Staphylococcus epidermidis is een Gram-positieve bacterie die de mens koloniseert huid en slijmvliezen als saprofaag. De bacterie is niet pathogeen voor mensen met een intact immuunsysteem. Het kan echter polymere plastic oppervlakken van geïmplanteerde apparaten koloniseren, zoals katheters en kunstmatige hart- kleppen, die een biofilm vormen en de ernstigste ziekenhuisinfecties veroorzaken.
Wat is Staphylococcus epidermidis?
De Gram-positieve en plasma-coagulase-negatieve bacterie Staphylococcus epidermidis voedt zich als een saprofaag met doden huid cellen en andere afbraakproducten van huid en slijmvliezen. Het feit dat de bacterie plasma-coagulase-negatief is, betekent dat hij geen stof kan produceren die protrombine activeert wanneer het het lichaam binnendringt, zodat de bacterie zichzelf niet kan omringen met een beschermend schild van het lichaam. eiwitten, zoals sommige verwante soorten doen. Voor mensen met een intact immuunsysteem, Staphylococcus epidermidis is daarom niet pathogeen. De bacterie heeft echter de onaangename eigenschap dat hij zich gemakkelijk kan hechten aan geïmplanteerde voorwerpen met polymere plastic oppervlakken. Het vormt dan een meerlagige, goed hechtende biofilm die wordt beschermd met een membraanachtige glycocalyx van exopolysacchariden. Wanneer de bacteriën hechten aan endoprothesen, kunstmatig hart- kleppen en katheters, kunnen ze een ernstige ziekenhuisopname veroorzaken ontsteking Staphylococcus epidermidis kan daarom worden omschreven als facultatief pathogeen. Dergelijke infecties zijn vaak moeilijk te behandelen wanneer ze betrekking hebben op een multiresistente bacteriestam die ongevoelig is voor de meeste antibiotica.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
De Staphylococcus epidermidis-bacterie is bijna bolvormig en koloniseert, zoals de naam doet vermoeden, de mens huid en slijmvliezen, waar het bijna alomtegenwoordig is. De bacterie vormt een groot deel van de locatieflora (normale flora) van de huid. De bacteriën is ook te vinden op food en in water Een effectieve en volledige bescherming tegen extern contact met de bacteriën of ook tegen een orale inname is praktisch niet mogelijk en ook niet nodig. De bacterie heeft wel eigenschappen en functies die nuttig zijn voor de mens. Zijn facultatieve pathogeniteit bestaat uit zijn vermogen om invasief geïntroduceerde materialen te koloniseren met polymere oppervlakken en zichzelf te beschermen door een membraanachtige structuur, zodat de bacterie niet kan worden bereikt door de immuunsysteem of antibiotica Er zijn ook stammen in ziekenhuizen die resistent zijn tegen penicilline en methicilline, evenals enkele andere antibiotica Ze worden daarom tot de gevaarlijke multiresistente gerekend kiemen die moeilijk te bestrijden zijn.
Belang en functie
De Staphylococcus epidermidis-bacterie voedt zich met exfoliërende hoorncellen en andere afvalproducten uit het lichaam. De bacteriën domineren daarom de samenstelling van de plaatsflora van de huid. De locatieflora vertegenwoordigt normaal gesproken een stabiel, dynamisch evenwicht dat het resultaat is van een complexe interactie van verschillende micro-organismen. Staphylococcus epidermidis is bijvoorbeeld ook in staat tot effectieve afweerreacties tegen concurrerende bacteriën zoals Staphylococcus aureus De bacterie met een hoge en gevreesde pathogeniteit kan de immuunsysteem via vernietiging van fagocyten en levensbedreigende infecties veroorzaken. Staphylococcus epidermidis kan een enzym synthetiseren dat de beschermende biofilm vernietigt Staphylococcus aureus en voorkomt dat de bacterie een nieuwe beschermende film opbouwt. Staphylococcus epidermidis weet ook hoe het lichaamseigen immuunsysteem via gepaste stimulatie bij het complexe verdedigingsproces kan worden betrokken. Deze effecten werden in 2010 door Japanse onderzoekers aangetoond voor het gebied van de neusslijmvlies. In de neusslijmvliesStaphylococcus epidermidis oefent normaal gesproken een bijzonder dominante "overheersing" uit. In dit geval oefent de bacterie een actieve, immuunondersteunende, belangrijke afweer tegen infectie uit, hoewel hij wordt geclassificeerd als facultatief pathogeen. De effectieve verdediging tegen de Staphylococcus aureus bacterie, door bepaalde stammen van Staphylococcus epidermidis, is vrijwel zeker de reden waarom sommige mensen immuun lijken te zijn voor gevaarlijke Staphylococcus aureus-infectie.
Ziekten en kwalen
Het grootste gevaar van de anders onschadelijke en zelfs nuttige bacterie Staphylococcus epidermidis is zijn vermogen om kunstmatige voorwerpen die in het lichaam zijn ingebracht, zoals endoprothesen, katheters of kunstmatige voorwerpen, te koloniseren. hart- kleppen, en om zich te vestigen in een beschermende, membraanachtige biofilm. In het bijzonder hebben voorwerpen met oppervlakken van polymeerplastic of metaal de voorkeur van de bacterie voor kolonisatie. De kolonisatie van de objecten kan een zogenaamde infectie met een vreemd lichaam veroorzaken, met een soms ernstig beloop. Ongeveer 70 tot 80 procent van alle infecties met vreemde lichamen wordt veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus epidermidis. Dergelijke infecties worden vooral gevreesd in ziekenhuizen, omdat ze meestal worden veroorzaakt door bacteriestammen met meervoudige resistentie tegen penicilline, methicilline en andere antibiotica en belichamen typische ziekenhuisinfecties. Als voedsel besmet is met de bacterie en het goede omstandigheden biedt om zich te vermenigvuldigen, kan het eten ervan de oorzaak zijn misselijkheid, braken, diarree en krampen Dit is echter geen infectie in de klassieke zin, omdat Staphylococcus normaal gesproken niet kan overleven in de spijsverteringskanaal Dus het is eigenlijk voedselvergiftiging, aangezien de ziekteverschijnselen worden veroorzaakt door de gifstoffen die de bacterie al in het voedsel heeft geproduceerd voordat het wordt gegeten. Meestal verdwijnen de symptomen relatief snel zodra het besmette voedsel het lichaam heeft verlaten via de versnelde spijsvertering. Bij personen met een verzwakt of kunstmatig onderdrukt (onderdrukt) immuunsysteem kan Staphylococcus epidermidis wondinfecties veroorzaken, kookt, sinusitisen andere ontstekingsaandoeningen. Het grootste probleem met een opkomende Staphylococcus epidermidis-infectie is het feit dat de bacterie zich terugtrekt in "schuilplaatsen" waar hij niet wordt opgemerkt door het immuunsysteem en dus niet wordt bestreden. Zodra de omstandigheden gunstig zijn voor de bacterie om opnieuw te infecteren, herstelt deze zichzelf en creëert hij nieuwe brandpunten van ontsteking - vaak chronisch - die door multiresistentie moeilijk te bestrijden zijn.
