Niermedulla: structuur, functie en ziekten

Het niermerg vormt de binnenste laag van de nieren en herbergt voornamelijk het kanaalsysteem. Urine wordt opnieuw geabsorbeerd in het niermerg en wordt van daaruit afgevoerd naar het niermerg blaas. Vanwege zijn hoge concentratie of ammoniais het niermerg bijzonder vatbaar voor infectie.

Wat is het niermerg?

De nieren zijn een complex systeem van ontgifting​ Filterprocessen vinden plaats in de niercortex, de buitenste laag van de nieren. Het donkere niermerg herbergt voornamelijk het niersysteem van buisjes waardoor gefilterde urine kan wegvloeien. Elk nier is dus samengesteld uit niermerg en de niercortex, en bestaat dus uit twee verschillende lagen. Het niermerg vormt het binnenste deel van elk nier. Het is gelegen tussen de nierbekken en de niercortex en bestaat uit individuele nierpiramiden. Tien tot twaalf nierpiramiden ontmoeten elkaar in het niermerg en vormen een complex drainagesysteem. Met hun basis wijzen de piramides naar buiten en met hun punt wijzen ze naar de hilus van de nier​ In dit gebied, bloed schepen verlaat en ga de nier in.

Anatomie en structuur

De niercortex grenst direct aan het niermerg en omringt het in de richting van de hilus. Het niermerg heeft een piramidale structuur. De individuele nierpiramides make-up de structuur van het niermerg en elk wijst met de punt naar de hilus van de nieren. Individuele nierpiramides kunnen onder bepaalde omstandigheden samensmelten. Elk van de tien tot twaalf piramides bestaat uit een groot aantal papillen. Deze papillen zijn elk een aparte nier. De papillen openen elk in een open nierkelk. Aan het uiteinde dragen de nierpiramides zogenaamde urineporiën. In de richting van de urinestroom worden de nierkelken versmald. Ze ontmoeten elkaar en verenigen zich in de nierbekken. Deze nierbekken ligt in de nierholte, die fungeert als verdeler voor alle structuren van de nirenhilus. Aan het einde van de nierholte, de urineleider lies als de laatste extensie.

Functie en taken

Om urine te vormen, bevatten de nieren zogenaamde nefronen. Ongeveer 1.2 miljoen ervan bevinden zich in elke nier. Ze bevinden zich in de niercortex, die het niermerg omringt. Een nefron bestaat uit een nierlichaam en een niertubulus. De niertubulus verbindt de niercortex met het niermerg en het meeste bevindt zich al in het medullaire deel van de nieren. Het nierlichaam vormt elk de primaire urine. Deze urinevorming komt overeen met een selectief filterproces, dat voornamelijk wordt beoogd door het principe van permselectiviteit. De primaire urine stroomt van de nierlichaampjes door de niertubuli. Terwijl het door de niertubuli gaat, absorbeert het lichaam verschillende stoffen en vloeistoffen uit de primaire urine. De reabsorptie betreft voornamelijk een grote hoeveelheid water​ Dus voordat de primaire urine zelfs het niermerg bereikt, heeft reabsorptie al plaatsgevonden. Wat in het niermerg stroomt is dus niet langer primaire urine, maar zogenaamde secundaire urine en daarmee de eigenlijke urine die uiteindelijk wordt uitgescheiden. In het niermerg wordt de secundaire urine verzameld in de nierkelken. Een tot drie nierpapillen worden afgevoerd naar een nierkelk en urineren naar het nierbekken. De pyradmiden van het niermerg worden doorkruist door de niertubuli. Elk van de nierpyradmiden bestaat uit verschillende verzamelbuizen. Water wordt weer uit de urine verwijderd in de verzamelbuisjes. De nierporiën aan het uiteinde van de piramides laten dus de urine van de individuele verzamelbuizen naar de nierkalices stromen. De urine bereikt zo het gemeenschappelijke nierbekken en stroomt van daaruit via de nierholte naar de urineleider​ Langs dit pad bereikt de urine de blaas en wordt uitgescheiden. In totaal wordt via het beschreven proces ongeveer 1.5 liter urine per dag uitgescheiden. Er wordt veel meer urine geproduceerd. De meeste uitgefilterde urine wordt echter opnieuw door het organisme opgenomen.

Ziekten

Bij verschillende nieraandoeningen kunnen de papillen in het niermerg ontstoken raken. In het ergste geval kunnen de papillen hierdoor zelfs doodgaan ontsteking​ Dit proces wordt ook wel papillair genoemd necrose​ Het fenomeen gaat gepaard met pijn, bloed in de urine en obstructie van de urinewegen. De belangrijkste ziekte bij dit fenomeen is maar al te vaak de stofwisselingsziekte suikerziekte, wat gepaard kan gaan met nierbeschadiging. Het concentratievermogen van de nieren gaat vaak verloren of verminderd als gevolg van papillair necrose​ Het niermerg is ook vatbaar voor ontstekingsprocessen.In deze context komt nefritis vaak voor in het niermerg. In de meeste gevallen is dit ontsteking is een bacteriële nefritis afkomstig uit de urinewegen. Vanwege de ammonia concentratie van het niermerg zijn de verdedigingssystemen van het lichaam in dit gebied verzwakt. Vaak wordt infectie van het niermerg voorafgegaan door afzetting van calcium zouten or urinezuur in deze anatomische structuur. Urinezuur Afzettingen kunnen bijvoorbeeld optreden als gevolg van speciale diëten of als gevolg van een verstoorde urinezuurstofwisseling. Ziekten zoals Sicherl-cel bloedarmoede kan ook het niermerg aantasten. In de loop van deze ziekte kunnen bijvoorbeeld vasculaire occlusies ontstaan ​​in het niermerg, die op hun beurt een nierinfarct kunnen veroorzaken. Een nierinfarct komt overeen met door ischemie geïnduceerde vernietiging van nierweefsel en kan resulteren in nierinsufficiëntie​ Nier kanker kan onder bepaalde omstandigheden ook het niermerg aantasten. Niertumoren zijn echter zeldzaam en komen vooral op latere leeftijd voor nierinsufficiëntie is begonnen.