Therapie
Vanwege de complexiteit van het klinische beeld kan de behandeling van polymyositis is daarom moeilijk. Zoals alle auto-immuunziekten, worden behandelingspogingen ondernomen in de richting van het beperken van de immuunsysteem. cortisone en zogenaamde immunosuppressieve geneesmiddelen verminderen de prestaties van de immuunsysteem.
Pijn de behandeling wordt uitgevoerd met ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen (bijv ibuprofen or diclofenac​ Soms worden ook de uit de reumatologie bekende geneesmiddelen, zoals MTX, gebruikt. Lichamelijke rust kan nuttig zijn als de spier pijn wordt erg ernstig. Er moet echter voor worden gezorgd dat de spieren niet atrofiëren door gebrek aan lichaamsbeweging. Een van de laatste behandelmethoden is het filteren van de bloed, waarin plasma van de patiënt wordt afgenomen en gereinigd voordat het opnieuw kan worden toegediend.
Is polymyositis erfelijk?
polymyositis valt onder de overkoepelende term idiopathische myositides, een ziekte die wordt veroorzaakt door een auto-immuunreactie tegen de lichaamseigen skeletspiercelcomponenten. Waarom het lichaam bij sommige patiënten deze foutieve reactie op gang brengt, is nog niet volledig opgehelderd, maar familiale clustering en bepaalde erfelijke kenmerken duiden op een mogelijke erfelijke component. Echter, naast de veronderstelling dat polymyositis is erfelijk, bepaalde omgevingsinvloeden (bijv. virale infecties) en kwaadaardig tumor ziekten (bv long, borst, maag, alvleesklierkanker) worden ook verondersteld triggers te zijn voor deze auto-immuunziekte.
