Als u een jonge vrouw vertelt dat de pijn van de bevalling is onnatuurlijk en kan zonder injecties or anesthesie, het eerste wat ze doet, is haar schudden hoofd in ongeloof. Is deze pijn niet vanzelfsprekend? Leidt het voor de hand liggende misverstand tussen de omvang van het kinderlichaam en de smalheid van de vrouwelijke voortplantingsorganen niet onvermijdelijk tot de meest intense pijn?
Oorsprong van de angst voor pijn tijdens de bevalling en bevalling
De sensatie van pijn zo sterk toegenomen bij individuele vrouwen is te wijten aan veranderingen in de zenuwstelsel Dergelijke schadelijke invloeden op de zenuwstelsel komen voort uit angst en misvattingen. Op dezelfde dag dat het opgroeiende meisje voor het eerst leert dat het menselijk leven uit de baarmoeder van de moeder tevoorschijn komt, zinkt ook de kiem van angst in de jonge ziel samen met de gelukkige verwachting van het moederschap. De toekomstige moeder heeft geen idee van het zinvolle effect van hormonen, die in enorme hoeveelheden in de placenta en negen maanden lang de geboortegangen van de zwangere vrouw voorbereiden, losmaken en verzachten voor de overgang van het kind. Niemand vertelt haar waarschijnlijk dat dat van het kind is hoofd de weg effenen in de geleidelijke voortgang drukt op de bloed uit de extreem uitgerekte zachte weefsels en dat de resulterende bloedeloosheid de vagina, het perineum en vleien zo ongevoelig dat tranen direct na de geboorte kunnen worden gehecht zonder anesthesie In hun verbeelding de zekerheid die het kind moet veroorzaken pijn bij het verlaten van de baarmoeder door zo'n nauwe opening heerst. Talloze indrukken van de ervaringswereld versterken deze zekerheid van jongs af aan, te beginnen met de constatering dat de meeste bevallingen plaatsvinden in een ziekenhuis en dat artsen hierin een belangrijke rol spelen, vergelijkbaar met de rol die zij spelen bij ziekten en operaties. Het komt erop neer dat men romans en verhalen in films en luisterboeken veel vaker beangstigend vindt dan aanmoedigende voorstellingen van de geboorte. Bovendien zijn geboorten die moeilijk of zelfs ongelukkig zijn een populair gespreksonderwerp dat uitgebreid kan worden, en zelfs de gemakkelijkste geboorte wordt eerder geschilderd dan gebagatelliseerd in de uitwisseling van ervaringen van vrouwen. Zo ontwikkelt en groeit een elementair angstcomplex, meer verankerd in het onderbewustzijn, dat wordt gevoed door talrijke invloeden in de loop van zwangerschap De effecten ervan zijn zeker niet beperkt tot het gevoelsleven. Zodra het ritmische contracties van de baarmoederspieren (weeën) kondigen het begin van de geboorte aan, angst en onwetendheid, pijnverwachting en paniekstemming zetten een gecompliceerd mechanisme in werking.
Geboorte en bevalling zonder angst en pijn
Het eindproduct is geboortepijn, die meer dan 90 procent van de vruchtbare vrouwen onder westerse mensen min of meer duidelijk voelt en uitdrukt. Modern onderzoek suggereert echter dat een normale, ongecompliceerde bevalling van nature pijnloos is, of in ieder geval zonder noemenswaardige pijn. Natuurlijk gaat de bevalling gepaard met irritatie van gevoelige zenuwuiteinden die onaangename sensaties kunnen veroorzaken. Metabole processen tijdens samentrekking van de baarmoeder, weefsel stretching, compressie van aangrenzende organen, enz. Dat deze mechanisch geïnduceerde prikkels in geen geval pijnlijk hoeven te zijn, wordt bewezen door de vijf tot acht procent van alle geboorten die pijnloos zijn zonder onze tussenkomst. (Volgens recente studies zou dit percentage 90 procent zijn onder de nog bestaande inheemse volkeren van Afrika en Azië). Alleen de verwerking van deze sensaties in de hogere delen van de zenuwstelsel (diencephalon en grote hersenen) verandert ze vaak in de meest ernstige pijn. De hersenschors, het orgaan van onze bewustzijnsvorming en van de gedachteverwerking van alle zintuiglijke waarnemingen, ontvangt voortdurend een eindeloos aantal impulsen van de lichaamsorganen. De prikkelbaarheidsdrempel wordt normaal aangepast zodat ons bewustzijn alleen de vitale waarneemt van deze constant instromende impulsen, terwijl alle andere worden geremd. Door de prikkelbaarheidsdrempel te verhogen, kan de hersenschors impulsen van weinig levensbelang omzetten in subliminale impulsen om het organisme onnodige reacties te sparen. Op deze manier kan het tijdens de geboorte de mechanisch geïnduceerde, natuurlijke sensorische impulsen van de organen van het kleine bekken remmen, waardoor ze onder de golf van pijnsensatie blijven. voor het begin van de bevalling. Het is niet alleen de elementaire angst voor pijn en gevaar die in het begin werd beschreven, die de hersenschors van zijn spanning berooft en het moeilijk maakt om de ritmisch binnenkomende stimulusimpulsen van de baarmoeder Gevarieerd ongemak en ontsiering striae gevoelens van onwil hebben gewekt. Niet zelden wegen sociale problemen, professionele woede of zelfs huwelijksconflicten zwaar op de geest. Talrijke ongunstige mentale invloeden zijn de oorzaak van het feit dat bij de meeste aanstaande moeders het functioneren van de hersenschors steeds meer verstoord wordt naarmate de zwangerschap vordert. De situatie verslechtert verder tijdens de bevalling. De vrouw komt de verloskamer binnen, waar niet zelden enkele “lijdende metgezellen” al jammeren. En net als generaties vóór haar baant ze zich een weg door de donkere poort van angst en angst: onwetend, moedeloos, berustend in het lot en passief. Ze neemt de pijn op zich als een onveranderlijke tol. Het uitroepen onder de wee brengt verlichting. In een instinctieve drang om te handelen, draait ze en draait ze zich om. De verkramping van de willekeurige spieren verspreidt zich naar de spiervezels van de baarmoedersluiting, wat het openingsproces bemoeilijkt.
Bevallen zonder pijn door psychoprofylactische geboortevoorbereiding.
Lichamelijke en geestelijke sterkte wordt verspild in dit proces, de uitputting laat zich voelen. De bevalling duurt langer, belast het kind meer, vereist vaker medische hulp. Dit gedrag is zeker niet de regel. We hebben het in deze duidelijkheid beschreven in ons artikel: Bevallen zonder pijn door psychoprofylactische geboortevoorbereiding de uitgangspunten van psychoprofylaxe begrijpelijk maken. Het is een programma van pedagogisch, psychotherapeutisch en gymnastiek maatregelen die de bovengenoemde verstoringen in de verwerking van natuurlijke geboortegevoelens voorkomen. De eerste prioriteit is de eliminatie van storende mentale en psychologische spanningen die het activiteitsniveau en het remmende vermogen van de hersenschors beïnvloeden. Een individueel medisch consult en de uitputting van alle sociale en materiële hulpmogelijkheden zijn hierbij van fundamenteel belang. Om de angst voor de bevalling die sinds onheuglijke tijden van de ene generatie op de andere is overgedragen, leren aanstaande moeders de belangrijkste basisprincipes tijdens de psychoprofylactische geboortevoorbereiding al in de derde tot vijfde maand. Zie ons artikel over geven voor meer informatie, zoals eerder vermeld bevalling zonder pijn door psychoprofylactische geboortevoorbereiding.
