Synoniem
vruchtvlees, vruchtvlees, tandvlees
Introductie
Een volwassen mens heeft meestal 32 tanden. Dit zijn 4 voortanden (Incisivi), 2 hoektanden (Canini), 4 premolaren, 4 kiezen en 2 verstandskiezen per kaakhelft. Omdat de grootte van de menselijke kaak voortdurend afneemt, worden bij de meeste mensen de verstandskiezen in de vroege jeugd verwijderd.
De individuele tanden van het kauworgel zijn verankerd in de kaakbeen via het zogenaamde parodontium. Vanuit anatomisch oogpunt is de tandvlees (lat. Gingiva propria), het cementum, de alveolaire sok en het parodontium (Desmodont of Parodontium) worden als onderdeel van deze parodontaal apparaat.
De afzonderlijke tanden zitten echter niet star en onverzettelijk in hun tandholte. Ze zijn eerder opgehangen aan veren collageenvezelbundels bevatten en daardoor in staat zijn de tijdens het kauwproces heersende drukkrachten op te vangen. Omdat tanden ook "organen" zijn waarvan de overleving afhangt van een optimale bloed en een zenuwstelsel, ook zij moeten hun eigen zenuwvezels (tandzenuw) hebben.
Anatomie
In de anatomie verwijst de term "tandzenuw" naar het binnenste deel van elke tand. De term tandzenuw is eigenlijk een heel ongelukkige keuze, want wat in de volksmond tandzenuw wordt genoemd, zou vanuit tandheelkundig oogpunt tandvlees (van het Latijnse woord pulpa, vlees) of tandmerg moeten worden genoemd. De tandzenuw zelf vult het gehele binnengebied van een tand, de pulpaholte (technische term: pulpaholte).
De pulpaholte zelf is stevig omgeven door harde tandsubstantie (dentine en glazuur) en vervult zo een zenuwvezelbeschermende functie. In de tand strekt de pulpaholte zich uit van de kruin tot de punt (technische term: apex) van de tandwortels. Het grootste deel van de tandzenuw (tandpulp) bestaat uit bindweefsel, waarin weefselvocht en bloed schepen evenals zenuwvezels zijn ingebed.
De kleinste delen van deze zenuwvezels (technische term: tomes-vezels) reiken zelfs vanuit de binnenkant van de pulpaholte naar de harde tandsubstantie, die ze bereiken via fijne kanaaltjes (zogenaamde dentinebuisjes). Deze kleinste vezels van de tandzenuw zijn verantwoordelijk voor de overdracht van pijn stimuli veroorzaakt door bovendrempelige mechanische, thermische en / of chemische stimuli. De tandzenuw (tandpulp) is anatomisch verdeeld in twee secties, de kroon en wortelpulp, op basis van de exacte locatie in de tand. Irritaties en / of beschadigingen aan de tandzenuw hebben aanzienlijke gevolgen voor de getroffen patiënt. Enerzijds kan schade aan de tandzenuw ernstig zijn pijn, aan de andere kant, een 'dode' tand is veel moeilijker vast te houden in de kaak en heeft de neiging de harde tandsubstantie donkerder te maken vanwege het gebrek aan bloed en voedingsstoffen.
