Spijsvertering is het elementaire proces voor elk mens, dat begint met voedselopname en eindigt met ontlasting. Tussendoor wordt voedsel afgebroken om energie en stoffen te verkrijgen die belangrijk zijn voor cellen. Spijsverteringsstoornissen variëren van Maagzuur en maag pijn naar diarree en braken en moet altijd serieus worden genomen.
Wat is spijsvertering?
De chemische afbraak van voedsel gebeurt door spijsvertering enzymen, die te vinden zijn in de spijsverteringskanaal De term spijsvertering verwijst naar de fysieke afbraak en de chemische afbraak van voedsel in zijn componenten. Alleen door de spijsvertering komen de verbindingen in het voedsel, zoals vetten, eiwitten or koolhydraten, toegankelijk gemaakt voor het lichaam, zodat ze uiteindelijk via de bloedbaan de individuele cellen kunnen bereiken. De chemische afbraak van voedsel wordt uitgevoerd door spijsvertering enzymen, die zich in de spijsverteringskanaal Door de enzymatische splitsing van voedsel wordt enerzijds energie verkregen en anderzijds deze moleculen worden door de lichaamscellen gebruikt om andere stoffen op te bouwen die belangrijk zijn voor het organisme. Een gezond spijsverteringskanaal is essentieel om het menselijk lichaam van voldoende voedingsstoffen te voorzien. Door een gebalanceerd dieetkan iedereen bijdragen aan zijn eigen darmkanaal volksgezondheid en er zo voor zorgen dat het lichaam het ingenomen voedsel op de best mogelijke manier kan gebruiken. Naast het verkrijgen van energie en het opnemen van voedingsstoffen, is de spijsvertering ook verantwoordelijk voor het elimineren van stofwisselingsproducten die niet langer nodig of zelfs schadelijk zijn.
Medische en gezondheidsfuncties en taken
De menselijke spijsvertering vindt plaats in het spijsverteringskanaal en wordt gekatalyseerd door een speciale spijsvertering enzymen Het eerste station van spijsvertering is het mond Met behulp van de lippen, tong en tanden, wordt voedsel ingenomen en vervolgens mechanisch afgebroken. Als het voedsel klein genoeg is, wordt het via de keelholte door de slokdarm naar de maag Dit transport is alleen mogelijk omdat het voer vooraf is voorzien speeksel en verkrijgt zo gladheid. In mensen, speeksel wordt gevormd in de speekselklieren en bevat ptyaline, het eerste spijsverteringsenzym waarmee ingenomen voedsel in contact komt. Gespierd contracties van de slokdarm dwingen de speekselvloed in de maag De maag vangt het voedselpulp op en heeft de vorm van een buisje of een zak, afhankelijk van hoe vol het is. Wanneer voedsel in de maag zit, speciale cellen op de maag slijmvlies produceren maagzuur. Dit is zoutzuur met speciale enzymen die dienen om af te breken eiwitten of niet specifiek doden pathogenen zoals bacteriën gevonden in het eten. Het legen van de maaginhoud in het volgende dunne darm vindt langzaam en in porties plaats. Voordat het voedsel de darm verder kan binnendringen, moet de zoutzuur wordt geneutraliseerd. In de dunne darmworden de verschillende voedingscomponenten opgenomen. De voedingsstoffen die zijn afgebroken moleculen, kan nu worden opgenomen in de bloed via de villi van de dunne darm Voordat het voedselpulp verder in de dikke darm wordt getransporteerd, water wordt gewonnen. Door bewegingen van de gladde spieren wordt het voedsel verder in de dikke darm getransporteerd. De inhoud van de darm wordt daardoor verdikt uitdroging Bij mensen eindigt de dikke darm in de rectum, die wordt afgesloten met de anus Dit is waar ontlasting wordt afgezet, als het laatste proces van spijsvertering.
Ziekten, kwalen en aandoeningen
Onder de term spijsverteringsstoornissen worden al die ziekten samengevat die verband houden met disfunctie van het spijsverteringskanaal. Een van de meest voorkomende klachten met betrekking tot de spijsvertering is diarree hierbij gaat het meerdere keren per dag om dunne ontlasting. Meest voorkomend, pathogenen die het lichaam zijn binnengekomen zijn verantwoordelijk voor diarree. Constipatie komt ook heel vaak voor, met pijnlijke en harde ontlasting. Dieet speelt vaak een belangrijke rol bij de ontwikkeling van constipatie de darmen worden na verloop van tijd traag als de voeding te weinig vezels bevat, waardoor de ontlasting niet vaak genoeg wordt gepasseerd, waardoor deze steeds dikker wordt. Een typische spijsverteringsstoornis is ook braken, waarbij de inhoud van de maag wordt geleegd via de mond door pathogenen of ondraaglijke voeding. Naast deze klachten zijn er chronische inflammatoire darmaandoeningen zoals De ziekte van Crohn or colitis ulcerosa, welke leiden tot ernstige, terugkerende spijsverteringsstoornissen. Triggers voor spijsverteringsstoornissen kunnen zijn ontsteking van de spijsverteringsorganen, bacteriële of virale infecties, galstenen, chronische ontstekingsziekten of kanker.
