Hoe kan ik een astma-aanval voorkomen?
Om een astma-aanval te voorkomen, is de meest effectieve profylaxe het stoppen van de blootstelling aan de trigger. Dit is misschien mogelijk, maar niet altijd gemakkelijk, voor sommige triggers, zoals huisstofmijt of dieren haar bij allergische astma, of bepaalde medicijnen bij niet-allergische astma. Astma wordt echter vaak veroorzaakt door triggers die in het dagelijks leven niet voldoende kunnen worden vermeden.
Voorbeelden zijn pollen, luchtweginfecties of lichamelijke inspanning. Hier komt nog een andere profylactische optie om de hoek kijken: als blootstelling aan een mogelijke trigger kan worden gepland, bijvoorbeeld als de astma voornamelijk optreedt tijdens fysieke inspanning, kan 10-15 minuten van tevoren een astma-inhalator worden ingenomen. Dit voorkomt dat er tijdens de blootstelling een astma-aanval optreedt. De meest effectieve profylaxe voor triggers die niet kunnen worden vermeden en die niet kunnen worden behandeld door op tijd een astmaspray in te nemen, is een basistherapie met medicijnen.
Kan een astma-aanval ook dodelijk zijn?
Een acute astma-aanval is een potentieel levensbedreigend ziektebeeld. Een ernstige astma-aanval die niet binnen korte tijd adequaat met medicatie wordt behandeld, kan leiden tot verstikking door de sterk vernauwde luchtwegen. Daarom is het absoluut noodzakelijk dat astmapatiënten hun noodspray altijd bij zich hebben, waar ze ook gaan, zodat ze deze in geval van nood altijd bij de hand kunnen hebben.
In sommige gevallen is zelfs het gebruik van een noodspray niet voldoende om de aanval te stoppen. In dat geval moet de hulpdienst onmiddellijk worden geïnformeerd of moet de patiënt zelf naar de kliniek worden gereden. Hier kan nog meer medicatie worden gebruikt. In extreme gevallen kan het ook nodig zijn om de luchtwegen te beveiligen.
De therapie van astma
Hoe bronchiale astma wordt behandeld is afhankelijk van het type en de frequentie van de symptomen. Het doel van de behandeling is om symptoomvrij te worden of om de frequentie van aanvallen aanzienlijk te verminderen. Een ongestoorde nachtrust is ook een belangrijk criterium om te beslissen welk stadium van astma-therapie nodig is.
Het doel is ook om situaties waarin spoedeisende therapie met een noodspray nodig is, zoveel mogelijk te vermijden. Afhankelijk van de patiënt zijn verschillende medicamenteuze maatregelen nodig om deze doelen te bereiken. Het eerste doel van astma-therapie is om de triggers te identificeren.
Als duidelijk is waardoor een astma-aanval wordt veroorzaakt, kunnen deze worden vermeden. Dit is echter niet voor alle triggers mogelijk. Als pollen bijvoorbeeld de trigger is voor een allergische astma-aanval, is het bijna onmogelijk om dit te vermijden.
Er zijn echter andere triggers, zoals bepaalde voedingsmiddelen of zware lichamelijke inspanning, die kunnen worden vermeden of voorkomen. Astmamedicatie kan inderdaad zowel bij acute aanvallen als als langdurige therapie of als preventieve therapie worden gebruikt vóór blootstelling aan de trigger. Er wordt nu onderscheid gemaakt tussen 5 stadia van astma-therapie.
Bij therapieniveau 1 krijgt de patiënt een spray die hij of zij alleen indien nodig mag gebruiken. Bijvoorbeeld vóór situaties waarin een astma-aanval wordt verwacht of in een noodgeval wanneer er een aanval heeft plaatsgevonden. Deze spray bevat een kortwerkend beta-2-sympathicomimeticum.
Het meest voorkomende actieve ingrediënt is salbutamol. doorgaans inademing van een beroerte is voldoende indien nodig. Deze inhalatieve therapie met een kortwerkende beta-2-mimeticum wordt voortgezet in alle verdere stadia.
Therapiefase 2 omvat bovendien een langdurige therapie met een lage dosering inhalatiecorticosteroïden (ICS). Deze spray werkt niet direct als de kortwerkende beta-2-mimetica, maar heeft een ontstekingsremmend effect op de lange termijn op de luchtwegen. Typische actieve ingrediënten zijn budesenoside en beclomethason.
Middeldosis inhalatiecorticosteroïden (ICS) worden gebruikt in therapiestadium 3. Als alternatief kan het laaggedoseerde inhalatiecorticosteroïd uit stadium 2 worden gecombineerd met een langwerkend bèta-2-sympathicomimeticum. Beide sprays worden regelmatig ingeademd in plaats van op aanvraag.
Formoterol is een typische vertegenwoordiger van een langwerkend beta-2-sympathicomimeticum. In stadium 4 worden middelmatige tot hoge doses inhalatiecorticosteroïden en een langwerkend bèta-2-sympathicomimeticum gebruikt. Stadium 5 is een nieuwe toevoeging aan de nieuwe astmarichtlijn.
Naast de geneesmiddelen in stadium 4, corticosteroïden in tabletvorm of een antilichaamtherapie worden toegevoegd in stadium 5. Vanaf niveau 2 kan ook een ander medicijn worden gebruikt. We hebben het over montelukast.
Dit is een leukotrieenreceptorantagonist die alleen mag worden gebruikt als de bovengenoemde therapiemaatregelen van het respectieve stadium onvoldoende astma-controle kunnen bereiken. Montelukast wordt in tabletvorm ingenomen. Het belangrijkste medicijn voor acute aanvallen is daarom het kortwerkende geïnhaleerde bèta-2-sympathicomimeticum zoals salbutamol.
De andere geneesmiddelen die permanent worden gebruikt, hebben echter ook een aanzienlijke invloed op de frequentie en frequentie van de aanval, aangezien ze op langere termijn een positief effect hebben op de luchtwegen. Meer informatie over de behandeling van astma vindt u op
- Therapie van astma
- Cortison-therapie voor astma
- Geneesmiddelen voor astma
Van tevoren moet worden vermeld dat huishoudelijke middelen niet voldoende zijn bij een acute ernstige astma-aanval. Een ernstige astma-aanval kan levensbedreigend zijn zonder geschikte medicamenteuze behandeling.
De beperking tot huismiddeltjes moet daarom bij een acute aanval worden vermeden. De hoestaanvallen die typisch bij astma optreden, kunnen echter worden verlicht door bepaalde huismiddeltjes. Op deze manier kan een aanval gedeeltelijk worden voorkomen.
Het is belangrijk om elke dag voldoende water te drinken, zodat het slijm dat bij een astma-aanval wordt aangemaakt niet te stroperig is en goed kan worden opgehoest. Een andere nuttige stof is cafeïne. Cafeïne leidt tot een lichte verwijding van de luchtwegen en vermindert zo de kans op een astma-aanval.
Een kort gekookt mengsel van knoflook en melk zou effectief zijn tegen de irritatie van de keel. Van gember wordt ook gezegd dat het een ontstekingsremmend effect heeft op de luchtwegen. Er wordt ook gezegd dat het zwelling van de luchtwegen tegengaat en een ontspannend effect heeft op de luchtwegen. Gember kan worden gepureerd en gezoet met wat sap en honing. Meerdere keren per dag zou een eetlepel van dit mengsel een positief effect hebben bij astmatische klachten.
Alle artikelen in deze serie:
