Pijn in de nier kan wijzen op verschillende ziekten. In contrast met pijn in de buik, waarin echter talrijke organen de oorzaak kunnen zijn van pijn nier pijn is zodanig dat het meestal ook duidt op een proces in de nier. Er is echter één belangrijk differentiële diagnose: terug pijn.
Rugpijn kan ten onrechte worden gezien als nier pijn, maar patiënten die daadwerkelijk hebben pijn in de rug kan ook ten onrechte aannemen dat de pijn zich in de nier bevindt. In dit verband is het van belang om bij het begin van de diagnose zoveel mogelijk uit te sluiten dat de nier pijn komt eigenlijk van de rug en niet van de nier. Rugpijn kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door spierspanning, verkeerde belasting, botafwijkingen, degeneratieve veranderingen, tussenwervelschijf problemen of kwaadaardige processen in de wervelkolom. Nier pijn kan ook gepaard gaan met buik- en rugpijn, aangezien de nier relatief ver naar achteren in de buikholte zit.
Algemene oorzaken
Pijn die eigenlijk wordt veroorzaakt door een probleem in de nieren of nieren, kan zich uiten in verschillende pijnlijke kenmerken. Een aanhoudende, doffe, langzaam toenemende pijn is bijvoorbeeld een indicatie van een ontstekingsproces. In de nier kan dit bijvoorbeeld duiden op een ontsteking van de nierbekken (pyelonefritis).
Dit wordt veroorzaakt door bacteriële kolonisatie en is vaak het gevolg van een vertraging cystitis. Begeleidend symptomen van bekkenontstekingsziekte zijn meestal hoog koorts, rillingen en een sterk gevoel van ziekte. De nieren zijn vaak pijnlijk onder druk.
Dit wordt gecontroleerd door de arts door met de rand van de hand licht op de lendenstreek te tikken. Een ontsteking van het nierparenchym, dat wil zeggen het eigenlijke nierweefsel, kan ook leiden tot blijvende en toenemende pijn. Dit heet glomerulonefritis.
Er zijn talloze vormen die verschillende symptomen vertonen. Pijn is niet noodzakelijk een van de meest typische symptomen, maar kan zeker gelijktijdig optreden. Andere mogelijke symptomen van glomerulonefritis omvatten bloed in de urine (hematurie), waterretentie (oedeem) in verschillende delen van het lichaam en hoge bloeddruk.
Cysten op de nieren, dwz holtes met vochtophoping, kunnen ook pijn veroorzaken; ze kunnen worden gediagnosticeerd met ultrageluid. Indien de pijn in de nierstreek is saai en neemt toe, een kwaadaardig proces in de zin van een tumor, dwz een nier kanker, moet ook worden overwogen. In dit geval is de pijn echter een symptoom dat vaker voorkomt in een latere fase van de ziekte, terwijl in de vroege stadia bloed wordt eerder in de urine aangetroffen.
Een andere typische vorm van pijn in de nierstreek is koliekachtige pijn. Het komt in golven, stijgt tot een maximum, stroomt dan weer weg en er is meestal een tijdelijke pauze in de pijn. Deze pijn in het gebied van de nieren en de urinewegen is heel typerend voor nierstenen en urineleider stenen.
Ze ontstaan doordat stoffen niet meer voldoende in de urine worden opgelost en dus samenklonteren tot kleine conglomeraten. Afhankelijk van hun grootte passeren ze dan niet meer via de urineleiders en het urinedrainagesysteem van de nier blaas aan de urinebuis en vast komen te zitten. Nier of urineleider probeer de steen verder te transporteren en soms ontwikkelt zich een zeer sterke pijn.
Getroffen patiënten zijn meestal erg onrustig, rennen heen en weer en kunnen zwaar zweten. Afhankelijk van de locatie van de steen kan de pijn gelokaliseerd zijn in het niergebied, maar ook uitstralen naar de lies en naar het genitale gebied. Het eerste dat belangrijk is om erachter te komen of de pijn van de wervelkolom komt, is om erachter te komen of het een pijn in de nier is.
Eens dit zoveel mogelijk uitgesloten is, speelt de aard van de pijn een belangrijke rol en zijn ook andere begeleidende symptomen essentiële indicatoren op weg naar een juiste diagnose. De ziekten die gepaard gaan nier pijn gaan meestal gepaard met andere symptomen die een differentiatie naar de oorzaak mogelijk maken. Ontsteking van de nierbekken (pyelonefritis) gaat gepaard met ernstige nierpijn en symptomen zoals koorts tot 40 ° C en rillingen.
Bovendien symptomen van een Urineweginfectie kan voorkomen, waaronder pijnlijk urineren (dysurie), frequent drang om te plassen ondanks weinig urine (pollakisurie) en bloed in de urine (microhematurie). Nierpijn veroorzaakt door nierstenen (nephrolithiasis) manifesteert zich als ernstige koliekaanvallen met een stekend karakter die van minuten tot uren duren. Deze vorm van nierpijn wordt geactiveerd wanneer de steen beweegt, de urinewegen sluit en de ureterale spieren aanspant. Naast de nierpijn klagen de getroffenen over een drang om te plassen ondanks een verminderd urinevolume en bloed in de urine (hematurie).
Verder enkele vegetatieve klachten zoals misselijkheid in verbinding met braken, winderigheid, constipatie, rillingen of instorting van de bloedsomloop worden toegevoegd aan de nierpijn. Klachten waar een patiënt over klaagt na een niertrauma zijn naast nierpijn ook bloedverlies in de urine (hematurie, vaak met coagels = bloedstolsels) en een voelbare weerstand in het niergebied als gevolg van het letsel. In sommige gevallen kunnen er tot drie weken verstrijken tussen het trauma en het begin van nierpijn of andere symptomen als de capsule rond de nier op dit punt scheurt.
Nier kanker (niertumor) verloopt aanvankelijk zonder symptomen bij meer dan de helft van de getroffenen. Als er symptomen optreden, zijn dit onder meer nierpijn, bloederige urine (hematurie), voelbare weerstand in de flank, hoge bloeddruk, gewichtsverlies en koorts. Vernauwingen worden klinisch symptomatisch wanneer secundaire gevolgen zoals ontsteking (nierbekken, urineleider) of drukschade aan de nieren optreden.
Ontsteking kan zich uiten door symptomen zoals koorts, verhoogde ontstekingsniveaus in het bloed en bloederige urine (hematurie). Drukschade aan de nieren blijkt niet alleen uit veranderingen in de nierwaarden in het bloed, maar ook uit een afname van de hoeveelheid urine, wat een maatstaf is voor het functioneren van de nieren. Een urineweg reflux is in het begin klinisch gedempt (= zonder symptomen).
In de loop van de tijd treden steeds terugkerende urineweginfecties op, die zich tot in de nieren kunnen uitstrekken en in deze gevallen nierpijn kunnen veroorzaken. Steenvorming en nachtelijke bevochtiging (enuresis) duiden ook op de aanwezigheid van urine reflux. Dergelijke reflux gaat vaak gepaard met een zogenaamde megaureter, wat merkbaar is in ultrageluid.
Een megaureter is een vergrote ureter. Een nierinfarct is merkbaar met plotselinge nierpijn, bloederige urine (hematurie) en koorts. Reeds bestaand bloeddruk kan ook wijzen op een risico van een hart- aanval.
