Fibula fractuur
De fibula is een vrij dun bot en daarom relatief kwetsbaar. Niettemin zijn geïsoleerde fibulafracturen, waarbij alleen de fibula is aangetast, vrij zeldzaam. Ze ontstaan als gevolg van een zogenaamd direct impact trauma, bijvoorbeeld een trap op de lateraal been tijdens het voetballen, of als vermoeidheid breuk veroorzaakt door lopend in de verkeerde voetpositie.
Veel vaker zijn fracturen van de onderpomp been, waarbij niet alleen de fibula maar ook het scheenbeen is gebroken, en verwondingen aan het bovenste deel enkel gewricht met betrokkenheid van de fibula. De symptomen van een fibula breuk bestaan meestal uit een zwelling boven de breuk, evenals pijn wanneer aangeraakt of verplaatst. Afhankelijk van de ernst van de breuk, er kan ook een zichtbare en voelbare verkeerde uitlijning van het bot of open fracturen zijn.
De diagnose wordt meestal gesteld door middel van een Röntgenstraal beeld. Indien mogelijk wordt het uit twee richtingen genomen om de exacte locatie en het verloop van de breuk te beoordelen. Bij geïsoleerde fibulafracturen, immobilisatie van de been in een verband of een onderbeen 4-6 weken gips is meestal voldoende om de fractuur te behandelen. Meer gecompliceerde fracturen daarentegen vereisen meestal een operatie waarbij de botdelen worden vastgezet met schroeven of platen en in een oogwenk kunnen genezen. gips cast tijdens daaropvolgende immobilisatie. (van voren genomen):
- Dijbeen (dijbeen)
- Fibulakop (fibulakop)
- Femorale condylen
- Scheenbeen (Tibia)
