Symptomen
Symptomen zijn afhankelijk van geslacht, leeftijd, adenoomgrootte en prolactine niveaus. Bij vrouwen manifesteert prolactinoom zich als menstruele onregelmatigheden (afwezigheid of vertraging van menstruatie), onvruchtbaarheid, en borstvoeding. Bij mannen resulteert het in testosteron tekort, verminderd libido, erectiele dysfunctie, impotentie, verminderde baardgroei en zelden borst pijn en borstvoeding. Bij kinderen wordt de puberteit bovendien vertraagd. Bij een groot adenoom, symptomen zoals hoofdpijn en visuele stoornissen kunnen worden toegevoegd als gevolg van mechanische compressie van de schedel zenuwen Mogelijke complicaties zijn onder meer botafname dichtheid, verhoogd risico op breuk en bloedarmoede Kwaadaardige hypofysetumoren zijn uiterst zeldzaam.
Oorzaken
Prolactinomen zijn goedaardige kliertumoren (adenomen) die ontstaan uit de lactotrofe cellen van de anterieure hypofyse en resulteren in verhoogde afgifte van het hormoon prolactine en hyperprolactinemie. De seksuele disfunctie is te wijten aan de toegenomen prolactine concentratie in de bloed, aangezien prolactine de afgifte van GnRH remt. Prolactinomen worden ingedeeld naar grootte: microprolactinomen zijn kleiner dan 10 mm en macroprolactinomen zijn 10 mm of groter. Prolactinespiegels zijn vaak evenredig met de grootte van het adenoom. De ziekte kan op elke leeftijd voorkomen, maar treft meestal vrouwen tussen de 20 en 60 jaar.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld door medische behandeling op basis van het klinische beeld, chemische laboratoriummethoden (bijv. Meting van verhoogde prolactinespiegels in de bloed, geslacht hormonen) en beeldvormingsmethoden (MRI, CT). Andere mogelijke oorzaken van hyperprolactinemie, waaronder zwangerschap, moet worden uitgesloten.
Niet-farmacologische behandeling
Asymptomatische prolactinomen behoeven niet noodzakelijk behandeling. Voor sommige patiënten kan door een arts voorgeschreven en gecontroleerd observationeel wachten ("waakzaam wachten") worden aanbevolen. Omdat medicamenteuze therapie meestal goed effectief is, hoeft slechts een minderheid van de patiënten een chirurgische behandeling (minimaal invasieve transsfenoïdale hypofyse-operatie) of bestralingstherapie als 2e keusmethode te ondergaan.
Behandeling met geneesmiddelen
De afgifte van prolactine wordt fysiologisch geremd door dopamine, genaamd prolactine-remmende factor PIF. Daarom, de dopamine-agonisten bromocriptine, cabergolineof quinagolide worden gebruikt voor medicamenteuze behandeling. pergolide wordt ook vermeld in de literatuur, maar is in veel landen niet goedgekeurd voor deze indicatie. Het medicijn van Parkinson pramipexol is ook niet goedgekeurd in deze indicatie. Dopamine-agonisten worden beschouwd als eerstelijnsmiddelen voor microadenomen en macroadenomen, waarbij prolactine wordt genormaliseerd en symptomen worden opgeheven. Ze leiden ook tot een aanzienlijke vermindering van de adenoomgrootte. De meest voorkomende mogelijke bijwerkingen omvatten hoofdpijnslaperigheid, lage bloeddruk, 피로, misselijkheid, brakenindigestie, pijn op de borst, opvliegers, Depressie en hallucinaties Symptomen hervatten vaak na stopzetting van de medicatie, dus vervolgbezoeken zijn noodzakelijk. Cabergoline heeft een lange halfwaardetijd en kan als één keer per week worden toegediend dosis Het is volgens de meeste publicaties het medicijn van eerste keus. Bromocriptine en quinagolide, aan de andere kant, moet dagelijks worden ingenomen.
