Introductie
Piriformis syndroom is vernoemd naar de piriformis spier, die zich in het gluteale gebied onder de grote gluteale spieren bevindt en de heiligbeen met de dijbeenderen. Direct onder de piriformis spier loopt het Ischiaszenuw, de grootste zenuw in het menselijk lichaam, die al het belangrijke levert been structuren. Voor de behandeling van deze ziekte zijn conservatieve methoden bijzonder geschikt, zoals fysiotherapie specifiek voor piriformis syndroom.
Oorzaken van Piriformis Syndroom
Indien de piriformis spier ontstoken of verkort wordt door overbelasting, bijvoorbeeld overmatig lopen, of ongunstige zithoudingen, bijvoorbeeld langdurig op een volle tas zitten, kan de piriformis-spier de Ischiaszenuw en daardoor irriteren, wat resulteert in een karakteristieke steek pijn in het gebied van de achterste billen. Bij ongeveer 20 procent van de bevolking is de Ischiaszenuw loopt niet onder de piriformis-spier maar erdoorheen. Momenteel wordt aangenomen dat deze anatomische positie gepaard gaat met een verhoogd risico op het ontwikkelen van symptomen van piriformis syndroom.
Het Piriformis-syndroom komt vooral veel voor bij atleten die een constant repetitieve voorwaartse beweging uitvoeren, zoals langeafstandslopers of fietsers. Als gevolg hiervan wordt de piriformis-spier korter en sterker samengetrokken. Deze verandering in grootte maakt compressie van de heupzenuw steeds waarschijnlijker.
Dit komt vaker voor als atleten niet presteren stretching of extensieoefeningen met een ander bewegingsprofiel dan alleen de gestage voorwaartse en achterwaartse beweging van de benen. Als u gevoelig bent voor het Piriformis-syndroom, wordt aanbevolen om regelmatig te presteren stretching oefeningen tussen lange eentonige belastingen, vooral het naar buiten strekken van de benen, om tijdens de training alle spieren van het heupgebied gelijk te belasten en tegelijkertijd de piriformis-spier op korte termijn te ontlasten en langdurige irritatie tegen te gaan. Bij het Piriformis-syndroom oefent de piriformis-spier druk uit op de heupzenuw, wat kan veroorzaken pijn en verlies van gevoel.
Sport kan op verschillende manieren bijdragen aan de ontwikkeling van het Piriformis Syndroom. Een trauma in het gluteale gebied kan bijvoorbeeld leiden tot een plotselinge toepassing van kracht op de piriformis-spier, waardoor de symptomen ontstaan. Ook kunnen gewelddadige plotselinge bewegingen tijdens het sporten het Piriformis-syndroom veroorzaken.
Dit gebeurt vaak wanneer u voor het eerst een ongebruikelijke beweging uitvoert. Een permanente verkeerde belasting tijdens het sporten kan ook het Piriformis-syndroom veroorzaken. Jogging is een typische risicofactor voor het Piriformis-syndroom.
Bij het ontstaan van de symptomen spelen verschillende mechanismen een rol. Met name een verkeerde houding en overmatige belasting tijdens jogging kan het Piriformis-syndroom veroorzaken. Een iets verkeerde houding heeft bijvoorbeeld bij elke stap invloed op de piriformis-spier.
Hoe langer de lopend afstand en hoe intensiever de training, hoe intensiever de individuele stappen de spier beïnvloeden. Zeker als je begint jogging opnieuw na een langere pauze van de training of plotseling de trainingsintensiteit verhogen, is het lichaam niet gewend aan de belasting. De piriformis-spier reageert snel geïrriteerd en de heupzenuw wordt samengedrukt.
Plotselinge bewegingen tijdens het joggen, bijvoorbeeld bij het ongunstig stappen op een wortel of in een kuil, kunnen ook de oorzaak zijn van het Piriformis Syndroom. EEN hernia kan dezelfde symptomen veroorzaken als het Piriformis-syndroom. Zowel het piriformis-syndroom als de hernia zorgen ervoor dat de heupzenuw bekneld raakt.
Het enige verschil tussen de twee ziekten is de locatie van de opsluiting (in het geval van een hernia direct op de wervelkolom, in het geval van het piriformis-syndroom alleen in de loop van de heupzenuw). Dit resulteert meestal in pijn in de billen of zelfs in de benen. Bovendien kunnen sensorische stoornissen zoals gevoelloosheid of tintelingen in de benen optreden.
Een differentiatie van de ziekten is alleen mogelijk door meer gedetailleerd lichamelijk onderzoek. EEN ischias irritatie kan worden veroorzaakt door verschillende factoren. Zo'n irritatie kan bijvoorbeeld in het gebied van de piriformis-spier optreden en zo leiden tot het piriformis-syndroom.
Het komt tot sterke pijn in de bilregio. Meestal een irritatie van de ischias is het resultaat van spierspanning. De irritatie kan echter ook als eerste optreden en een aanzienlijke invloed hebben op de functie van de piriformis-spier. ischias en spierstoornissen hebben een negatieve invloed op elkaar waardoor de klachten bijzonder hardnekkig zijn.
