Duur van mitose
Mitose duurt gemiddeld ongeveer een uur, zodat er sprake is van snelle celdeling. Vergeleken met interfase kost mitose relatief weinig tijd. Bovendien kan de interfase enkele uren tot enkele maanden of zelfs jaren duren, afhankelijk van het celtype.
Vooral de G1 - en de G0-fase in de interfase zijn hiervoor verantwoordelijk. In de G1-fase diverse eiwitten en celorganellen worden geproduceerd en in de G0-fase gaat de cel in een soort slapende modus. Veel cellen blijven jaren tot decennia in de G0-fase.
Wat is de mate van mitose?
De mitosesnelheid wordt gebruikt om de snelheid van celdeling te beschrijven. Hierdoor kunnen conclusies worden getrokken over de snelheid van proliferatie van bepaalde weefsels. De mate van mitose wordt bepaald met behulp van een microscoop.
Van een bepaald aantal cellen, bijvoorbeeld 1,000 cellen, wordt bepaald hoeveel ervan zich in een mitosestadium bevinden. Het mitosegehalte wordt uitgedrukt als een percentage en is daarom een relatieve waarde. Weefsel dat zich bijzonder vaak vernieuwt, heeft daardoor een hoge mate van mitose.
Deze omvatten de beenmerg, de huid (epidermis) en het slijmvlies van de dunne darm. De beenmerg is verantwoordelijk voor bloed vorming en produceert continu nieuwe bloedcellen. De huid en het slijmvlies van het maagdarmkanaal worden ook regelmatig vernieuwd, zodat ook hier een hoge mate van mitose wordt aangetroffen.
Hoge mitosesnelheden kunnen echter ook een aanwijzing zijn voor kwaadaardige tumoren die snel groeien. Deze gedegenereerde cellen omzeilen de controlepunten in interfase en mitose en kunnen ongehinderd groeien. Het verhoogde mitosegehalte kan ook als een therapeutische benadering worden gebruikt, aangezien snelgroeiende tumoren bijzonder gevoelig zijn voor mitoseremmers en met een grotere kans op herstel kunnen worden behandeld.
Wat zijn mitoseremmers?
Mitoseremmers zijn stoffen die het mitoseproces remmen. Mitoseremmers voorkomen zo het nucleaire delingsproces en stoppen zo de celproliferatie. Deze toxines worden gebruikt als cytostatica bij de behandeling van tumoren.
Vooral lymfomen en leukemieën reageren goed op deze vorm van chemotherapie Het mechanisme van mitoseremmers bestaat uit binding aan tubuline, wat nodig is om het spilapparaat op te bouwen. De tubuline is het eiwit waaruit de microtubuli van het spilapparaat zijn samengesteld. Als dit eiwit niet beschikbaar is vanwege de binding van een mitoseremmer, kan er geen spilapparaat worden opgebouwd en geen celkernafdeling treedt op. Mitoseremmers zoals vinca-alkaloïden of taxanen kunnen echter gevaarlijke bijwerkingen hebben, die de kunnen beschadigen zenuwstelsel in het bijzonder.
Alle artikelen in deze serie:
