Introductie
Een getrokken kuit veroorzaakt een pijnlijke zwelling in de kuit, die gepaard gaat met spierverharding. De verrekte kuit wordt veroorzaakt door overbelasting van de spier. Als aan de kuit wordt getrokken, worden de spieren over hun grenzen gestrekt.
De individuele spiervezels blijven intact wanneer een spier wordt getrokken, maar de kleinste eenheden van een spier, bekend als sarcomeren, worden aangetast. Het defect wordt veroorzaakt door de spierspoeltjes, die in elke spier voorkomen. Spierspoelen meten de lengte van een spier en kunnen deze reguleren coördinatie met de centrale zenuwstelsel.
Als er tijdens het sporten een snelle verandering in belasting of overbelasting optreedt, kunnen de spierspoelen niet snel genoeg reageren om de spier bij te houden stretching. Ze sturen vervolgens signalen naar de centrale zenuwstelsel, die op zijn beurt een signaal uitzendt dat ervoor zorgt dat de spier zo snel mogelijk samentrekt om spierblessures te voorkomen. Als gevolg hiervan wordt de spier pijnlijk verhard.
De verrekte spier veroorzaakt een ontsteking, waardoor de pijn die gepaard gaat met een verrekte spier. De kuit stam diagnostisch moet worden onderscheiden van een gescheurde spiervezel of gescheurde spier waar de spier enorm beschadigd is. De verrekte spier, samen met de gescheurde spiervezels en gescheurde spier, is een gesloten spierblessure, omdat de huid of het weefsel ongedeerd blijft. Er is ook geen extern trauma, zoals een klap of schop. Vaak zijn de Spierpijn is ook van buitenaf niet zichtbaar.
Symptomen
Kenmerkend is een kuit stam manifesteert zich door een pijnlijk trekken in de kuit met bijbehorende verharding van de spier. De pijn neemt vaak continu toe: in het begin is er meestal slechts een lichte trekkracht, die vervolgens overgaat in hevige pijn, totdat op een gegeven moment een echte spierkramp kan ontstaan. De pijn treedt onmiddellijk op nadat de spier overbelast is, zowel in rust als onder spanning.
Vergeleken met a gescheurde spiervezels of een gescheurde spier, de pijn is minder hevig bij het trekken en er is meestal geen verlies van spierkracht. In het begin was de mobiliteit van de been is nauwelijks beperkt, maar wordt dan ook steeds beperkter, zodat het been op een gegeven moment nauwelijks kan worden bewogen. Dit proces maakt het gemakkelijk om onderscheid te maken tussen een verrekte spier en een gescheurde spier spiervezel, omdat bij het laatste de pijn plotseling optreedt na de beweging die het veroorzaakt.
Deze pijn gaat vaak gepaard met een zwelling van het getroffen gebied. Zelden doet een kuit stam resulteren in blauwe plekken; dit is vaker het geval bij een gescheurde spiervezels of gescheurde spier. Enerzijds wordt een getrokken kuit vaak veroorzaakt door overbelasting van de aangedane spier.
Dit gebeurt vaak wanneer lopend bergopwaarts of op oneffen terrein. Onnatuurlijke bewegingen kunnen ook leiden tot Spierpijn. Typische situaties waarin kuitbelasting optreedt, zijn omklappen op een oneffen pad, uitglijden op trappen of overhaaste bewegingen tijdens het sporten.
Hierdoor hoeft een overbelasting niet altijd de trigger te zijn voor kuitbelasting, want ook schokkerige en snelle bewegingen kunnen leiden tot overbelasting van de spier. Bijvoorbeeld bij het plotseling versnellen of stoppen van een beweging is dit vooral bij balsporten het geval. Vaak zijn de spieren niet voldoende opgewarmd of is de spier al moe, waardoor a Spierpijn kan gemakkelijker voorkomen.
Vooral bij lage temperaturen moet u op een voldoende opwarmprogramma letten. In de zomer, als het erg warm is, is er ook een verhoogd risico op verrekte spieren door meer vocht en elektrolyten worden teruggetrokken uit het lichaam. Zorg er daarom vooral in de zomer voor dat u voldoende drinkt.
In het algemeen geldt dat hoe ongetraind de spier is, des te gevoeliger hij is voor overstrekking. Als u een trek voelt in de onder- of bovenzijde dij spieren tijdens een sterke of snelle beweging, moet de training worden gestopt. De kuitstam, samen met de dij stam, is een van de meest voorkomende soorten spierspanning.
