Symptomen
In de meeste gevallen gaat een gebroken tand gepaard met veel symptomen. Meestal is het extreem gevoelig voor pijn (overgevoelig). Vooral thermische prikkels zoals warm en koud veroorzaken ernstig pijn.
Aanbevolen onderwerp voor jou: Kiespijn Dit eindigt pas nadat de tandarts een behandeling heeft uitgevoerd. Hiervoor is vaak een simpele vulling voldoende. Er is ook pijn tijdens het eten, wat wordt veroorzaakt door de druk bij het kauwen.
Als het voelt alsof je de gebroken tand inslaat, duidt dit op een ontsteking van het wortelkanaal pus vorming. Meestal bestonden deze symptomen in dit geval echter zelfs vóór de breuk. In de meeste gevallen waren ze minder uitgesproken vóór de breuk.
Behandeling
Zodra een hoektand tand is afgebroken, moet een tandartsafspraak worden gemaakt. Het maakt niet uit of de tand pijnlijk is of niet. Als een tand wordt afgebroken, is er altijd een verhoogd risico op cariës en ontsteking.
De reden hiervoor zijn ruwe randen van de breuk of een geopende tandholte. De tandarts start de behandeling na diagnose. In het eenvoudigste geval is een composietvulling voldoende.
Als het afgebroken deel goed is opgeborgen, kan het fragment soms zelfs weer worden vastgemaakt. Als echter het grootste deel van de kroon wordt aangetast door de breuk, dan a wortelkanaalbehandeling met daaropvolgende bekroning is meestal onvermijdelijk. Soms is de schade aan de hoektand is te ernstig, dan moet het worden geëxtraheerd.
De tand wordt dan vervangen door een brug of een prothese of implantaat. De juiste restauratie wordt voor elke patiënt afzonderlijk gemaakt. Zelfbehandeling is in dit geval niet mogelijk. Als het visueel erg storend is, kunt u dezelfde dag nog naar de tandarts, die mogelijk een tijdelijke oplossing klaar heeft staan.
Wat te doen als er maar één stuk is afgebroken?
Al was het maar een stukje van de hoektand tand breekt af, er zijn verschillende behandelingsopties. Deze zijn afhankelijk van de mate van breuk en de grootte van het afgebroken stuk. Een simpele breuk zit alleen in de glazuur/ tandbeen, maar heeft geen invloed op de pulpa.
Hierdoor is er geen beschadiging van de tandzenuw, in dit geval wordt de tand hersteld met een plastic vulling (composiet). Als de breuk echter ook de tandholte beïnvloedt, is de tandzenuw is beschadigd. Dan een wortelkanaalbehandeling moet worden uitgevoerd, zoals bacteriën heeft misschien al het puntje van de wortel bereikt.
Daarna moet de tand worden gekroond. Dit is nodig omdat de wortelbehandelde tand niet meer voldoende van voedingsstoffen wordt voorzien en na verloop van tijd broos wordt. Een kroon zorgt voor voldoende stabiliteit.
Als deze behandeling niet wordt uitgevoerd, raakt de tand binnen korte tijd ontstoken en kan dit veel pijn en zelfs tandverlies veroorzaken. Als het niet meer mogelijk is om het gebroken tandfragment op de tand te plaatsen of opnieuw te bevestigen, moet het defect opnieuw worden opgebouwd met een vulmateriaal. Er zijn veel verschillende varianten van vulmaterialen, die worden geselecteerd afhankelijk van de grootte van het defect en de lokalisatie (bijv. Zichtbaar of onzichtbaar gebied, occlusaal oppervlak of nek van de tand, etc.)
De mogelijkheden zijn talrijk en variëren van directe restauraties van cement, amalgaam of kunststof (zogenaamde composieten), die in één sessie direct op de stoel worden vervaardigd, tot in het laboratorium vervaardigde vullingen van keramiek of goud. Vanwege het brede scala aan beschikbare opties, zijn de kosten van een vulling ook breed, variërend van € 40-500, afhankelijk van de grootte en het materiaal. De materiaalkwestie is altijd situatieafhankelijk en moet individueel aan de patiënt worden aangepast en met de betreffende tandarts worden besproken.
Dit zou de voor- en nadelen, de kosten en de levensduur van het betreffende materiaal moeten verklaren, zodat men voor zichzelf als patiënt kan afwegen welk materiaal voor zichzelf het beste blijkt te zijn. De vraag rijst of het nodig is dat de tandarts een boor moet gebruiken voor een gebroken tand. Het antwoord hangt af van hoe groot het defect is, welk materiaal wordt gebruikt voor het vullen en of dit het geval is cariës.
Als er maar een klein stukje van de tand is afgebroken en er niet genoeg oppervlak is om de vulling vast te houden, moet het gebied mogelijk worden vergroot met een boor. Dit is vooral het geval als de tand is gevuld met conventioneel cement of amalgaam. Composieten daarentegen zijn zo aan de tand gehecht dat ze een verbinding met de tand vormen en daardoor zelfs op kleine oppervlakken kunnen vasthouden.
Als de tand is vervallen, de cariës moet in ieder geval met een boor volledig worden verwijderd, zodat progressie van de cariës onder de vulling kan worden voorkomen. Ook als er geboord moet worden, is verdoving niet altijd nodig. Vaak is het defect zo ver verwijderd van de zenuwen van de tand dat een pijn nauwelijks merkbaar is.
Zelfs als de tand al dood is, is anesthesie niet nodig. Als er veel van de tand afgebroken is, is het in sommige gevallen niet meer mogelijk om deze te vullen met een vulling en moet de tand gekroond worden. Een kroon wordt in het laboratorium gemaakt en kan niet direct in de eerste sessie worden geplaatst.
Ook zijn de voorbereidingen op de tand voor een laboratorium gemaakte kroon uitgebreider dan voor een vulling, dus er moet meer tijd worden ingepland voor de eerste afspraak. Komt u nu als noodgeval met een gebroken tand naar de praktijk, dan moet u eerst een tijdelijke restauratie verwachten. Zoals de naam al doet vermoeden, is een tijdelijke oplossing slechts een tijdelijke oplossing en dient deze alleen als een tijdelijke oplossing totdat de eigenlijke kroon is voltooid.
Tijdelijk zijn gemaakt van tandkleurige harsen die zorgen voor tijdelijke esthetiek en ook de kauwfunctie goed herstellen. Deze materialen zijn echter niet erg stabiel en ook niet bijzonder slijtvast, zodat ze niet in de mond lang zonder te breken of te verkleuren. Bovendien zijn tijdelijke medewerkers een vreemd lichaam dat niet goed past, zodat de tandvlees op de lange termijn geïrriteerd en ontstoken raken.
Een tijdelijk mag niet in het mond langer dan een paar weken tot een paar maanden. De kosten van een tijdelijke restauratie van een of meer tanden zijn inbegrepen in de kosten van een kroon en worden doorgaans niet meer gemaakt. Als de tand echter voor een langere periode voorlopig hersteld moet worden, bijvoorbeeld door langer verblijf in het buitenland, ziekte, zwangerschapkostenredenen of gelijkaardige redenen, moet een tijdelijke oplossing voor de lange termijn worden gevonden, die in het laboratorium wordt vervaardigd en een hogere stabiliteit en orale stabiliteit heeft.
Er kunnen extra kosten ontstaan. Een langdurige provisie kan 6 tot maximaal 12 maanden gedragen worden. Als een stuk tand afbreekt en het resterende deel donker wordt of eerder een donkere kleur heeft gehad, kan worden aangenomen dat de tand al is overleden. Hoe gebeurde dit?
Als de tand een heftige klap krijgt of een diepe cariës of breuk heeft, reageert deze met een ontstekingsreactie. De dentine (dentine) en de pulpa (tandholte), die is gevuld met zenuwen en bloed, reageren op dergelijke onfysiologische (pathologische) stimuli met een ontsteking en proberen te regenereren. In het geval van een schokken, zenuwen en schepen kan afbreken en bij diepe cariës of een diepe breuk komt het vruchtvlees (tandholte) vrij en kunnen micro-organismen tot in de diepte van de tand doordringen.
In beide gevallen treedt een ontstekingsreactie op. Als het lichaam er niet in slaagt de pathologische prikkel via dit natuurlijke afweermechanisme te beheersen, sterft de zenuw en wordt de tand niet meer geleverd. Als gevolg hiervan wordt de tand verkleurd en een wortelkanaalbehandeling moet worden geïnitieerd.
Na de wortelkanaalbehandeling wordt de tand echter in geen geval geleverd bloed opnieuw of dat de zenuw wordt geregenereerd. Daarom kan worden aangenomen dat de tand zijn donkere kleur behoudt of mogelijk zelfs donkerder wordt met de tijd. Om deze reden moet, om de oorspronkelijke kleur van de tand te herstellen, een vulling of een kroon op de tand worden bevestigd.
Als de tand niet beschadigd is en een vulling of kroon niet nodig is, is het mogelijk om de tand van binnenuit te bleken. Alle drie de alternatieven zijn zeer effectief en kunnen de vorige situatie en esthetiek meestal volledig herstellen. Bij alle drie de behandelopties moet u echter een bijdrage verwachten die niet door u wordt betaald volksgezondheid verzekering.
Als de wortelkanaalbehandeling eenmaal is voltooid, vormt de verkleuring van de tand geen gevaar meer en kan deze desgewenst blijven zoals hij is. Als de hoektand helemaal tot op het tandvlees afbreekt, wordt de tandholte in ieder geval aangetast. In dit geval is de eerste stap een wortelkanaalbehandeling, gevolgd door een kroon met een post-abutment-structuur.
Dit houdt in dat er een paal wordt verankerd in het wortelkanaal en vervolgens een kunsttandstomp wordt opgebouwd. Dit is nodig om ervoor te zorgen dat de kroon voldoende vasthoudkracht heeft. Daarna kan voor de tand een kunstkroon worden gemaakt die op het abutment wordt vastgelijmd.
Als de tand echter onder de tandvleesrand afbreekt, is de behandeling meestal moeilijker. Om de tand te behouden, moet de tandarts ervoor zorgen dat er voldoende ruimte (2 mm) is tussen het bot en de restauratie (biologische breedte), anders zou de tand ontstoken raken. Als deze biologische breedte niet kan worden gehandhaafd, wordt een operatie uitgevoerd kroonverlenging noodzakelijk.
Deze behandeling wordt privé aan de patiënt gefactureerd. Soms kan een gebroken hoektand niet worden gered, dan moet deze worden verwijderd. Een gap-behandeling kan bijvoorbeeld gebeuren met een brug. Om de juiste behandeling te bepalen, is een bezoek aan de tandarts verplicht. Diagnose op afstand is niet mogelijk.
