Synoniemen
Engels
- Magnetic Resonance Imaging
- Magnetic Resonance Imaging
- Onderzoek naar nucleaire magnetische resonantie
- NMR (nucleaire magnetische resonantie)
- MRI (magnetische resonantiebeeldvorming)
Blootstelling aan straling tijdens een MRT-onderzoek
Het voordeel van magnetische resonantiebeeldvorming ten opzichte van computertomografie en röntgenstraling is dat er geen blootstelling aan straling is voor de patiënt. MRI-afbeeldingen worden gemaakt door een sterk magnetisch veld te genereren dat de waterstofatomen in het menselijk lichaam beïnvloedt. Deze zenden vervolgens radiogolven uit op verschillende niveaus, afhankelijk van het type weefsel dat erbij betrokken is.
Deze golven worden gedetecteerd door een computer en verwerkt tot doorsnedebeelden. Omdat er geen blootstelling aan straling is, zijn er geen bijwerkingen bekend tijdens een MRI-onderzoek. Vooral voor jonge patiënten is een MRI een goede methode om de weke delen in beeld te brengen zonder risico op blootstelling aan straling.
Moet ik nuchter zijn voor een MRI-onderzoek?
In de regel hoeft de patiënt niet te verschijnen vastend voor magnetische resonantiebeeldvorming. Zowel eten als drinken is vooraf toegestaan. Een uitzondering is het onderzoek van bepaalde organen in de buik (buik MRI).
Voor een MRI-onderzoek van de darm, gal or maag (zie: MRI van de maag), zou de patiënt bijvoorbeeld moeten zijn vastend zodat de beelden goed beoordeeld kunnen worden. Tijdens deze onderzoeken is het ook vaak nodig om voor het onderzoek een contrastmiddel te drinken. De patiënt wordt vooraf geïnformeerd of hij / zij op een lege plek naar het onderzoek moet komen maag.
Duur van een MRT-onderzoek
De duur van een MRI-onderzoek is variabel. Afhankelijk van het gebied dat moet worden afgebeeld en hoeveel foto's er moeten worden gemaakt, kan het korter of langer duren. Het onderzoek zelf duurt echter meestal ongeveer 15 tot 30 minuten.
Daarbij komt nog de voorbereidingstijd en de wachttijd. Voorbereiding omvat het verwijderen van alle metalen delen van het lichaam of kleding. Daarnaast moet de patiënt op de onderzoeksbank worden geplaatst en moeten mogelijk speciale kussens worden gebruikt om het onderzochte lichaamsdeel op zijn plaats te houden.
Indien toediening van contrastmiddel noodzakelijk is, duurt het onderzoek langer, aangezien dit meestal in de arm wordt geïnjecteerd ader na de eerste pas voordat een tweede pas begint. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI), ook wel magnetische resonantie beeldvorming (MRI) genoemd, is een moderne beeldvormingsprocedure in secties die gebruik maakt van de principes van wat bekend staat als nucleaire magnetische resonantie. In tegenstelling tot bijvoorbeeld computertomografie worden in plaats van röntgenstraling (zie röntgenstralen) sterke magnetische velden en radiogolven gebruikt om de beelden te genereren.
Met behulp van dit MRI-onderzoek kunnen in relatief korte tijd gelaagde beelden worden gegenereerd van vrijwel elk lichaamsdeel op een niet-invasieve manier (zonder tussenkomst in het lichaam) onder elke hoek en richting. Deze informatie is digitaal beschikbaar, waardoor de radioloog met behulp van krachtige computers na het onderzoek verschillende views van het onderzochte lichaamsdeel kan genereren. De centrale kern van een MRI-systeem (Magnetic Resonance Imaging) is een supergeleidende elektromagneet van enkele tonnen, meestal gekoeld met vloeibaar helium.
Zend- en ontvangantennes zijn in de binnenwand ingebouwd. Indien nodig worden extra antennespoelen aan het magnetische resonantiebeeldvormingssysteem toegevoegd, afhankelijk van het te onderzoeken lichaamsgebied. Er zijn speciaal gevormde spoelen voor speciale onderzoeken, bijvoorbeeld voor het onderzoek van de hoofd, kniegewricht, wervelkolom of (vrouwelijke) borst (MR mammografie).
Om ervoor te zorgen dat het onderzoek niet wordt gestoord door andere radiogolven, wordt de MR-onderzoekskamer afgeschermd door een kooi van Faraday. Het menselijk lichaam bestaat uit talloze kleine biologische magneten vanwege de overvloedige aanwezigheid van waterstofprotonen. Dit wordt gebruikt bij magnetische resonantiebeeldvorming.
Door hun rotatie (nucleaire spin) van deze waterstofprotonen ontstaat een magnetisch moment en gedragen de protonen zich als kleine magnetische gyroscopen die zichzelf uitlijnen in een extern aangelegd sterk magnetisch veld volgens de veldlijnen van het magnetische veld. ) omvat in wezen drie stappen: Ten eerste wordt een sterk, stabiel, homogeen magnetisch veld van 1 - 3 Tesla gegenereerd rond het lichaam (10,000 - 30,000 keer sterker dan het aardmagnetische veld), waardoor een stabiele uitlijning van de protonen wordt bereikt. Als tweede stap van het MRI-onderzoek wordt deze stabiele uitlijning veranderd door elektromagnetische hoogfrequente energie in de vorm van een radiosignaal onder een bepaalde hoek met de uitlijning van de waterstofprotonen. Het radiosignaal van de MRI zorgt ervoor dat de waterstofprotonen gaan oscilleren.
Nadat de radiopuls is uitgeschakeld, keren de waterstofprotonen terug naar hun oorspronkelijke positie en geven ze de energie af die ze via de radiopuls hebben geabsorbeerd. In de derde stap kan de uitgezonden energie worden gemeten door spoelen te ontvangen (principe van antennes). Door een uitgekiende opstelling van deze ontvangstspoelen is het mogelijk om in een driedimensionaal coördinatensysteem exact te meten waar wanneer welke energie is afgegeven. De gemeten informatie wordt vervolgens door krachtige computers omgezet in beeldinformatie. Hierboven ziet u een voorbeeld van een open MRT (Magnetic Resonance Imaging).
