Sinusknoop defect | Sinusknoop

Sinusknoop defect

Indien de sinusknoop mislukt als de primaire gangmaker en stimulatiecentrum van de hart-, een secundaire gangmaker moet ervoor ingrijpen (sick sinus syndroom). Dit heet de hartklep (AV-knooppunt) en kan de functie van de sinusknoop tot op zekere hoogte. Het genereert een ritme met een lagere frequentie, dus de hart- klopt niet zoals gewoonlijk 60-70 keer per minuut, maar slechts ongeveer 40 keer. Bij bepaalde ziekten (bijv. Coronair hart- ziekte), de sinusknoop blijft functioneel, maar genereert de excitaties op grotere afstand, zodat de hartslag wordt langzamer (zogenaamde sinus bradycardie).

Sick-Sinus-Syndroom

De term sick sinus syndroom vat verschillende hartritmestoornissen samen die het gevolg zijn van een defecte sinusknoop. Mannen en vrouwen ouder dan 50 jaar worden ongeveer even vaak getroffen. De oorzaak is vaak een met littekens bedekte verandering in het weefsel in het hart, waar de gespecialiseerde exciterende cellen van de sinusknoop zich bevinden.

De eerste hiervan is hoge bloeddruk (arteriële hypertensie), wat leidt tot een drukbelasting op de atria en dus tot overstrekking en beschadiging van het weefsel in het gebied van de sinusknoop. myocardiet (ontsteking van de hartspier) of coronaire hartziekte kunnen ook de oorzaak zijn. Andere hartaandoeningen zoals hartklepaandoeningen kunnen ook een trigger zijn. Evenzo kan een overdosis van bepaalde geneesmiddelen zoals bètablokkers sick sinus syndroom.

Kinderen die een operatie moeten ondergaan vanwege een aangeboren aandoening hartafwijking kan daardoor ook het sick sinus-syndroom ontwikkelen. Er is geen algemene consensus over de exacte definitie van de term sick sinus-syndroom. Klinisch verwijst de term naar een ritmestoornis die optreedt samen met uitgesproken lage en hoge hartslagfrequenties (tachycardie-bradycardie syndroom).

Sinusbradycardieën zonder enige andere aanwijsbare oorzaak of een sinuatriaal blok worden ook onder de term samengevat. Symptomatisch, bradycardie (te trage hartslag) manifesteert zich als duizeligheid, syncope (flauwvallen) of gehoor- en visusstoornissen, terwijl tachycardie (te snelle hartslag) manifesteert zich als hartkloppingen, borst beklemming (angina pectoris) of kortademigheid (dyspneu). De belangrijkste diagnostische tool is een ECG op lange termijn en oefen ECG, die kan worden gebruikt om de elektrische activiteit van het hart aan te tonen.

Afhankelijk van het exacte ziektebeeld kan de therapie worden uitgevoerd met medicatie (met zogenaamde anti-aritmica, medicijnen tegen hartritmestoornissen) of a gangmaker moet worden gebruikt om de functie van de defecte sinusknoop te vervangen. In Duitsland wordt bijna elke derde pacemaker gebruikt bij een patiënt met sick sinus-syndroom.