Diagnose | De kneuzing van de dij

Diagnose

De diagnose van een kneuzing is in de meeste gevallen klinisch, wat betekent dat de arts geen toevlucht neemt tot andere diagnostische methoden. Een pijnlijke gebeurtenis in de medische geschiedenis is meestal voldoende om een ​​kneuzing aan te geven. Hier wordt de oorzaak in twijfel getrokken.

De diagnose kan vervolgens worden bevestigd door palpatie en inspectie. Als een ernstigere val of iets dergelijks wordt beschreven, is een meer gedetailleerd onderzoek aan te raden om potentieel gevaarlijke ziekteverlopen, zoals ernstige bloedingen of fracturen, uit te sluiten. Dit is vooral belangrijk voor oudere mensen, omdat complicaties over het hoofd kunnen worden gezien als de causale gebeurtenis niet in detail wordt beschreven.

In het geval van langdurige kneuzingen met zwelling en blauwe plekken, een ultrageluid onderzoek van de dij kan een nauwkeuriger beeld geven. Een kneuzing wordt gekenmerkt door ernstig, dof pijn, meestal onmiddellijk na de gewelddadige inslag. Druk verhoogt bovendien de pijn.

Typisch zijn kneuzingen, roodheid en zwelling van het aangetaste lichaamsgebied. De kneuzing moet worden onderscheiden van verrekkingen en verstuikingen.

  • Verrekkingen zijn pijnlijke overbelasting van pezen en spiervezels
  • Verstuikingen beïnvloeden ligamenten van gewrichten

Duur van een kneuzing van het bovenbeen

A dij kneuzing geneest in de normale cursus binnen een paar dagen tot weken. Als er maar een kleine gebeurtenis heeft plaatsgevonden, zoals het botsen tegen een meubelstuk, kan worden aangenomen dat het een paar dagen duurt om te genezen. Als het echter een groter blauwe plek met ernstige zwelling en blauwe plekken kunnen effecten na twee weken nog steeds worden gevoeld en gezien.

Het is essentieel om de getroffene te immobiliseren been tot volledig herstel. Het genezingsproces kan worden ondersteund door ontstekingsremmende en pijnstillende zalven toe te passen. Over het algemeen genezen de klachten na een paar dagen.

De training mag alleen worden gestart als de patiënt er volledig vrij van is pijnmoet de intensiteit langzaam worden verhoogd om een ​​nieuwe blessure te voorkomen. Vooral de blauwe plekken kunnen lange tijd zichtbaar zijn door de verschillende fasen van de afbraak van hemoglobine (bloed pigment). Dit verandert de kleur van rood en blauw in de eerste uren en dagen, via paars en bruin in het verdere verloop naar groen en geel in de weken daarna.

De pijn zou na een paar dagen moeten verdwijnen. Het optreden van lichte druk of stresspijn moet na één tot twee weken nog steeds als normaal worden beschouwd. Een aanhoudende en stekende pijn die normale activiteiten verhindert, is echter niet normaal en moet onder controle worden gehouden. Lange termijn effecten van dij kneuzing wordt niet verwacht.