het voorkomen
Om al deze risico's te minimaliseren of uit te sluiten, met uitzondering van spoedeisende gevallen, vindt een overleg plaats tussen de anesthesist en de patiënt waarbij de anesthesist de patiënt onderzoekt. medische geschiedenis (vooral met betrekking tot geneesmiddelintoleranties) en registreert ook het fysieke van de patiënt voorwaarde om te kunnen beoordelen of narcose is een te grote fysieke belasting. Hiervoor kan de anesthesioloog ook nauwkeurigere onderzoeksmethoden gebruiken, zoals een longfunctietest of ultrageluid van de hart- om een indruk te krijgen. Om ervoor te zorgen dat de patiënt voldoende wordt verzorgd en gecontroleerd na het einde van de algehele anesthesie, is een basisregel dat de patiënt de eerste 24 uur na het einde van de anesthesie niet alleen mag zijn.
Vanwege de slaperigheid en verwarring na de anesthesie wordt verwijderd, wat in sommige gevallen enkele uren kan duren, mag men nooit autorijden of een machine bedienen na poliklinische procedures onder algemene anesthesie. Om deze reden wordt een patiënt die net geopereerd is, meestal minimaal een uur en mogelijk langer na afloop van de operatie in een verkoeverkamer bewaakt. anesthesie totdat zijn of haar motorische en psychologische functies weer grotendeels intact zijn. Als er teveel risico's zijn, een gedeeltelijke anesthesie, een zogenaamde plaatselijke verdoving, kan worden uitgevoerd als alternatief voor een narcose Twee andere procedures, spinale en epidurale anesthesiezijn ook gebruikelijk.
Alle artikelen in deze serie:
