Voor veel vrouwen wordt bevallen geassocieerd met een grote fysieke inspanning en een mentale ervaring. Een geheel nieuwe situatie wacht de vrouw, aangezien ze nu moeder is, met alle eisen die de baby met zich meebrengt. Veel vrouwen in het kraambed reageren hierop met droevige buien. Meestal verdwijnt dit na een paar dagen, maar het kan zich ontwikkelen tot postpartum psychose in zeldzame gevallen.
Wat is postpartum psychose?
Ongeveer drie procent van de vrouwen die zijn bevallen, heeft last van postpartum psychose Dit komt bijvoorbeeld door de hormonale veranderingen die optreden na de bevalling. Traumatische geboorte-ervaringen, de plotselinge rol van het moederschap en een groot slaaptekort bevorderen ook de stoornis. Postpartum psychose is de meest ernstige vorm van mentale crises die daarna optreden zwangerschap In dit geval kan de verwijzing naar de werkelijkheid verloren gaan. De getroffen vrouwen hebben onmiddellijke hulp nodig. Postpartum psychose is onderverdeeld in drie vormen, die afzonderlijk voorkomen, maar evengoed als gemengde vormen:
- Manie
Manie is een vorm van postpartum psychose. Het manifesteert zich door motorische rusteloosheid, plotselinge sterke toename van de drive, korte euforie, grootheidswaanzin, verwarring, verminderde behoefte aan slaap, slecht beoordelingsvermogen. Er kan ook ontremming optreden, wat een gevaar kan zijn voor het kind.
- Depressie
Een andere vorm is Depressie, wat tot uiting komt in apathie, desinteresse en angst. Gevoelens van schuld en hopeloosheid kunnen ook voorkomen.
- Schizofrenie
Schizofrenie is ook een vorm van postpartum psychose. Dit komt tot uiting in ernstige stemmingsstoornissen, perceptie en denken. De moeders hebben er last van hallucinaties Ze geloven dat ze vreemde stemmen horen en dingen zien die niet bestaan.
Oorzaken
Waarom postpartum psychose optreedt, is nog steeds controversieel. Volgens het vermoeden kunnen met name hormonale veranderingen een trigger zijn, zoals de drop-in concentratie van oestrogeen en progesteron in de bloedbaan van de moeder. Waarschijnlijk spelen ook sociale en psychologische factoren een rol, bijvoorbeeld de houding ten opzichte van zowel het kind als de partner. Als er een geschiedenis is van geestesziekteis het risico op het ontwikkelen van een postpartum psychose sterk verhoogd. Een familiegeschiedenis van spanning is ook een risicofactor voor de aandoening. Als familieleden al psychotische of manisch-depressieve episodes hebben meegemaakt, loopt de moeder ook een verhoogd risico op postpartum psychose. Bovendien trauma als gevolg van de bevalling bij sommige vrouwen, a keizersnede, spanning, en sociale problemen kunnen het risico op de aandoening vergroten.
Symptomen, klachten en tekenen
Postpartum psychose is vrij moeilijk op te sporen omdat hallucinaties, waanvoorstellingen of onwerkelijke angsten worden meestal niet gezien door de getroffen persoon. Bovendien houden patiënten het vaak stil. Dit wordt gedaan uit angst dat ze als gek zullen worden beschouwd. Bovendien veranderen de symptomen vaak heel snel, omdat de getroffen persoon tussendoor volledig gezond kan lijken en op het andere moment psychotisch decompenseert. Bovenal zijn de psychotische symptomen bijzonder moeilijk te herkennen en als zodanig te classificeren. Dit geldt zowel voor de getroffen persoon als voor het gezin, vooral wanneer de psychose voor het eerst optreedt. Bij postpartum psychose, concentratie aandoeningen, geheugen stoornissen, onderbrekingen of opeenhoping van gedachten kunnen worden waargenomen, evenals onsamenhangende denken, dat vaak merkbaar is tijdens het spreken. Bovendien kan er sprake zijn van een verminderde of toegenomen rijvaardigheid en is sociale terugtrekking van de getroffen personen niet ongebruikelijk. Bovendien worden ze geplaagd door rusteloosheid of starheid van beweging en door toestanden van agitatie. De stemming kan euforisch, prikkelbaar tot agressief, depressief of sterk angstig, wanhopig en hopeloos zijn. De stemming wisselt sterk tussen de verschillende extreme toestanden. Dwangmatige gedachten, impulsen of handelingen komen vrij zelden voor binnen de psychose, en moeilijkheden bij het inslapen of slapen 's nachts komen zeer vaak voor. Bovendien is ofwel een gebrek aan energie ofwel overmatige energie duidelijk. Veel getroffen personen hebben er last van pijn zonder organische oorzaak of lichamelijke ongevoeligheid. productieve psychotische symptomen zijn meestal aanwezig bij postpartum psychose, bijvoorbeeld wanen, hallucinaties, en ervaringen beïnvloeden. In verband met de psychotische symptomen komen vaak zelfmoordgedachten en in het ergste geval zelfs zelfmoorddaden voor.
Diagnose en ziekteverloop
De diagnostiek maatregelen voor puerperale psychose zijn vergelijkbaar met die voor psychotische stoornissen. Aangezien vaak eerst moet worden uitgesloten dat de psychose niet het gevolg is van drugsgebruik, a bloed monster wordt meestal genomen om te testen op medicijnresten, maar ook op ontstekingsmarkers en verhoogd lever waarden. Anders vraagt de arts de getroffen moeder naar de klachten en de periode sinds deze bestaan om de diagnose postpartum psychose te stellen op basis van de typische symptomen.
Complicaties
Vrouwen met postpartum psychose kunnen soms suïcidaal worden. Het begin van suïcidaliteit kan geleidelijk of plotseling zijn. Psychologen maken onderscheid tussen latente en acute suïcidaliteit. Bij latente suïcidaliteit denkt de getroffen persoon bijvoorbeeld aan de dood of voelt hij een vaag verlangen om te sterven. Acute suïcidaliteit daarentegen wordt gekenmerkt door intenties, plannen en actieve acties, tot en met een zelfmoordpoging. Bij sommige vrouwen met een kraampsychose is er niet alleen een dergelijk gevaar voor zichzelf, maar ook voor anderen. Postpartum psychose kan leiden agressie. Bovendien is het mogelijk dat de getroffen vrouw haar kind schaadt of zelfs doodt. Opzettelijke moordpartijen zijn ook mogelijk, die plaatsvinden in waanvoorstelling. Vier procent heeft hier last van. Bij ernstige complicaties is vrijwillige behandeling of zelfs plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis mogelijk. Tijdens het intramurale verblijf kan enerzijds postpartum psychose worden behandeld en anderzijds kan de veiligheid van de getroffen persoon en haar kind worden verzekerd. Sommige ziekenhuizen hebben moeder-kindkamers zodat de pasgeborene niet van de moeder gescheiden hoeft te worden zolang er geen gevaar voor het kind is. Andere complicaties die ook kunnen optreden bij postpartum psychose zijn minder ernstig in vergelijking met suïcidaliteit en kindermoord. Bijvoorbeeld aanvullende depressieve symptomen, stemmingswisselingen, of er kunnen psychosomatische klachten optreden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Veel vrouwen gaan direct na de bevalling door talloze emotionele toestanden. In de meeste gevallen reguleren emotionele toestanden zichzelf binnen de eerste weken of maanden na de bevalling. Direct na de bevalling zijn er sterke hormonale veranderingen in het organisme van de vrouw die is bevallen. Dit leidt tot stemmingswisselingen, verdriet of euforische toestanden. In veel gevallen is de persoonlijkheid van de moeder tijdelijk sterk veranderd. Normaal gesproken wordt binnen een paar dagen de volksgezondheid voorwaarde verbetert en een arts is niet nodig. Als de mentale afwijkingen echter aanhouden of aanzienlijk in intensiteit toenemen, moet een arts worden geraadpleegd. Bij wanen, plotselinge gedragsveranderingen of hallucinaties heeft de getroffen persoon medische hulp nodig. Als de aanstaande moeder niet in staat is om voldoende voor het kind te zorgen, moet een arts worden geraadpleegd. Bij klachten zoals stemaspiraties en verwardheid dient onmiddellijk een arts te worden gebeld. Ernstige hopeloosheid, schuldgevoelens en plotselinge veranderingen in de rijvaardigheid moeten worden onderzocht en behandeld. Als de getroffen persoon een staat van apathie ervaart, onmiddellijk gevolgd door intense euforie, zijn dit zorgwekkende ontwikkelingen. Een diagnose is noodzakelijk om zo snel mogelijk een behandelplan op te stellen. Observaties moeten met een arts worden besproken, zodat hulp kan worden gestart.
Behandeling en therapie
Afhankelijk van voorwaarde en de ernst ervan, postpartum psychose wordt meestal behandeld met medicijnen zoals neuroleptica en antidepressiva Vaak gebeurt dit in combinatie met psychotherapie Als er sprake is van postpartum psychose, wordt intramurale behandeling aanbevolen omdat de psychotische moeder meestal niet langer in staat is om voor haar kind en zichzelf te zorgen. Bovendien bestaat bij veel psychosen het risico op zelfmoord. Een moeder-kindafdeling in een psychiatrisch ziekenhuis is voordelig zodat moeder en kind niet van elkaar gescheiden zijn en geeft de moeder een gevoel van veiligheid in de omgang met het kind, dat vaak verloren gaat door de acute ziekte. Als postpartum psychose voor het eerst optreedt en vroeg wordt herkend en behandeld, is de kans groot dat deze volledig zal verdwijnen. Het risico op verdere afleveringen blijft echter gedurende het hele leven verhoogd.
het voorkomen
Het wordt gedacht dat spanning gedurende zwangerschap kan gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor postpartum psychose. Daarom is het belangrijk om op te letten evenwicht en mentaal evenwicht.
Postpartum zorg
In tegenstelling tot de zogenaamde "baby blues, ”Postpartum psychose kan ernstige gevolgen hebben, daarom is het essentieel om het te behandelen. Meestal wordt de behandeling uitgevoerd als een intramurale patiënt en in sommige gevallen wordt de moeder voor dit doel gedeeltelijk of volledig gescheiden van de pasgeborene. Dit kan handig zijn zodat de moeder haar eerst terug kan krijgen sterkte en de psychose overwinnen zonder afleiding. De relatie tussen haar en het kind lijdt echter aanzienlijk. Tijdens de nazorg is het daarom belangrijk om de band met het kind weer op te bouwen. Dit moet voorzichtig en heel langzaam gebeuren om de moeder niet te zwaar te belasten. Ze voelt zich vaak schuldig omdat ze vindt dat ze in het begin niet voldoende voor het kind zorgde. Ze heeft misschien het gevoel dat ze haar kans heeft gemist. Het erkennen en uiten van deze gevoelens is belangrijk om ze te overwinnen. De moeder dient daarom een betrouwbare contactpersoon te hebben die haar niet veroordeelt om haar gevoelens. De relatie met het kind kan tot stand komen door het ontwikkelen van een borstvoedingsrelatie, maar dit kan ook te belastend zijn voor de moeder, zeker als er problemen met de borstvoeding optreden. Dan is het voldoende als het opbouwen van een relatie wordt gedaan door middel van andere fysieke nabijheid, of het nu samen baden is, babymassage of delen met andere ouders in een peutergroep.
Hier is wat u zelf kunt doen
In veel gevallen verdwijnt postpartum psychose vanzelf. Bij ernstige psychose met depressieve stemmingen en waanvoorstellingen dient een arts te worden geraadpleegd. Niet alleen de patiënten, maar ook de naasten hebben vaak ondersteuning nodig van professionele therapeuten. De belangrijkste zelfhulpmaatregel is om actief te blijven en het medisch advies te accepteren. Contact met andere patiënten kan ook erg belangrijk zijn. Individuele problemen kunnen gemakkelijk in een zelfhulpgroep worden besproken en patiënten krijgen vaak waardevolle tips over hoe ze zelf met postpartum psychose kunnen omgaan wanneer ze met andere patiënten praten. Ook de oorzaken van postpartum psychose moeten samen met de arts worden onderzocht. Soms zijn de symptomen simpelweg te wijten aan een hormonale disbalans, in andere gevallen ernstig volksgezondheid problemen of diepe emotionele stoornissen zijn verantwoordelijk voor de symptomen. In beide gevallen moeten de triggers worden geïdentificeerd voordat een effectieve behandeling van postpartum psychose mogelijk is. Lijders zouden moeten praten naar hun gynaecoloog en profiteer van psychotherapeutische ondersteuning. In de meeste gevallen, therapie is nodig tot ver na de acute fase van de ziekte. Vanwege het hoge risico op herhaling, moet de moeder na een bevalling nauw worden begeleid.
