Pathogenese (ontwikkeling van de ziekte)
De basisvoorwaarde voor de diagnose van posttraumatisch spanning stoornis (PTSD) is de aanwezigheid van een trauma / stress die objectief als levensbedreigend wordt beschouwd en subjectief angst, hulpeloosheid en afschuw veroorzaakt.
Studies tonen aan dat verminderde hippocampus volume en polymorfismen van receptoren of neurotransmitter vervoerders beïnvloeden reacties. Bovendien is er een verstoring van de emotieregulatie, wat blijkt uit hypoactiviteit in de prefrontale cortex (deel van de frontale kwab van de hersenschors) en overeenkomstige hyperactiviteit in de amygdala ("amygdala-complex"; hersenen complex in de limbisch systeem beïnvloedt emotie en geheugen).
Trauma, slecht slapen en de ontwikkeling van posttraumatisch spanning stoornis (PTSD) lijken nauw verwant te zijn: de slaapduur was verminderd in de traumagroep in één onderzoek, niet-Rem-slaap was significant verminderd en de waakperiodes 's nachts waren langer.
De kans om posttraumatisch te ontwikkelen spanning stoornis (PTSD) is 8-15%, wat betekent dat van elke 100 getraumatiseerde individuen 8 tot 15 een PTSD-diagnose hebben.
Het risico op PTSD neemt toe als het trauma opzettelijk was. Na verkrachting ontwikkelt ongeveer 50% een posttraumatische stressstoornis.
Etiologie (oorzaken)
Biografische oorzaken
- Trauma of trauma's (zie onder “Classificatie”).
- Vorige traumatisering
- Ervaringen van vroege scheiding
- Lagere middelen (intelligentie, opleidingsstatus, sociaaleconomische status).
- Beroepen: artsen werkzaam in de gynaecologie /verloskunde (vooral verloskunde) - in een onderzoek onder meer dan 1,000 clinici bleek 30% symptomen van PTSD te hebben; 18% van de bewoners en specialisten met traumatische ervaringen had deze symptomen klinisch manifest (volgens de Impact of Event Scale). Beperking: enquête met lage respons (18%).
Ziektegerelateerde oorzaken (trauma door ziekte).
- Angststoornissen
- Alcoholstoornissen
- Bipolaire stoornis
- Depressie
- Kanker
- Psychose
Andere oorzaken
- Cognitieve, psychologische en fysieke gevolgen op de lange termijn na behandeling op de intensive care ("postintensive care-syndroom" en "postintensive care-syndroom - familie"): ongeveer 20% van de patiënten in een intensive care therapie unit (ITS) ontwikkelt PTSD in het eerste jaar na de behandeling; tot 69% van de gezinsleden ontwikkelt PTSD-symptomen na ITS-behandeling.
