Revalidatiesporten in de neurologie
Veel voorkomende ziektebeelden: Om te kunnen bieden revalidatiesporten in de neurologie is het raadzaam om een geschikte gespecialiseerde opleider te hebben, evenals een bij voorkeur drempelvrij entree naar sportfaciliteiten en sanitaire voorzieningen. De problemen van deelnemers met neurologische aandoeningen in alle leeftijdsgroepen zijn complex en kunnen de kwaliteit van leven in het dagelijks leven en op het werk aanzienlijk verminderen. Er kan sprake zijn van krachtverlies of zelfs een slappe of spastische verlamming, waardoor zelfstandig lopen onmogelijk wordt. Verlies van coördinatie en evenwicht, beperkingen in gevoeligheid en fysieke sensatie, algemene problemen met begrip tot mentale retardatie, oriëntatiestoornissen en vertragings- / rijstoornissen kunnen individueel of als een algemeen symptoom voorkomen.
In de praktijk is de samenstelling van de neurologische revalidatiegroep vaak niet homogeen, tenzij het mogelijk is om deelnemers aan bepaalde neurologische aandoeningen in individuele groepen te groeperen. BSP: groepen mensen met de ziekte van Parkinson of beroerte. De beperkingen van deelnemers met neurologische aandoeningen zijn veelomvattend en multifactorieel en kunnen variëren van loopvaardigheid en onafhankelijkheid tot rolstoelafhankelijkheid en zorgbehoefte.
De mogelijke handicaps zijn tijdelijk, permanent of progressief. Niettemin moet de groepsleider rekening houden met elke individuele deelnemer met zijn of haar individuele beperkingen. Dit kan alleen worden bereikt door interne differentiatie.
Oefeningen kunnen worden aangepast voor individuele deelnemers of individuele oefeningen kunnen worden aangekondigd. Sommige deelnemers kunnen de oefeningen met hetzelfde doel uitvoeren in staand, op de mat of zittend (differentiatie via verschillende startposities). Dienovereenkomstig moeten de warming-up en sportwedstrijden worden aangepast.
De uitleg of demonstratie van individuele oefeningen of sportgames moet zo worden uitgevoerd dat ze door alle deelnemers worden begrepen. doelen: Hulp voor zelfhulp, onafhankelijkheid en verbetering van inclusie in het dagelijks leven zijn de belangrijkste aandachtspunten van revalidatiesporten in neurologie. Bij sportlessen met neurologisch zieke patiënten ligt de nadruk per groepsopstelling anders.
Kracht, mobiliteit, coördinatie en reactietraining zijn mogelijke onderwerpen van een uur. Ook het trainen van de perceptie en ontspanning vermogen en de geheugen`mag voor veel deelnemers niet worden verwaarloosd. De OC's leren individuele compenserende bewegingen om de beperking veroorzaakt door de handicap te compenseren, die voor elke deelnemer kan verschillen.
In evenwicht oefeningen, het verkennen van de individuele grenzen is een belangrijke factor. De veiligheid van de deelnemers is belangrijker dan het risico. Het plezier van bewegen is vooral duidelijk bij aangepaste sportgames zonder competitief karakter.
Motivatie, plezier en algemene activering vormen de basis voor regelmatige deelname en integratie.
- Aangeboren hersenbeschadiging gaat vaak gepaard met spasticiteit met of zonder mentale retardatie
- Stroke
- parkinson
- Epilepsie
- Multiple sclerose
- paraplegie
- Tumorziekten
- polyneuropathie
- Craniocerebraal trauma
- AD (H) S (Attention Deficit Syndrome met of zonder hyperactiviteit
- Andere degeneratieve neurologische / spierziekten
- Dementie ziekten
- Geestelijke ziekten
- Functionele verbetering van de aangetaste lichaamsregio's
- Verbetering van balans en coördinatie
- Verbetering van de gestoorde lichaamswaarneming
- Sociale integratie
- Bemiddeling van bewegingsvreugde en motivatie
- Vergemakkelijking van het omgaan met de handicap
- Verbetering van lichaam en zelfbewustzijn (psychisch en fysiek)
Het spectrum van kanker diagnoses is heel divers. De verschillende ziekten kunnen ook worden toegewezen aan de afzonderlijke geneeskundige gebieden.
A kanker diagnose, kanker, ziekte en therapie betekent een belangrijke onderbreking in de dagelijkse routine met aanzienlijke fysieke, psychologische en sociale gevolgen. De getroffen personen ervaren verschillende stadia van de ziekte, de verwerking en het omgaan met de ziekte. EEN kanker diagnose heeft niet alleen gevolgen voor de patiënt zelf, maar ook voor de sociale en professionele omgeving.
Enerzijds behandelt revalidatiesport de meest uiteenlopende lichamelijke klachten van de patiënt, anderzijds levert het een belangrijke bijdrage aan het overwinnen van de ziekte en het verbeteren van de kwaliteit van leven. Doelstellingen in revalidatiesport met kankerpatiënten: Door sport in groepen en de uitwisseling met andere getroffenen neemt de motivatie toe, enerzijds in de sport, anderzijds in het dagelijks leven. Het plezier van groepssporten, het loslaten van 'geluksboodschappers " en de leren of ontspanning methoden verminderen het risico van Depressie en vergroot de vreugde van het leven. Vaak ontwikkelen privé-bijeenkomsten of zelfhulpgroepen zich door de groep, zelfs buiten de sport om.
Dit verbetert duurzaam de sociale integratie. De belangrijkste focus van revalidatiesporten bij kanker is de nazorg aan de gang uithoudingsvermogen en krachttraining, aangezien de ernst van de ziekte en de therapieën vaak het cardiovasculaire en pulmonale uithoudingsvermogen aanzienlijk verminderen en de spieren verzwakken. Omdat bewegingsbeperkingen vaak optreden als gevolg van de operaties die mogelijk zijn uitgevoerd (bijv. Armverhoging na een borstoperatie), ligt een verdere focus op het mobiliseren van bewegingsbeperkingen.
Het onderwijs van ontspanning technieken, ademhaling training en oefeningen om het lichaamsbewustzijn te verbeteren zijn ook een belangrijk onderdeel van een revalidatieles in nazorg voor kanker. Sportgames bevorderen sociaal contact en brengen een gevoel van plezier in beweging over. Ze mogen geen competitief karakter hebben, maar iedereen moet in staat zijn te handelen naar zijn of haar capaciteiten. Het is belangrijk om je eigen grenzen te voelen, te behouden en te verbeteren.
- Vermindering van de gevolgen van ziekte zoals krachtverlies, verminderd uithoudingsvermogen, bewegingsbeperking, sociaal isolement
- Vermindering van vermoeidheid (chronische vermoeidheid, zwakte in prestatie en drive)
- Verbetering van de kwaliteit van leven
- Verbetering van de lichaamsperceptie
- Verhoogde risicobereidheid en vertrouwen in de eigen veerkracht
