Inleiding Een beroerte kan veel verschillende gevolgen hebben. Deze zijn afhankelijk van de lokalisatie, het type beroerte, evenals de ernst en de tijd die verstrijkt vóór de behandeling. Veel getroffen mensen hebben last van duizeligheid na een beroerte. Dit kan soms enkele jaren aanhouden na een beroerte. In de meeste gevallen treedt duizeligheid op in bepaalde … Duizeligheid na een beroerte
Beloop van de ziekte Het beloop van duizeligheid na een beroerte varieert sterk en is afhankelijk van de omvang van de schade aan de hersenen. Bij sommige patiënten houdt de duizeligheid enkele dagen of weken aan en verdwijnt dan tijdens de revalidatiefase. Dienovereenkomstig kan het verloop van de ziekte zeer mild zijn. Echter, … Het beloop van de ziekte | Duizeligheid na een beroerte
Langdurige therapie Om de bloedplaatjesaggregatie tegen te gaan, moet een langdurige behandeling met anticoagulantia worden uitgevoerd. Geschikte medicijnen zijn acetylsalicylzuur (bijv. Aspirine ®) en clopidogrel (bijv. Plavix ®), die behoren tot de groep van antibloedplaatjesaggregatieremmers, dwz ze zijn bedoeld om te voorkomen dat bloedplaatjes samenklonteren en een stolsel vormen. Deze therapeutische maatregelen verminderen de … Langdurige therapie | Behandeling van een hartaanval
Therapie van een stille hartaanval Een stille hartaanval wordt behandeld als een normale hartaanval. Alleen de toediening van pijnstillers kan meestal worden vermeden, omdat een stille hartaanval wordt gekenmerkt door de afwezigheid van de anders typische pijn. Terwijl de hartaanval plaatsvindt en direct daarna, bestaat de therapie in eerste instantie uit … Therapie van een stille hartaanval | Behandeling van een hartaanval
Richtlijnen Medische richtlijnen zijn systematisch ontwikkelde hulpmiddelen voor de besluitvorming over de juiste medische benadering van specifieke gezondheidsproblemen en geven handvatten voor de behandeling van ziekten. De huidige richtlijnen zijn gepubliceerd door de Duitse Vereniging voor Cardiologie, Hart- en Circulatieonderzoek (Deutsche Gesellschaft für Kardiologie-, Herz- und Kreislaufforschung e.V.) en maken onderscheid tussen infarcten met … Richtlijnen | Behandeling van een hartaanval
Volgorde van de therapie De volgorde van therapeutische interventies voor acuut myocardinfarct (AMI) dient de volgende volgorde te hebben: Er wordt verder onderscheid gemaakt tussen interventies in de prehospitalisatiefase, dat wil zeggen de tijd voordat de patiënt in het ziekenhuis arriveert, en de ziekenhuisfase, waarin de patiënt in het ziekenhuis ligt. Idealiter zijn de algemene maatregelen … Behandeling van een hartaanval
Reperfusietherapie Als het myocardinfarct wordt bevestigd en het transport van de patiënt naar het ziekenhuis lang duurt, kan een trombolytische therapie worden gestart door de SEH-arts (voor trombolytische therapie zie hieronder). Ook is het belangrijk om eventuele complicaties die ontstaan tijdens het vervoer naar het ziekenhuis te behandelen en verdere maatregelen te nemen… Reperfusietherapie | Behandeling van een hartaanval
Medicatie na een hartaanval Na een hartaanval is het noodzakelijk om een medicamenteuze behandeling te starten om een nieuwe hartaanval te voorkomen. De basisgeneesmiddelen die voor de behandeling worden gebruikt, zijn zogenaamde bloedplaatjesaggregatieremmers, die het samenklonteren van bloedplaatjes (trombocyten) en zo voorkomen dat een nieuw bloedstolsel een nieuwe hartaanval veroorzaakt. Bekende vertegenwoordigers… Medicatie na een hartaanval | Behandeling van een hartaanval
Hartkatheter Bij een acuut hartinfarct is het wenselijk dat binnen de eerste 60 tot 90 minuten na het hartinfarct een hartkatheteronderzoek wordt uitgevoerd bij de getroffen persoon. Primaire percutane coronaire interventie (PCI) is niet alleen nuttig bij het stellen van een diagnose, de katheter wordt ook direct gebruikt om … Hartkatheter | Behandeling van een hartaanval
De classificatie is volgens Weber en geeft de omvang van de breuk en bijkomende verwondingen aan. De breuk in de meest lichte verwonding, Weber A, bevindt zich onder de gewrichtsspleet, met intacte syndesmose-ligamenten. Bij Weber B is de breuk over het algemeen nog stabiel ter hoogte van de gewrichtsspleet of in het gebied van … Stress na een enkelfractuur
Risico's van vroege blootstelling Als de voet te vroeg wordt belast, kan een breking optreden of kan de wondgenezing worden vertraagd. Als er bovendien een stelschroef moet worden ingebracht, kan te vroeg laden het materiaal doen bezwijken, wat een nieuwe bewerking zou betekenen. In andere gevallen is het mogelijk… Risico's van vroege blootstelling | Stress na een enkelfractuur
Hulpmiddelen Voor de begeleidende behandeling van een enkelbreuk kan worden behandeld met steunverbanden en tape. Stabiliserende bandages en bandages zijn zeer effectief in het herstellen van het vertrouwen in de voet, vooral nadat het genezingsproces is afgenomen en de sportactiviteit is begonnen. Ze verminderen ook de belasting en het enkelgewricht voelt veel … Bronnen | Stress na een enkelfractuur
