Diagnose
Zelfs tijdens zwangerschap, de diagnose van carpaal tunnel syndroom is onderverdeeld in verschillende stappen. Tijdens het arts-patiënt-consult (anamnese) kan de beschrijving van de waargenomen symptomen een eerste indicatie geven van de aanwezigheid van carpaal tunnel syndroom. Deze vermoedelijke diagnose kan vervolgens met verdere maatregelen worden onderbouwd.
Tijdens een oriëntatie fysiek onderzoekmoeten beide handen in vergelijking worden onderzocht. Bij deze stap besteedt de arts bijzondere aandacht aan zichtbare afwijkingen zoals roodheid, zwelling, blauwe plekken en / of verwondingen. Vervolgens kan de beweeglijkheid van hand en vingers en hun gevoeligheid worden gecontroleerd met behulp van verschillende testprocedures.
Daarnaast maken diverse provocatietesten deel uit van de standaard diagnose van carpaal tunnel syndroom, zelfs tijdens zwangerschap. Bij deze tests probeert de arts de pijn typisch voor de aanwezigheid van carpaal tunnel syndroom. Hij tikt bijvoorbeeld op de carpale tunnel om te kijken of er irritatie is van de mediane zenuw.
Bovendien langdurige sterke flexie van de pols kan leiden tot de pijn typisch voor carpaal syndroom. Een elektrofysiologisch onderzoek kan ook tijdens zwangerschap zonder aarzeling. Deze methode kan helpen om de diagnose "carpaal tunnel syndroom" te bevestigen en de omvang van de ziekte in te schatten.
Tijdens dit onderzoek wordt de zenuwgeleidingssnelheid, dwz de tijd die nodig is voor de mediane zenuw om een gedefinieerde stimulus uit te zenden, wordt gemeten. Een verlaging van de zenuwgeleidingssnelheid is typerend voor de aanwezigheid van een uitgesproken carpaal tunnelsyndroom. In sommige gevallen kunnen ook verdere beeldvormingsprocedures nodig zijn.
Tijdens de zwangerschap moet de voorbereiding van radiografische beeldvorming, computerresonantiebeeldvorming en magnetische resonantiebeeldvorming indien mogelijk worden vermeden. Om deze reden is de prestatie van een ultrageluid onderzoek tijdens de zwangerschap kan helpen om de diagnose "carpaal tunnel syndroom" te bevestigen. Bovendien zijn de zogenaamde "elektromyografie"(Kort: EMG), aangezien het meten van de elektrische activiteit in de spieren die door de zenuw in het gebied van de bal van de duim worden aangevoerd, een belangrijke methode is in de diagnose van carpaal tunnel syndroom. Deze onderzoeksmethode kan indien nodig ook tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd.
