Symptomen
De typische symptomen van peesontsteking zijn voornamelijk pijn. Deze komen voor in het gebied van de aangedane pees op de onderarm. Aanvankelijk doet het alleen pijn bij bepaalde bewegingen, maar zodra de ontsteking geavanceerder is, wordt de onderarm kan ook pijn doen in rust.
Bovendien kan het getroffen gebied gezwollen en rood worden en warm aanvoelen. In sommige gevallen is tijdens bepaalde bewegingen een crunch te horen en te voelen. Als de peesontsteking niet voldoende is genezen en de patiënt het niet verlicht onderarm voldoende kan de ontsteking chronisch worden en enkele maanden aanhouden.
Tendinitis aan de bovenzijde
Tendinitis aan de bovenzijde wordt veroorzaakt door overbelasting van de strekspieren op de onderarm of door ontvoering en adductie van de pols. Vaak worden ambachtslieden of atleten getroffen. Patiënten voelen vaak pijn wanneer de pols is uitgerekt en een rek aan de bovenzijde. Bij ernstige peesontsteking kan ook roodheid of zwelling optreden. De pols moet voor behandeling stil worden gehouden.
Tendinitis aan de onderkant
Tendinitis van de pees schede aan de onderzijde wordt veroorzaakt door overbelasting van de buigspieren op de onderarm. Atleten worden vaak getroffen. Patiënten voelen pijn bij het buigen van de pols en strekken aan de onderzijde.
Bovendien is het sluiten van de vuist pijnlijk. Bij ernstige peesontsteking kan ook roodheid of zwelling optreden. De pols moet tijdens de behandeling stil worden gehouden.
Behandeling
In het geval van tendinitis van de onderarm, die wordt gekenmerkt door hevige pijn, is het afkoelen van het getroffen gebied de eerste stap. Immobilisatie helpt ook om de pijn te verlichten, waarbij de getroffen persoon de arm meestal alleen stilhoudt. Niettemin moet extra immobilisatie worden uitgevoerd met behulp van een spalk of gips gips.
A compressieverband is nuttig bij ernstige zwelling. Het opheffen van de aangedane arm verlicht ook vaak de pijn. Als bekend is dat een bepaalde activiteit de oorzaak van de ontsteking is, moet deze voor een langere periode worden vermeden.
Als het een activiteit is die de patiënt uitvoert als onderdeel van zijn of haar werk, moet de patiënt ook overwegen hoe hij of zij de vereiste in de toekomst minder stressvol kan maken. Ergonomisch gevormde computertoetsenborden kunnen vaak nuttig zijn bij kantoorwerk. Bovendien kunnen ontstekingsremmende zalven (bijv. Voltarensalbe) in de acute fase op het getroffen gebied worden aangebracht. Bovendien kunnen ontstekingsremmende medicijnen ook in tabletvorm worden ingenomen.
Ibuprofen or diclofenac zijn hier geschikt. Als de pijn erg hevig is, a cortisone preparaat kan met een injectiespuit rechtstreeks in de aangetaste pees worden geïnjecteerd. Dit werkt erg snel en efficiënt.
Als de peesontsteking al chronisch is geworden, kan vaak alleen chirurgische therapie helpen. Dit bestaat uit een opsplitsing van de pees schede, die wordt versmald door de aanhoudende ontsteking. Hierdoor krijgt de pees meer ruimte om door te glijden en wordt irritatie verminderd.
Bij onderliggende reumatische aandoeningen bestaat de therapie uit de behandeling van de onderliggende aandoening. Atleten en muzikanten dienen specifieke oefeningen te doen om de spieren te versterken zodat er geen terugval optreedt. Langere warming-ups en langzame hervatting van de training moeten ook in acht worden genomen.
Bij plaatselijke pijn kan het aanbrengen van een zalf met ontstekingsremmende werkzame stoffen de symptomen verlichten. In de meeste gevallen een zalf met het actieve ingrediënt diclofenac wordt voor dit doel gebruikt (bijv. Voltarensalbe). Het aangetaste gebied moet driemaal daags met de zalf worden ingewreven.
De zalf moet goed worden ingemasseerd. Taping van de onderarm dient ter verlichting en ondersteuning, maar niet voor totale immobilisatie. Bij een ernstige peesontsteking van de onderarm zal in eerste instantie alleen volledige immobilisatie helpen.
Zodra de ontsteking is afgenomen en de belasting van de onderarm kan worden hervat, kan de toepassing van kinesiotape kan dienen om het te stabiliseren. Hiervoor zijn twee stroken tape nodig. De eerste omsluit het midden en de ring vinger en loopt over de rug van de hand naar de onderarm.
De tweede strip wordt om de pols geplakt. Een verband voor de behandeling van tendinitis van de onderarm kan een nuttige therapeutische methode zijn. Het zorgt voor meer stabiliteit in de onderarm en, door de onderarm te immobiliseren, beschermt het de pezen, spieren en gewrichten.
Het wordt vooral om de pols gebruikt. Het kan ook preventief worden gebruikt, bijvoorbeeld tijdens het sporten, om tendosynovitis tegen te gaan. Er zijn verschillende soorten verbanden, een arts of medisch technicus moet worden geraadpleegd om te beslissen welke de juiste is.
Afhankelijk van welke symptomen van tendinitis het meest voorkomen, kunnen verschillende homeopathische middelen worden gebruikt. Voor pijn na overbelasting en verbetering door rust, Arnica kan genomen worden. Rhus toxicodendron kan helpen bij pijn die voornamelijk aan het begin van de beweging optreedt, maar daarna afneemt. Bryonia kan worden gebruikt als het getroffen gebied erg opgezwollen en rood gekleurd is.
Alle artikelen in deze serie:
