan worden beïnvloed door dit proces. Tot nu toe is verkalking waargenomen in de spier gluteus maximus, musculus adductor brevis en de iliopsoas spier.
Therapie
Net als andere gewrichten getroffen door tendinitis calcarea, is de behandeling van het aangetaste heupgewricht meestal conservatief, dwz niet-chirurgisch. De belangrijkste focus ligt hierbij op het gebruik van zogenaamde niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Deze pijnstillers, waaronder ook de bekende zelfzorggeneesmiddelen vallen Aspirine (KONT), Diclofenac en Ibuprofen, hebben zowel pijnstillende als ontstekingsremmende effecten.
Ook is het belangrijk om de schouder of heup te beschermen om verdere irritatie van het peesweefsel te voorkomen. Zware belasting moet daarom in ieder geval worden vermeden. In de meeste gevallen kan dit er alleen voor zorgen dat de ziekte zichzelf geneest.
Wit bloed cellen beginnen de calcium afzettingen en het peesweefsel kan herstellen. Bovendien zijn fysiotherapeutische oefeningen en koudetherapie beschikbaar als verdere maatregelen om genezing te bevorderen en pijn te verlichten. Naast de injectie van lokale anesthetica, wat ook nuttig is bij ernstige pijn, bevelen sommige artsen ook de injectie van steroïden aan, hoewel het controversieel is hoe nuttig deze therapeutische stap eigenlijk is.
Het is ook mogelijk om het zogenaamde extracorporaal te gebruiken schokken golftherapie (ESWT), waarbij de calcium kristallen worden verbrijzeld door lage-energiegolven. Deze procedure is echter duur en wordt meestal niet gedekt door volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen. Er moet ook worden vermeld dat slechts ongeveer de helft van alle patiënten baat heeft bij deze behandelmethode.
Ongeveer 95% van alle tendinitis calcareae geneest vanzelf binnen een paar weken onder deze conservatieve therapie. Voor de overige 5%, die meestal wordt aangetast door grote kalkafzettingen, kan chirurgische ingreep nodig zijn voor definitief herstel. Over het algemeen wordt dit gedaan als na ongeveer zes maanden geen succes kan worden behaald met conservatieve maatregelen.
