Sensation is een voorbereidende fase van waarneming en komt overeen met de primaire sensorische indruk door de neuroanatomische zintuigen. Alle verwerkingsprocessen, zoals voornamelijk de emotionele evaluatie van de zintuiglijke impressie, zetten sensatie om in perceptie in de hersenen.
Wat is sensatie?
Aan het begin van waarneming is sensatie of zintuiglijke waarneming. De zintuigen ontvangen prikkels. De menselijke waarneming is een zeer complex proces dat uit veel individuele processen bestaat. Samen met waakzaamheid, selectieve aandacht en motivatie is de emotionele component een van de meest relevante concepten binnen het perceptuele proces. De verwerkingsstappen voor emotionele en intellectuele perceptie wijzigen wat wordt waargenomen en worden tegelijkertijd weer beïnvloed door het perceptieproces. Aan het begin van waarneming is gewaarwording of zintuiglijke waarneming. De zintuigen ontvangen prikkels. De gewaarwording is een voorbereidende fase van de feitelijke waarneming. Alleen door de intellectuele en emotionele stappen wordt perceptie daadwerkelijk ervaren in plaats van alleen gevoeld. Bewuste waarneming vindt plaats in de hersenschors en wordt soms het sterkst gecontroleerd door de limbisch systeem. De limbisch systeem komt overeen met de centrale locatie voor menselijke emoties. Hoe verschillende mensen denken over een bepaalde perceptie, kan enorm variëren. De limbisch systeem beheerst aangeboren en verworven menselijk gedrag en wordt beschouwd als de plaats van oorsprong van motivatie, drijfveren en emoties zoals angst, woede of vreugde en ongenoegen. Het limbisch systeem bevat het geheel leren ervaring van een persoon. Het feit dat twee mensen situaties verschillend waarnemen, is te wijten aan deze connectie. Een perceptie wordt door het limbisch systeem subjectief en op basis van de individuele eerdere ervaring beoordeeld. Deze evaluatieprocessen resulteren in een bepaalde beleving van wat wordt waargenomen. Deze ervaring onderscheidt perceptie van sensatie, wat uitsluitend overeenkomt met de primaire sensorische impressie van de organen.
Functie en taak
De gewaarwording van waarneming is de totaliteit van waarneming minus de processen van intellectuele en emotionele verwerking. Er zijn maar weinig dingen die mensen onbewust zo sterk beïnvloeden als de emotionele instructies van het limbisch systeem. Het limbisch systeem is in wezen betrokken bij perceptuele processen en zorgt zo bijvoorbeeld voor de selectie, verwerking, evaluatie en opslag van alle informatie van de sensorische organen. Er stromen voortdurend talloze prikkels de mens binnen. Van de hersenenVanuit het oogpunt van deze stimuli is een enorme hoeveelheid informatie. Dat de mens desondanks uit de overvloed aan informatie precies die prikkels filtert die op dit moment relevant en geschikt zijn voor de gemoedstoestand, is mede te danken aan het limbisch systeem. Het limbisch systeem keurt bepaalde prikkels goed en af. De voorkeur gaat vooral uit naar informatie met een emotionele inhoud. Emoties stimuleren het limbisch systeem. Alle prikkels in verband met een emotioneel beeld dringen gemakkelijker door het filter en bereiken dus eerder het bewustzijn. Perceptuele gewaarwording in de zin van emotionele betrokkenheid bij wat wordt waargenomen, is een belangrijke sleutel tot waarnemingsvermogen. De emotionele inhoud van een waarneming speelt een speciale rol in verband met het reuksysteem, verantwoordelijk voor het gevoel van geur Olfactorische waarnemingen hebben soms de sterkste emotionele component. De bulbus olfactorius is via de stria lateralis verbonden met de amygdala. Geurprikkels bereiken zo de laterale hypothalamus, basaal voorhersenen, en orbitofrontale cortex. Sommige projecties zijn gericht op de olfactorische tuberkel en het septum. Het is binnen het laatste circuit dat het gevoel van een geur wordt gegenereerd. De emotiecomponent van waargenomen geuren hangt voornamelijk af van de amygdala, die gevoelens bemiddelt. Het olfactorische systeem is het enige perceptuele systeem dat rechtstreeks naar het centrum voor emotie projecteert en om deze reden wordt het beschouwd als het meest emotionele sensorische systeem van allemaal. Maar uiteindelijk speelt de emotie-inhoud en daarmee de beleving van de perceptie ook een essentiële rol voor alle andere perceptuele systemen. Prikkelinformatie met een emotionele link kan bijvoorbeeld gemakkelijker worden verwerkt en onthouden. Dergelijke informatie kan expliciet in semantisch worden opgeslagen geheugen en tegelijkertijd impliciet in het episodische geheugen. De emotionele en intellectuele inhoud onderscheidt de waarneming als product van al zijn processen van de aanvankelijke gewaarwording, die uitsluitend overeenkomt met de primaire en dus rauwe zintuiglijke indruk van de neuroanatomische waarnemingsstructuren. De gewaarwording van waarneming is praktisch de eerste stap van de waarnemingsketen. Alleen dan wordt de huidige zintuiglijke indruk vergeleken met vooraf opgeslagen informatie, verwerkt, geclassificeerd en geïnterpreteerd.
Ziekten en klachten
Perceptuele sensatie heeft klinische relevantie, voornamelijk wanneer deze onderhevig is aan stoornissen. Dergelijke stoornissen hebben in deze context uitsluitend betrekking op aandoeningen van de primaire sensorische organen. Receptoren kunnen bijvoorbeeld defect zijn of een beperkte functie hebben na mutaties. Receptordefecten resulteren in een verstoorde primaire sensorische indruk op het sensorische orgaan. Bij een dergelijk fenomeen wordt niet alleen het waarnemingsgevoel als eerste stap in de waarnemingsketen verstoord. Ook de volgende stappen kunnen soms niet plaatsvinden, omdat de zintuiglijke indruk helemaal niet wordt verwerkt en dus ook niet verwerkt leiden aan de beleving van perceptie. De zintuiglijke waarneming van het visuele systeem is pathologisch, bijvoorbeeld als het netvlies degenereert en er dus geen fotoreceptoren beschikbaar zijn voor visuele gewaarwording. Zintuiglijke stoornissen kunnen ook de tastzin aantasten en worden dan vaak merkbaar in de vorm van een gebrek aan gevoel in de vorm van tintelingen of gevoelloosheid. Zintuiglijke stoornissen van dit type zijn niet gerelateerd aan de receptoren zelf, maar aan defecten in de afferente zenuwbanen naar de hersenen Met betrekking tot waarneming kunnen we uiteindelijk altijd spreken van sensorische stoornissen wanneer de oorzaak van een waarnemingsstoornis buiten de hersenen ligt en dus vóór de verwerkingsprocedures van de waarneming. Dus echte sensorische stoornissen met betrekking tot waarneming worden voornamelijk veroorzaakt door ziekten of verwondingen van de neuroanatomische sensorische organen en hun zenuwverbindingen met het centrale zenuwstelsel. zenuwstelsel.
