Fopspeen voor een hazenlip en gehemelte
In het geval van een kloof lip en gehemelte vindt de eerste operatie vrij vroeg plaats. Een fopspeen mag niet direct na de operatie worden gebruikt, omdat het risico bestaat dat de hechtdraad openbarst door het zuigen. Anders zijn fopspenen toegestaan, maar het is niet eenvoudig om de juiste fopspeen te vinden. De simpele vallen vaak gewoon uit de mond door de spleet. Kersvormige fopspenen met een langer handvat worden aanbevolen, maar over het algemeen moet u gewoon kijken welke fopspeen past bij de individuele situatie van het kind en welke het kind accepteert.
Bilaterale gespleten lip en gehemelte
Bilaterale kloof lip-kaakgehemelte is de meest ernstige vorm van het defect, waarbij patiënten twee geïsoleerde spleten hebben rechts en links van het midden van de lip, die elkaar weer ontmoeten in de zacht gehemelte Deze variant van gespleten vorming was voorheen bekend als "gespleten gehemelte". Bij verschillende operaties die worden uitgevoerd door orale en maxillofaciale chirurgie in combinatie met een oor, neus- en keelspecialist, orthodontie en logopedieworden de kloven gesloten en wordt geprobeerd het defect te herstellen.
De twee belangrijkste bewerkingen zijn lip sluiting en gehemelte sluiting. Tijdens de groei kan de patiënt ook een osteoplastiek voor een gespleten kaak ondergaan, neuscorrectie en kaakchirurgie. Daarom is elk geval afzonderlijk anders en wordt het anders gepland, afhankelijk van of een spleet compleet, onvolledig of geïsoleerd is. Hoe meer uitgesproken de vorm van de spleet, hoe langer het behandeltraject. In het geval van een dubbelzijdige gespleten lip-kaak-gehemelte-gehemelte is de grootste hoeveelheid therapie nodig.
Diagnostiek
De eerste tekenen van een gespleten lip en gehemelte is al te zien in ultrageluid Bijzonder modern ultrageluid apparaten hebben een zeer hoge nauwkeurigheid. Een ervaren arts kan een kloof al in de 14e week detecteren zwangerschap, op voorwaarde dat het kind zich tijdens de ultrageluid examen.
Het vermoeden wordt ook direct aan de aanstaande ouders meegedeeld, zodat zij zo snel mogelijk kunnen worden geïnformeerd over de behandelmogelijkheden. De gynaecoloog en verloskundige doen dit al voor de bevalling. Soms wordt de kloof echter pas na de geboorte herkend.
Dit gebeurt vooral in het geval van zeer weinig uitgesproken of interne kloven. Een fijn diagnostisch onderzoek moet particulier betaald worden door de ouders, het kost tussen de 200 € en 400 €. Een verwijzing van de gynaecoloog voor de volksgezondheid verzekeringen ter dekking van de kosten kunnen alleen in bijzondere gevallen worden afgesloten - bijvoorbeeld als er al een geval van is gespleten lip en gehemelte in het gezin.
Bij gezinnen met meerdere voorvallen in de stamboom is er een verhoogd risico dat het ongeboren kind ook dit defect heeft. Prenatale echografische diagnostiek stelt ons echter alleen in staat om de hazenlip te zien, maar voor gespleten lip en gehemelte, de binnenkant van de mond van de foetus zou gekeurd moeten worden, wat voor de geboorte niet mogelijk is. Als de kloof vroeg tijdens zwangerschapmoeten andere orgaansystemen in detail worden gescand.
Het risico op verdere misvorming is ongeveer 30%. Het basisrisico van een kind met een hazenlip en gehemelte is ongeveer 0.2%, dwz 1 op de 500 kinderen wordt hiermee geboren voorwaarde Deze misvorming komt vaker voor bij families waarin al een hazenlip en gehemelte zijn opgetreden.
Als een van de ouders een van de slachtoffers is, is het risico voor het eerste kind ongeveer 3%, voor het tweede zelfs 15-17%. Als beide ouders zijn getroffen, kan in ongeveer 35% van de gevallen worden verwacht dat de kinderen ook ziek zullen worden. Als de ziekte voor het eerst voorkomt in het gezin met het kind, neemt het risico toe tot ongeveer 4-6% dat er nog een baby met deze ziekte wordt geboren.
Als er twee baby's op deze manier worden geboren, wordt het risico nog groter. Volgens verschillende onderzoeken komen kloven vaker voor bij aboriginals in Australië of Amerika, met Europa in het midden van het veld. In Afrika komen de hazenlip en het gehemelte het minst voor. Het exacte verloop van de erfenis is in deze onderzoeksfase nog niet duidelijk.
De frequentie van voorkomen van een type gespleten lip en gehemelte is 1: 500, maar met uitzondering van het van der Woude-syndroom is het geen geïsoleerd genetisch defect. Het is een samenspel van multifactoriële omgevingsinvloeden, maar er wordt nog verder onderzoek gedaan, omdat in sommige gevallen nog steeds niet duidelijk is waarom deze verkeerde positie optreedt. Gespleten lip treedt op tijdens de ontwikkeling in de 5e-8e embryonale week, gespleten gehemelte en kaak tijdens de 7e-9e embryonale week.
Daarom wordt het risico op een hazenlip en gehemelte verhoogd door uitwendig gebruik van medicijnen en medicijnen in het eerste trimester (1e-3e maand van zwangerschap Deze omvatten voornamelijk roken en dioxines, die nog steeds als kankerverwekkend worden beschouwd en in veel voedingsmiddelen verborgen zijn. In aanvulling op, benzodiazepines, die algemeen bekend staan als sedativa or slaappillen, worden beschouwd als een mogelijke factor in een gespleten lip en gehemelte.
Deze omvatten valium, diazepam or oxazepam, die vaak worden gebruikt om mensen te helpen rusten. Andere factoren zijn onder meer geestesziekte van de aanstaande moeder en chronische honger zoals eetstoornissen. Volgens het laatste onderzoek is een rodehond ziekte in het eerste trimester van de moeder wordt ook beschouwd als een oorzaak van een hazenlip, kaak en gehemelte.
Alle artikelen in deze serie:
