Tinnitus: symptomen, oorzaken, behandeling

De term tinnitus (uit het Latijn tinnire = ringing) (synoniemen: oorgeluiden​ oorsuizen; oorruis; pulsatief tinnitus​ polssynchrone tinnitus; tinnitus aurium; ICD-10 H93.1: tinnitus aurium) verwijst naar oorgeluiden die permanent of tijdelijk (met tussenpozen) optreden, die plaatselijk in het oor worden waargenomen of hoofd zonder een externe geluidsbron. Het is vaak zoemen, sissen, sissen of rinkelen.

De oorzaken zijn zeer divers, vaak een gehoorverlies is naast de tinnitus aanwezig. Pulssynchroon oorgeluiden (puls-synchrone tinnitus) kan worden onderscheiden van idiopathische tinnitus.

Tinnitus kan worden onderverdeeld in:

  • Subjectieve tinnitus - alleen de getroffen persoon hoort de geluiden (frequent).
  • Objectieve tinnitus - de geluiden worden gegenereerd in het lichaam (bijv. Spasmen van de tensor tympani-spier) of worden ook waargenomen door de onderzoeker; zeer zeldzaam.

Verder kan tinnitus worden onderverdeeld in:

  • Acute tinnitus (<3 maanden bestaand).
  • Subacute tinnitus (3 tot <12 maanden)
  • Chronische tinnitus of chronische idiopathische tinnitus (> 12 maanden bestaand).

De meest voorkomende vorm van tinnitus is echter intermitterende tinnitus. In een representatieve cross-sectionele studie ontkende 48% van de tinnituspatiënten dat ze het geluid aanhoudend “altijd elke dag” waarnemen.

Tinnitus is een van de meest voorkomende klachten in de KNO-praktijk.

Genderverhouding: mannen en vrouwen worden in gelijke mate getroffen.

Frequentiepiek: verhoogd risico op tinnitus tot ongeveer 65 jaar Chronische tinnitus kan op elke leeftijd voorkomen.

De prevalentie (ziektefrequentie) voor acute tinnitus is 25% van de bevolking (in Duitsland). De prevalentie van chronische tinnitus is 4% van alle volwassenen. Door de toenemende geluidsoverlast in de vrije tijd krijgen steeds meer jongeren last van tinnitus. De prevalentie bij adolescenten en jongeren onder de 29 jaar is 5%.

Verloop en prognose: Acute tinnitus verdwijnt of verbetert vanzelf in tot 70% van de gevallen. De ziekte is vaak chronisch. 7-20% van de patiënten vindt dat hun kwaliteit van leven aanzienlijk wordt aangetast door het geruis in hun oren. Tussen 1 en 5% van de algemene bevolking voelt zich significant tot zeer sterk gestoord door oorsuizen. De meerderheid van de getroffen patiënten vertoont een gewenning (wennen). De getroffen persoon moet leren ontspanning technieken, omdat deze kunnen helpen om de tinnitussymptomen te verlichten of om het oorsuizen te kunnen opvangen. Verdere behandelingsmaatregelen voor chronische idiopathische tinnitus dienen gebaseerd te zijn op de ernst en comorbiditeit (bijkomende ziekten). Klinische studies tonen aan dat tinnitieklachten worden verlicht in de loop. Er zijn echter grote interindividuele verschillen.

Comorbiditeiten: Tinnitus wordt steeds vaker geassocieerd met horen en evenwicht stoornissen, affectieve stoornissen (bijv. aanpassingsstoornis; depressieve episode), Angst stoornissen, en reacties op ernstig spanning en aanpassingsstoornis (post-traumatische stress-stoornis (PTSS); slapeloosheid/slaapstoornis).