Niet-chirurgische behandeling
Een niet-operatieve of zelfs conservatieve therapie van een uitwendige enkelfractuur (enkelfractuur) is een goed alternatief ten opzichte van een chirurgische ingreep, waarbij uiteraard de algemene risico's van chirurgie horen. Een voorwaarde voor de niet-operatieve therapie van een uitwendige enkelfractuur is dat de breuk ongecompliceerd en stabiel is. Een bot breuk wordt als stabiel beschouwd als de fragmenten niet tegen elkaar worden verplaatst, de breuklijn zo recht en glad mogelijk is, er geen botfragmenten worden afgebroken en de botten betrokkenen meten niet te veel afstand tot elkaar.
In het speciale geval van een enkel breukwordt zo'n stabiele fractuur, die meestal zonder verdere operatie kan worden behandeld, een Weber A-type fractuur genoemd: eerst wordt de enkel gekoeld om bloeding en zwelling te verminderen. Zodra de zwelling op de enkel gewricht is met succes afgenomen, a gips cast wordt aangebracht rond de voet inclusief de enkel en lager been, wat zorgt voor immobilisatie in het gewricht tot 6 weken. In het algemeen, in het geval van een ongecompliceerde Weber A breukkan het door de arts worden toegestaan om een gips cast naar de aangedane voet tijdens de genezingsperiode.
Uiterlijk en lopen op of met de gewonde enkel kan heel aan te raden zijn als de breuk in de juiste positie wordt gehouden door een gips van buitenaf gegoten, omdat de druk op de breukranden het genezingsproces bevordert. Meer gecompliceerde fracturen van de buitenste enkel worden voornamelijk operatief behandeld, maar dit wordt niet aanbevolen in uitzonderlijke gevallen zoals een bekende stoornis in de bloedsomloop, waardoor een operatie te riskant is. In zo'n geval wordt een gipsverband ook gebruikt voor immobilisatie gedurende 6 weken, maar de getroffen persoon moet geleidelijk wekenlang onder medisch toezicht de volledige belasting van de enkel benaderen. Regelmatig röntgenstraal controles worden gebruikt om het genezingsproces van de breuk te beoordelen en ook om de juiste tijd te bepalen voor het nemen van het gips.
Complicatie
Complicaties kunnen optreden bij conservatieve therapie en bij een operatie voor een uitwendige enkelfractuur. Complicaties bij conservatieve therapie: Complicaties bij chirurgische therapie:
- Slippen van de breuk (secundaire dislocatie)
- Drukschade door gips
- Valse gewrichtsvorming (pseudartrose)
- De ziekte van Sudeck
- Vaat-, pees- en zenuwletsel
- Infectie
- (breuk glijdt af)
- Implantaat wordt losgemaakt
- Valse gewrichtsvorming (pseudartrose)
- De ziekte van Sudeck
- Trombose / longembolie
Perspectief / voorspelling
De prognose voor het herwinnen van een permanent functioneel enkelgewricht is goed, ongeacht het type breuk. De voorwaarde is een exacte fractuuruitlijning en het creëren van natuurlijke (anatomische) enkelgewricht voorwaarden. Ongeveer acht weken na de operatie moet een vloeiend gangpatroon worden hervat, fietsen en zwemmen mogelijk.
Zeer stressvolle enkelsporten zoals voetbal en tennis kan na ongeveer 3-6 maanden worden hervat. De genezingstijd van een uitwendige enkelfractuur is in wezen individueel en hangt af van het type breuk, de stabiliteit en voorwaarde, de leeftijd en het activiteitenniveau van de patiënt en natuurlijk op eventuele bijbehorende verwondingen aan de omliggende structuren. Als een niet-operatieve behandeling wordt uitgevoerd, blijft het gips meestal ongeveer zes weken zitten.
Deze tijd is een gemiddelde waarde, die weer afhangt van de leeftijd en de bijbehorende genezingssnelheid van het bot. Met het ouder worden genezen fracturen langzamer en is de botstof niet altijd direct volledig belastbaar. Niettemin, zoals bij bijna elke breuk, levert een langere immobilisatie niet noodzakelijkerwijs betere resultaten op.
Met behulp van fysiotherapie en oefeningen moet de voet geleidelijk worden herladen totdat deze in het beste geval het oorspronkelijke functionele niveau bereikt. Om het genezingsproces in individuele gevallen correct te kunnen beoordelen, regelmatig Röntgenstraal Meestal worden er controles uitgevoerd. Activiteiten die een buitengewone nadruk leggen op de enkelgewricht, zoals bepaalde sporten, kunnen door de arts zelfs enkele maanden na de behandeling worden verboden.
Na chirurgische therapie is de procedure bijna identiek. Bovendien blijven gebruikte materialen zoals spijkers en schroeven tot een jaar in het bot zitten totdat ze worden verwijderd. Nadere inlichtingen op de genezingstijd van een uitwendige enkelfractuur kan hier worden gevonden.
