Structuur
De hersenen is verdeeld in verschillende hersendelen: Behoren tot de hersenstam: Het uiteinde en het diencephalon van de hersenen vormen samen het voorhersenen (prosencephalon), de eerste bestaande uit de cortex, de basale ganglia en limbisch systeem. Dit laatste omvat de structuren thalamus, epi-, sub- en hypothalamus evenals metathalamus. De hersenen de stam van de hersenen is verdeeld in de middenhersenen, de achterhersenen en de verlengde medulla.
De middenhersenen bestaan uit de vierheuvelplaat (tectum), de middenhersenen kap (tegmentum) en de cerebrale dijen (crura cerebri). De afterbrain bevat de cerebellum (cerebellum) en de brug (pons). Als alternatief kan de brug, de cerebellum en de verlengde medulla kan ook worden samengevat als de ruit hersenen (ruit).
Als het brein intact is, is het eindbrein, het cerebellum op de rug en de achterhersenen onderaan zijn van buitenaf zichtbaar. Door een opvallende middengroef wordt de eindhersenen in lengterichting verdeeld in twee gelijke delen, de hersenhelften. Qua locatie bevinden de endhersenen en het diencephalon zich in de fossa van de voorste en middelste schedel, terwijl de hersenstam - vooral het cerebellum - in de fossa posterior wordt gevonden.
De medulla oblongata als de structuur van de hersenen loopt naadloos over in de spinal cord. Binnenin omsluiten de hersenen ruimtes die zijn gevuld met hersenvocht en een samenhangend ventrikelsysteem vormen. Hun taak is om de hersenen te beschermen tegen trillingen.
- Eindhersenen = telencephalon
- Tussenhersenen = diencephalon
- Hersenstam = Truncus encephali
- Middenhersenen = Mesencephalon
- Afterbrain = Metencephalon van brug (Pons) en cerebellum
- Uitgebreide medulla = Medulla oblongata
Bloedtoevoer naar de hersenen
De bloed aanvoer van de hersenen kan worden onderverdeeld in de voorste en achterste circulatie. De anterieure circulatie van de hersenen wordt gevoed door de rechter en linker halsslagaders. Het innerlijk halsslagader (Arteria carotis interna) vertakt zich van deze twee slagaders, die er op hun beurt twee van voorzien schepen die naar de hersenen leiden: Arteria cerebri anterior (voorste hersenslagader) en Arteria cerebri media (middelste cerebrale slagader).
Deze schepen leveren het laterale deel (voorste cerebrale slagader) en het middendeel (achterste hersenslagader) van de hersenhelften. Al de schepen die de hersenen voeden, bestaan in twee versies, aangezien ze zich zowel aan de linker- als rechterkant van het lichaam bevinden. De posterieure circulatie van de hersenen wordt gevormd door de twee vertebrale slagaders (Arteria vertebralis), die zich verenigen om de ongepaarde basilaire te vormen slagader (Arteriabasilaris).
Op zijn weg naar de hersenen, dit slagader geeft verschillende takken af om de hersenstam te voeden en eindigt uiteindelijk als de posterieure cerebrale arterie (Arteria cerebri posterior), die de posterieure delen van de endhersenen en gedeeltelijk het diencephalon voorziet van bloed. Deze vaten van de hersenen zijn ook verdubbeld, met uitzondering van de basilaire slagader, die maar één keer bestaat. Tussen de drie hersenslagaders bevindt zich een samenhangend vaatstelsel, de Circulus arteriosus cerebri Willisii (“arteriële cerebrale circulatie Willisi”).
Zo'n systeem wordt anastomosesysteem genoemd (anastomose = netachtige vasculaire verbinding) vanwege de onderlinge verbindingen. De hersenschors is het nieuwste deel van de hersenen in termen van ontwikkelingsgeschiedenis. Hier vinden complexe processen plaats zoals: verwerken, matchen met andere informatie en gericht reageren op deze sensaties (motorische centra).
Andere functies zoals geheugen, denken, leren en zelfs emoties maken allemaal deel uit van de hersenfuncties. De diepere delen van het grote hersenen, de zogenaamde cerebrale kernen, zijn belangrijke schakelpunten voor motorische en sensorische prikkels. In zekere zin 'kanaliseren' ze de informatie van de periferie en de andere hersencentra en sturen deze naar de hersenschors.
- Taal
- Motorische processen
- Gedifferentieerde sensortechnologie (tactiele sensatie, druksensatie, pijn…) En
- Zintuiglijke gewaarwordingen
Het diencephalon is verantwoordelijk voor de hormonale regulatie van het lichaam, voor belangrijke autonome processen (onbewuste functies) en is tevens het schakelbord voor omgevingsstimuli die door de hersenschors in het bewustzijn worden geroepen (“gateway to bewustzijn”). hormonen reguleren een breed scala aan processen in het lichaam zoals metabolisme, groei en voortplanting. Het belangrijkste hormoon regulerende systeem is de hypothalamushypofyse-as. Deze as zorgt ervoor dat belangrijke groei- en voortplantingsimpulsen het lichaam bereiken waar ze effect kunnen hebben. Belangrijke vertegenwoordigers hier zijn het schildklierhormoon, het groeihormoon en het geslacht hormonen. Het diencephalon regelt ook ons bioritme, ons eet- en drinkgedrag (honger en dorst) en onze seksualiteit.