Stereotactische procedures | Belang van biopsie voor diagnostiek van borstkanker

Stereotactische procedures

De term stereotactisch (stereo = ruimtelijk, taxi's = orde of oriëntatie) wordt gebruikt om verschillende technieken te beschrijven waarbij gewerkt wordt onder Röntgenstraal controle. Door meerdere beelden uit verschillende richtingen te nemen, kan de arts zich ruimtelijk oriënteren bij het uitvoeren van de biopsie en lokaliseer de bevindingen nauwkeurig. Stereotactische procedures worden meestal gebruikt voor de biopsie van bevindingen die alleen te zien zijn in mammografie, bijv. opvallende microcalcificaties in de borst.

De verschillende technieken verschillen dan wezenlijk alleen in de gebruikte naald en de hoeveelheid afgenomen weefsel. Ondertussen digitaal mammografie wordt meestal gebruikt voor Röntgenstraal controle. In tegenstelling tot conventioneel mammografiezijn de beelden direct beschikbaar en wordt de duur van het onderzoek sterk verkort.

Stereotactische ponsbiopsie en fijne naaldpunctie

Beide procedures zijn hetzelfde als hierboven beschreven, met het verschil dat de ultrageluid wordt vervangen door een mammografieapparaat. Het nemen van de biopsie is iets ongemakkelijker, omdat de patiënt voor de scan langere tijd stil moet zitten terwijl de borst in het mammografieapparaat wordt samengedrukt. Daarnaast is er de stralingsblootstelling die wordt veroorzaakt door meerdere afbeeldingen, die nodig zijn om de bevindingen in een driedimensionale ruimte te lokaliseren. Zelfs met stereotactische ponsbiopsie / fijne naald prik betrouwbaarheid van de resultaten is erg hoog wanneer de bevindingen worden genomen. Er zijn echter maar weinig klinieken die de technische mogelijkheden hebben voor stereotactische ponsbiopsie.

Vacuümbiopsie (MIBB = minimaal invasieve borstbiopsie)

Vacuümbiopsie (MIBB = minimaal invasief borstbiopsie) is een verdere ontwikkeling van conventionele minimaal invasieve naaldbiopsieën. Een andere naam voor deze methode is mammotome vacuümbiopsie. Het wordt gebruikt wanneer mammografie veranderd weefsel van vijf millimeter of meer aantoont.

Vacuümbiopsie kan worden gecombineerd met zowel beeldvormende technieken, mammografie als ultrageluid​ De combinatie met mammografie komt vaker voor, daarom wordt het als een stereotactische procedure beschouwd. Tijdens de extractie ligt de patiënt meestal op haar maag op een speciale onderzoekstafel met een opening waarin de borst tijdens het onderzoek niet kan bewegen of wegglijden.

Een holle naald met een diameter van ongeveer drie millimeter wordt gebruikt voor de vacuümbiopsie. Na plaatselijke verdoving wordt de holle naald via een incisie van 3-4 mm in de borst ingebracht. Negatieve druk (vacuüm) wordt gebruikt om weefsel in de holle naald te zuigen, die een klein mesje met hoge snelheid bevat dat het aangezogen monster van de rest van het weefsel scheidt.

Het weefsel wordt vervolgens in een opening in het midden van de naald getransporteerd, waar het met een pincet kan worden verwijderd. De naald kan tijdens het verwijderen van het weefsel om zijn eigen as draaien, zodat er monsters kunnen worden genomen van verschillende locaties van de bevindingen en de omgeving. Dit verhoogt de betrouwbaarheid van de diagnose. Sommige klinieken hebben speciale apparaten waarin de vacuümbiopsie ook zittend kan worden uitgevoerd. Bovendien kan deze techniek worden gebruikt om een ​​microclip in te brengen nadat de monsters zijn genomen, die de plaats van monsterverzameling markeert voor latere controleonderzoeken of operaties.