Slangenbeet is de term die wordt gebruikt om een verwonding te beschrijven, met mogelijke gevolgen voor vergiftiging, veroorzaakt door de beet van een slang.
Wat is een slangenbeet
In het geval van een slangenbeet, is het eerste dat van belang is of de beet afkomstig is van een giftige slang of een niet-giftige slang. Daarnaast kan er onderscheid gemaakt worden tussen een giftige beet en een droge beet. Een droge beet is een beet van een giftige slang waarbij geen gif in de wond vrijkomt. Gemiddeld is één op de twee beten van een giftige slang een droge beet. Droge beten dienen de slangen om de tegenstander af te schrikken zonder hun gif te verliezen, wat waardevol is voor de jacht.
Oorzaken
Slangen zijn erg schuwe en ook nachtdieren. Vanwege hun zeer gevoelige zintuigen registreren slangen naderende mensen zeer snel en vluchten ze meestal, dus contact tussen mensen en slangen is zeer zeldzaam. Volgens schattingen bedraagt het aantal slangenbeten wereldwijd ongeveer 2.5 miljoen per jaar. Hiervan zijn er ongeveer 400,000 giftige beten. Jaarlijks sterven ongeveer 20,000 mensen aan vergiftiging door slangenbeten. De meeste slangenbeten komen voor in de zomermaanden. Dit komt deels doordat slangen in deze tijd bijzonder actief zijn en deels doordat veel mensen in deze tijd van het jaar hun vrije tijd in de natuur doorbrengen. De meeste giftige slangenbeten komen voor in Australië, India, Noord- en Zuid-Amerika. Een hapje van de adder, die inheems is in Duitsland, kan echter ook leiden op symptomen van vergiftiging.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van vergiftiging door een beet door een giftige slang verschillen afhankelijk van het type gif. Er zijn gifstoffen die de zenuwstelsel, bloedweefsels of spieren. De hoeveelheid geïnjecteerd gif en de toestand van de patiënt volksgezondheid zijn ook cruciaal voor het uiten van symptomen. De eerste manifestaties onmiddellijk na de slangenbeet zijn roodheid en pijn op de bijtplaats. Zwelling en bloeding kunnen ook optreden ter hoogte van bijtwond In de komende minuten tot uren kan ernstige weefselschade ontstaan. Neurotoxische slangengiffen beïnvloeden de zenuwstelsel. Symptomen zoals duizeligheid, dorst, hoofdpijn, of visuele stoornissen kunnen wijzen op bedwelming van de zenuwstelsel Als het geïnjecteerde gif een hemotoxisch gif is, dwz een gif dat aanvalt bloed bloedcellen kunnen bloedingen door het hele lichaam optreden als gevolg van bloedstollingsstoornissen. Spierverlammende giffen veroorzaken kortademigheid, zwakte of verlies van coördinatie. Misselijkheid, brakenof diarree kan ook voorkomen bij elke giftige slangenbeet. Sommige slangensoorten (bijvoorbeeld cobra's) spugen hun gif uit. Als dit in de ogen komt, kan de getroffen persoon blind worden. Beten van niet-giftige slangen kunnen ook levensbedreigend zijn als gevolg van wondinfecties.
Diagnose en verloop van de ziekte
De eerste actie na een slangenbeet is om de gewonde en alle omstanders uit de gevarenzone te verwijderen. Indien mogelijk moet worden geprobeerd de slang te identificeren. Maat, kleur, markeringen, hoofd en oogvorm, of misschien zelfs een foto, kan de arts later helpen bij het kiezen van het juiste antiserum. Zelfs als niet duidelijk is of de slang een giftige slang is, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd of moet de spoedarts worden ingeschakeld. Tot de aankomst van de arts of tijdens het transport naar de arts, dient de patiënt zo min mogelijk te worden verplaatst. Het aangetaste deel van het lichaam moet worden geïmmobiliseerd om te voorkomen dat het gif zich sneller verspreidt. Lokale desinfectie van de bijtwond moet worden uitgevoerd om infectie van de beet te voorkomen. Elke verdere manipulatie zoals het uitzuigen van het gif, het uitsnijden van de wond of het aanbrengen van een drukverband moet absoluut worden vermeden. In plaats daarvan moeten horloges, ringen, armbanden of beklemmende kleding zorgvuldig worden weggegooid rond de bijtwond zodat vernauwing niet zal optreden, zelfs niet als de zwelling ernstig is.
Complicaties
Ernstige complicaties treden meestal op na een beet van een giftige slang. Het gif van sommige slangen heeft een sterk celbeschadigend effect en vernietigt cellen en weefsels in korte tijd. Neurotoxinen verlammen het centrale zenuwstelsel en leiden tot de dood door ademhalingsverlamming zonder snelle injectie van een antivenin Myotoxinen beschadigen spierweefsel - tijdens dit proces wordt het spiereiwit myoglobine wordt vrijgegeven, wat schaadt nier celfunctie en kan nierfalen veroorzaken. Veel slangenbeten veroorzaken een bloed stollingsstoornis die leidt tot niet te stoppen bloeding en, indien onbehandeld, fataal multi-orgaanfalen. Cardiotoxisch gif verstoort de elektrolyt evenwicht, waardoor de hartfunctie wordt aangetast. Veel slangengiffen zijn samengesteld uit verschillende giftige stoffen en veroorzaken daarom tegelijkertijd meerdere vergiftigingsverschijnselen. Allergische reacties, inclusief anafylactische shock, kan zowel optreden na een slangenbeet als na injectie van het tegengif. De beet van een niet-giftige slang of een zogenaamde droge beet zonder blootstelling aan gif kan dit veroorzaken ontsteking van het getroffen gebied als complicatie. Af en toe verspreidt de infectie zich naar de nabije omgeving weefselvocht knooppunten en lymfatisch schepen, en in zeer zeldzame gevallen dit lymphangitis kan resulteren in bloed vergiftiging (bloedvergiftiging Bloedsomloopproblemen na een slangenbeet kunnen te wijten zijn aan blootstelling aan gif, maar kunnen ook optreden als een teken van een paniekreactie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij een slangenbeet moet altijd direct een arts geraadpleegd worden. In het ergste geval kan dit ook leiden tot de dood van de getroffen persoon als de beet niet op tijd of te laat wordt behandeld. Over het algemeen heeft een zeer vroege diagnose met een vroege behandeling een positief effect op het verdere beloop. Een arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon is gebeten door een slang. De beet is in de regel duidelijk merkbaar en laat ook een bijtwond achter. De getroffen persoon lijdt aan ernstig pijnzwelling of zelfs bloeding. Indien deze klachten optreden na de slangenbeet dient direct een arts geraadpleegd te worden. Evenzo moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan kortademigheid of diarree en braken Deze symptomen na een slangenbeet duiden op een ernstige beet, die door een arts moet worden behandeld. Dus in het geval van een slangenbeet, moet het ziekenhuis onmiddellijk worden bezocht of moet een spoedarts worden gebeld.
Behandeling en therapie
De bijtplaats moet worden gemarkeerd met een pen. Elke 30 minuten moet de voortgang van de zwelling worden gemarkeerd met een ander merkteken op de huid Hierdoor kan de voortgang van de vergiftiging worden gedocumenteerd. Na een slangenbeet worden slachtoffers meestal 24 uur lang als opgenomen patiënten gevolgd. Bloedstolling en circulatie worden gecontroleerd en patiënten worden onderzocht op symptomen van wondinfectie door bijvoorbeeld tetanus bacteriën Antiserum wordt alleen toegediend als de symptomen sterk toenemen of als er acute ernstige vergiftigingsverschijnselen zijn.
het voorkomen
Draag stevig schoeisel bij het bezoeken van slangengebieden. Dit zou over de enkel als dat mogelijk is. De meeste slangenbeten komen voor in de buurt van de enkel Er zijn ook speciale beenkappen beschikbaar om te beschermen tegen slangenbeten. Stevig betreden wanneer wandelen zal slangen doen schrikken door de grond te laten trillen. Een wandelstok die altijd voor de voeten wordt geplaatst, geeft de slang ook een kop omhoog. Grotere bomen, struiken en heesters moeten worden vermeden. Op de grond liggende takken en stenen mogen in geen geval worden opgepakt of omgedraaid. Misschien verstopt zich daar een slapende slang. Vermoedelijk dode slangen mogen in geen geval worden aangeraakt. Hetzelfde geldt natuurlijk voor levende slangen. In geen geval mogen pogingen worden ondernomen om slangen in het nauw te drijven of te vangen. Als de slang dreigt, ga dan onmiddellijk voorzichtig achteruit en laat het dier ontsnappen. Gebruik in het donker altijd een zaklamp om paden te verlichten en slaap nooit direct op de grond als je de nacht buiten doorbrengt. Bij het kamperen dient keukenafval regelmatig te worden verwijderd. Afval trekt muizen aan, die op hun beurt slangen aantrekken.
Nazorg
Vooral bij ziekten waarbij kans op herhaling bestaat, speelt nazorg een rol. Dit is echter mogelijk geen medische verantwoordelijkheid in het geval van een slangenbeet. Patiënten moeten voldoende voorzichtigheid betrachten in gebieden met een hoog risico. Artsen kunnen informatie verstrekken over geschikte preventieve maatregelen maatregelen, indien nodig. Stevig schoeisel en een lange broek voorkomen bijvoorbeeld een aanbeet. L.
Statistisch gezien is ongeveer de helft van alle beten volledig symptoomvrij: de dieren infecteren de mens niet. Aangezien er geen aanwijzingen zijn, is follow-up niet nodig. In andere gevallen is de follow-up gebaseerd op de symptomen. Het kan enkele maanden duren tot de definitieve genezing. Gedurende deze tijd zijn bloedonderzoeken het belangrijkste analysecriterium. Ook vitale functies worden regelmatig gecontroleerd. Ziekenhuisopname gedurende enkele dagen of weken, gevolgd door poliklinische behandeling therapie, is niet ongewoon. In het ergste geval kan een slangenbeet ook leiden tot amputaties en weefselverlies. In dat geval is de follow-up gebaseerd op de bestaande symptomen. Bijvoorbeeld, therapie voor phantom pijn in de ledematen is aangegeven voor zover ledematen moesten worden verwijderd.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van een blaasbeet mag in geen geval de maatregelen vaak getoond in films en televisie. Het uitzuigen of vastbinden van de bijtplaats doet vaak meer kwaad dan goed. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat het slachtoffer kalm blijft. Als de slang een niet-giftige soort is, kan de wond als elke andere worden behandeld dierenbeet Dat wil zeggen, de wond moet worden gereinigd en gedesinfecteerd zodat deze niet geïnfecteerd raakt. Vervolgens kan de wond worden beschermd tegen besmetting met een pleister of sprayverband. Als het een giftige slang is, moet het slachtoffer onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis worden gebracht dat is uitgerust om te zorgen voor slachtoffers van slangenbeet. Informatie hierover kan worden verkregen door het alarmnummer te bellen (in Duitsland 110). Als de slangensoort niet bekend is, moet het dier indien mogelijk worden gevangen, of op zijn minst worden gefotografeerd of gefilmd, zodat de behandelende arts kan bepalen welk serum nodig is. De eerstehulpverleners mogen zichzelf tijdens dit proces echter niet in gevaar brengen. Het slachtoffer moet liggend vervoerd worden en zo min mogelijk bewegen, zodat het gif zo langzaam mogelijk in het lichaam wordt verspreid. Afbinden van de bijtplaats is alleen aangewezen als het om een zeer giftige slang gaat en het dichtstbijzijnde geschikte ziekenhuis niet binnen ongeveer 30 minuten kan worden bereikt.
