De Schoudergordel is waarschijnlijk een van de meest elegante delen van het menselijk lichaam: door slim te combineren botten en spieren heeft de natuur hier het werkelijk maximale bewegingsbereik uit het gewricht gehaald. De hoofdrol wordt echter gespeeld door de spieren.
Wat is de schoudergordel?
Schematische weergave van de anatomie van de schouder. Klik om te vergroten. In het menselijk lichaam, de Schoudergordel verwijst naar dat deel dat de bovenste extremiteit met de romp verbindt. Het bevat in feite twee botten, schouderblad (schouderblad) en sleutelbeen (sleutelbeen), drie gewrichten, het sternoclaviculaire gewricht, het acromioclaviculaire gewricht en de schoudergewricht, en veel spieren.
Anatomie en structuur
De anatomie van de Schoudergordel is nogal bloemrijk om in woorden te beschrijven, maar meestal moeilijk te begrijpen zonder een overeenkomstige illustratie. Het schouderblad is eigenlijk heel losjes geïntegreerd in de rest van het skelet als een driehoekig, vlak bot met een basis bovenaan en een top onderaan:
De enige benige verbinding met de romp is eigenlijk die voorste via het smalle sleutelbeen, dat op zijn beurt alleen is verbonden met de borstbeen Deze verbinding is natuurlijk niet bijzonder belastend, zeker gezien het feit dat de scapula aan de andere kant de enige verbinding is met onze armen, die niet alleen constant worden gebruikt voor zware arbeid, maar ook een aanzienlijk eigen gewicht hebben. Daarom wordt de hoofdbelasting gedragen door de spieren van de schoudergordel, die klemmen, vastzetten en tegelijkertijd altijd de schouderblad ga vooruit naar de borst, omhoog, naar de wervelkolom, naar de rugspieren, en natuurlijk naar de arm. Uiteindelijk glijdt de scapula, getrokken door deze spieren, langs de ribben van de achterste ribbenkast zonder enig echt kraakbeenachtig gewrichtsoppervlak ertussen. Hieruit is al duidelijk dat het spannen van de arm zonder de schoudergordel te spannen helemaal geen zin zou hebben: het zou praktisch het schouderblad uit zijn ophanging scheuren. De spieren zijn grofweg verdeeld in anterieure en posterieure romp-schoudergordelspieren, waarvan de opsomming zou leiden te ver op dit punt. De bekendste vertegenwoordiger is misschien wel de trapezius spier, dat de thoracale en halswervel verbindt met het schouderblad en het sleutelbeen in een ruitvorm op de rug en dus verantwoordelijk is voor het naar de ruggengraat trekken van het schouderblad, bijvoorbeeld bij het optillen van voorwerpen. Belangrijke vasculaire en zenuwbanen passeren het gebied van de schoudergordel, vooral onder de sleutelbeen Als ze beschadigd raken door ongelukken of andere ruimte-innemende laesies, bestaat het risico van gedefinieerde storingen of bevoorradingsknelpunten in het schoudergebied of in de armen en handen.
Functies en taken
De functie van de schoudergordel is, samengevat, het bieden van stabiliteit tussen de romp en de bovenste extremiteit. Omdat dit voornamelijk door spierwerking gebeurt, is de schoudergordel een ongelooflijk flexibel lichaamsdeel. Het individuele benige gewrichten tussen het sleutelbeen en het schouderblad of borstbeen hebben weinig beweging ten opzichte van elkaar, maar in combinatie met de schoudergewricht en spierplaat, dit resulteert in een ongelooflijk groot bewegingsbereik voor de arm. Dit zou ongeveer 180 graden moeten zijn ontvoering, 40 graden aanscherping, 170 graden voorloop, 40 graden terugkeer en ongeveer 70 graden rotatie in beide richtingen bij een gezonde jonge persoon.
Ziekten en kwalen
Als de mate van schouderbeweging beperkt is en er tegelijkertijd is pijn in rust of tijdens bepaalde bewegingen kan dit wijzen op verschillende ziekten of verwondingen van de schouder. Met betrekking tot de schoudergordel in engere zin (dwz zonder het acromioclaviculaire gewricht) zijn sleutelbeenfracturen van bijzonder belang. Het komt het meest voor breuk bij mensen helemaal. Het treedt meestal op tijdens een val op de uitgestrekte arm, aangezien de grootste spanningen optreden bij het sleutelbeen (en bij de straal van de onderarm Het sleutelbeen breekt meestal in het middelste derde deel, de breuk stukken staan dan meestal gebogen, door de machtigen te trekken nek spier met de lange naam (Musculus sternocleidomastoideus). Dus het sleutelbeen breuk is vaak van buitenaf goed zichtbaar. Een rugzakverband is de conservatieve behandelmethode. Stabilisatie met een plaat is soms geïndiceerd en is in principe geen grote ingreep omdat het bot gemakkelijk toegankelijk is.
