Remifentanil: effecten, gebruik en risico's

remifentanil is een zeer effectieve opioïde, die met name wordt gebruikt in de context van anesthesie​ De verdoving of kalmerend heeft een effect dat ongeveer 200 keer sterker is dan dat van morfine.

Wat is remifentanil?

remifentanil is een zeer krachtige opioïde die vooral wordt gebruikt in anesthesie. remifentanil behoort tot de groep van werkzame stoffen die, mits bewezen, vaak worden gebruikt morfine bereikt onvoldoende effect in de loop van pijn behandeling of als verdoving. Opium wordt zowel gebruikt als een kalmerend en in de loop van anesthesie, wat deels te danken is aan de uitstekende beheersbaarheid van het actieve ingrediënt. In de praktijk wordt het medicijn daarom vaak gebruikt tijdens operaties. Een van de belangrijkste eigenschappen van het medicijn is dat het glycine bevat. Om deze reden mag het medicijn tijdens de behandeling niet worden gebruikt spinale anesthesie​ Remifentanil wordt niet alleen gebruikt voor anesthesie, maar wordt in de praktijk ook veelvuldig gebruikt verdoving​ Het medicijn wordt ook vaker gebruikt voor de ademhaling Depressie​ Omdat het medicijn onafhankelijk van de organen wordt afgebroken, is het niet nodig om de dosering van remifentanil aan te passen lever or nier functie is verminderd.

Farmacologische effecten

De werking van remifentanil wordt voornamelijk gekenmerkt door het feit dat het medicijn zowel pijnstillend als sterk is kalmerend (kalmerende) effecten. Als een zogenaamde selectieve µ-opioïde-agonist bestaat het effect voornamelijk uit het feit dat het begin zeer snel en gemakkelijk te berekenen is. Normaal gesproken treedt het gewenste effect binnen een minuut daarna op administratie van de drug. Even kenmerkend voor het effect is dat het slechts van korte duur is. De halfwaardetijd wordt gewoonlijk gegeven tussen twee en tien minuten. Om deze reden is het bijvoorbeeld tijdens anesthesie van belang dat de werkzame stof continu wordt toegediend. Het effect op het organisme kan worden omgekeerd door zogenaamde opioïde antagonisten, zoals naloxon​ Vanwege het beschreven effect wordt remifentanil vaak ook wel een "softdrug" genoemd. Met betrekking tot het effect is het belangrijk op te merken dat de dosering van remifentanil absoluut moet worden aangepast aan de respectieve leeftijd van de patiënt.

Medische toepassing en gebruik

De opioïde remifentanil wordt in de praktijk op verschillende manieren gebruikt. Meestal wordt het gebruikt tijdens anesthesie die wordt toegediend in verband met chirurgische ingrepen. In deze context wordt het actieve ingrediënt voornamelijk gebruikt bij totale intraveneuze anesthesie. In de meeste gevallen wordt het dan gecombineerd met propofol​ Bovendien wordt remifentanil ook gebruikt als de analgesie onmiddellijk na de operatie moet worden voortgezet. Remifentanil wordt in ieder geval zowel voor analgesie als voor verdoving in het kader van intensieve zorg. Vanwege de reeds genoemde relatief korte halfwaardetijd wordt het opioïde doorgaans toegediend via een zogenaamde injectiepomp. Een voordeel van deze korte werkingsduur is dat er normaal gesproken geen overmatig effect is. Vooral vanwege deze zeer goede beheersbaarheid is remifentanil tegenwoordig zeer wijdverspreid, vooral op het gebied van poliklinische anesthesie, en wordt het vaak gebruikt. Remifentanil kan echter ook worden gebruikt voor wat minder pijnlijke ingrepen, zoals lithotripsie (behandeling van blaas en nier stenen).

Risico's en bijwerkingen

Omdat remifentanil een effectief en doelgericht middel is, kunnen er nadien bijwerkingen optreden administratie in sommige gevallen. Dit zijn in de eerste plaats bijwerkingen die over het algemeen heel typerend zijn voor opioïden​ Opgemerkt moet worden dat thoracale stijfheid meer uitgesproken kan zijn, vooral in vergelijking met veel andere opioïden​ In principe bijvoorbeeld ademhaling Depressie, duizeligheid, misselijkheid, braken en constipatie behoren tot de typische bijwerkingen die kunnen optreden na remifentanil administratie​ Andere mogelijke bijwerkingen van remifentanil zijn ook: hypotensie of spierstijfheid. De behandelende arts kan informatie geven over alle mogelijke bijwerkingen.