De term kiemceltumor omvat een verscheidenheid aan verschillende tumoren die uit de kiemcellen ontstaan. De kenmerken van deze tumoren zijn sterk geslachtsafhankelijk.
Wat is een kiemceltumor?
Een kiemceltumor heeft zijn startpunt in de kiemcellen van het organisme. Er zijn heel verschillende vormen van deze ziekte. De waardigheid (valentie of gevaarlijkheid van het beloop) van de tumoren hangt af van het geslacht. Bij mannen komen naast enkele goedaardige gezwellen zeer vaak kwaadaardige ruimtebeslagende tumoren voor, terwijl bij vrouwen de tumor meestal goedaardig is. De kiemceltumoren van mannen zijn onderverdeeld in seminomen (afkomstig van het sperma) en niet-seminomen. Seminomen zijn kwaadaardige testiculaire tumoren die vaak voorkomen tussen de 30 en 40 jaar. Seminomen vertegenwoordigen de meerderheid van de kiemceltumoren bij mannen. Niet-seminomen van de man omvatten dooierzaktumor, chorioncarcinoom, embryonaal carcinoom en teratoom. Er zijn ook kwaadaardige vormen onder niet-seminomen. Bij vrouwen worden teratomen, dooierzaktumoren, dysgerminomen en chorioncarcinomen onderscheiden. Elk van deze verschillende vormen van kiemceltumoren vertegenwoordigen specifieke ziekten met verschillende prognoses voor genezing.
Oorzaken
De oorzaken van kiemceltumoren zijn divers en hangen af van de vorm. Mannelijke seminomen zijn het gevolg van degeneratie van spermatogonia. Spermatogonia zijn de stamcellen in de kiem epitheel van de testis. De degeneratie van deze cellen vindt plaats in verschillende stappen. Ten eerste neemt het DNA toe in de gameten die aanwezig zijn als spermatogonia, wat resulteert in een tetraploïde kern. In het verdere verloop neemt de hoeveelheid DNA steeds meer af, waardoor de seminoomcellen aneuploïde worden. Dat wil zeggen, het aantal chromosomen in de cel wordt volledig onregelmatig. Als gevolg hiervan vindt agressieve celgroei plaats. Een andere kiemceltumor van de man is embryonaal carcinoom. Hier degenereren verspreide embryonale stamcellen. Dit soort kanker komt vaak voor tussen de 20 en 30 jaar. De kiemceltumoren die bij vrouwen voorkomen zijn meestal goedaardige teratomen van de eierstokken in 95 procent van de gevallen. Teratomen omvatten de groei van stamcellen. Afhankelijk van hoe gedifferentieerd de stamcellen al zijn, kan de tumor weefsel bevatten van verschillende organen, zoals vetweefsel, spier, haar, tanden en botten, kraakbeenslijmvlies of zenuwweefsel. Mannen kunnen ook teratomen krijgen. Specifiek voor vrouwen is dysgerminoom van de eierstok, dat kan worden vergeleken met seminoom bij mannen. Het komt voort uit ongedifferentieerde kiemcellen. Kiemceltumoren die beide geslachten treffen, zijn dooierzaktumoren die voortkomen uit ongedifferentieerde cellen van vroege embryogenese en choriocarcinoom die voortkomen uit placentacellen.
Symptomen, tekenen en klachten
De symptomen van elke kiemceltumor variëren. Teratomen zijn goedaardige tumoren van de eierstokken of kwaadaardige tumoren van de testikels die ontstaan uit verschillend gedifferentieerde stamcellen en dus kenmerken kunnen aannemen van bepaalde weefselsoorten. Seminoma, aan de andere kant, is merkbaar bij mannen tussen de 30 en 40 jaar als een pijnloze zwelling van de zaadbal. Het succes van de behandeling hangt af van het stadium van de ziekte. Mannelijk embryonaal carcinoom van de testis presenteert zich met necrose, bloeding en cysten. Vrouwelijk dysgerminoom komt overeen met mannelijk seminoom en verschijnt als een solide tumor op de geslachtsorganen van meisjes, pubers of zwangere vrouwen. Chorioncarcinoom van de man is een speciaal geval. Omdat de eerste cellen van deze kiemceltumor embryonale placentacellen zijn, gynaecomastie (ontwikkeling van de borsten) kan voorkomen.
Diagnose en ziekteprogressie
De diagnose van een kiemceltumor hangt af van wat de ziekte is. Vaak kunnen op basis van symptomen al voorlopige diagnoses worden gesteld, maar deze moeten nog worden bevestigd door laboratoriumtests. Bijvoorbeeld, bij mannelijk chorioncarcinoom, hoge concentraties van de zwangerschap hormoon hCG zijn te vinden in de bloed omdat dit carcinoom ontstaat uit verspreide placentacellen.
Complicaties
Een kiemceltumor vertegenwoordigt een zeer ernstige volksgezondheid beperking voor de patiënt. Als er geen behandeling wordt ontvangen, kan de kiemceltumor ook leiden tot de dood van de patiënt. Het is niet ongebruikelijk dat de kiemceltumor ernstige zwelling in de testikels Deze zwelling wordt meestal niet geassocieerd met pijnHet is niet ongebruikelijk dat patiënten ook last hebben van bloedingen of cysten. Net als bij andere kankers, kan deze tumor zich naar andere regio's verspreiden, wat leidt tot ernstige beperkingen en complicaties. De levensverwachting van de patiënt wordt door deze tumor meestal sterk verminderd. De patiënt blijft er last van hebben 피로 en uitputting. Het is niet ongewoon voor kanker patiënten die ook last hebben van psychisch ongemak of Depressie De behandeling van de kiemceltumor is afhankelijk van de positie van de tumor. In de meeste gevallen kan het echter operatief worden verwijderd, en chemotherapie is ook nodig. Psychische klachten kunnen ook worden behandeld door een psycholoog. Dit doet niet leiden tot verdere complicaties. Het verdere verloop van de ziekte hangt af van de omvang van de tumor.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Veranderingen in de geslachtsorganen moeten bij zowel mannen als vrouwen door een arts worden onderzocht. Als er sprake is van zwelling van de testikels of het vrouwelijk geslachtsgebied, een vorming van cysten of andere gezwellen, een arts is nodig. Als er onregelmatigheden zijn in de menstruatiecyclus van de vrouw, verkorte of verlengde menstruatieperioden, of uitblijven van de menstruatie, is een doktersbezoek nodig. Een algemeen gevoel van ziekte, een beklemmend gevoel in de buik, innerlijke rusteloosheid of malaise zijn waarschuwingssignalen van het organisme die door een arts moeten worden opgehelderd. Veranderingen in seksuele drift, lusteloosheid, een diffuus gevoel van pijn, en andere klachten tijdens de seksuele handeling moeten nader worden onderzocht door een arts. Omdat de kiemceltumor zonder tijdige medische zorg een fataal beloop kan hebben, is een bezoek aan de huisarts in een vroeg stadium bij het optreden van de eerste afwijkingen aan te raden. Als de weefsellagen afsterven of als er onverklaarbare bloeding optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. Vermoeidheid, verminderde prestaties en 피로 zijn tekenen van een bestaande ziekte. Als de symptomen gedurende een langere periode aanhouden, in intensiteit toenemen of zich verspreiden, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. Als er psychische problemen, gedragsafwijkingen of een depressieve stemming optreden, wordt aanbevolen om een arts te raadplegen om de oorzaak op te helderen.
Behandeling en therapie
Verschillende kiemceltumoren reageren op verschillende behandelingen en hebben ook verschillende prognoses. Vrouwelijke teratomen hebben bijvoorbeeld meestal een goede prognose. Kwaadaardige teratomen komen alleen voor bij meisjes en jonge vrouwen, maar ze reageren ook slecht op straling of chemotherapie Bij mannen is het beloop meestal goedaardig jeugdterwijl metastasen kan zich ontwikkelen bij volwassenen. Mannelijk seminoom is een kwaadaardige tumor van de testis. De behandeling hangt af van het stadium van de ziekte. Orchiectomie (verwijdering van de aangetaste zaadbal) moet vaak worden uitgevoerd. Sluit daarna Grensverkeer is uitgevoerd. Als de ziekte terugkeert, chemotherapie is gegeven. Omdat straling ook schadelijke bijwerkingen kan hebben, wordt het pas in een later stadium van de ziekte gebruikt. Bij behandeling in de vroege stadia van de ziekte is het risico op herhaling 20 procent indien therapie wordt niet voortgezet. Het gebruik van drugs hangt ook af van het stadium van de ziekte. Bij de behandeling van niet-seminomen wordt ook orchidectomie uitgevoerd. Hun verdere behandeling hangt ook af van het stadium of type van de ziekte. In goedaardige progressies, niet verder therapie Is benodigd. Bij recidieven worden chemotherapie gebruikt. Preventief kan het weefselvocht knooppunten in de achterste buik kunnen worden verwijderd. Bij niet-seminoompatiënten is onmiddellijke behandeling van de kiemceltumor met chemotherapie noodzakelijk weefselvocht knooppunt metastasen en voor uitzaaiingen naar andere organen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor kiemceltumoren hangt af van de aard van de tumor en het stadium van diagnose. Als de tumor goedaardig is, is de prognose veel beter dan wanneer deze kwaadaardig is. Bovendien, de algemene toestand van de patiënt volksgezondheid is bepalend voor het verdere verloop van de ziekte. Als het immuunsysteem verzwakt is, zijn de behandelingsopties en hun succes beperkt. Als de diagnose vroeg wordt gesteld en de behandeling snel wordt gestart, kan bij een groot aantal patiënten herstel worden gedocumenteerd in het verdere verloop van de ziekte. Zonder medische zorg riskeert de getroffen persoon de verspreiding van kanker cellen en vroegtijdige dood. Hetzelfde geldt voor een vergevorderd stadium van de ziekte en voor een kwaadaardige kiemceltumor. Kanker therapie gaat gepaard met tal van bijwerkingen en risico's. Het kan leiden tot secundaire ziekten. Daarnaast is het een langdurige therapie waarbij de kwaliteit van leven van de patiënt beperkt is. Als een operatie wordt uitgevoerd, kunnen er verdere complicaties optreden. Desalniettemin is het vooruitzicht op een gunstige prognose de afgelopen jaren aanzienlijk verbeterd. Door verschillende therapeutische benaderingen en behandelingsopties is het overlevingspercentage van patiënten aanzienlijk toegenomen. In de loop van het leven kan, ondanks herstel, op elk moment tumorrecidief optreden. De prognose blijft ongewijzigd als zich een andere kiemceltumor ontwikkelt.
het voorkomen
Algemene preventie van kiemceltumoren is niet mogelijk. De oorzaken liggen vaak in een ontregeling van hormonale processen. Niet-ingedaalde testis wordt echter als een groot risico beschouwd zaadbalkanker In dit geval blijft de zaadbal in de liesstreek of migreert daar weer terug. Andere risicofactoren voor kiemceltumoren kan het heel goed zijn genetische aanleg.
Follow-up
Na elke tumorziekte is nazorg onvermijdelijk. Dit is om te bepalen of de tumor zich opnieuw vormt. Artsen hopen dat diagnose in een vroeg stadium tot betere behandelingsmogelijkheden zal leiden. Het maakt ook levensbedreigend mogelijk metastasen en dus moet de verspreiding van de ziekte worden uitgesloten. De situatie is niet anders met kiemceltumoren. De geplande vervolgonderzoeken worden individueel geregeld. Ze vinden meestal plaats in de kliniek waar de eerste ingreep werd uitgevoerd. Het ritme wordt onder meer bepaald door het verloop van de ziekte bij aanvang van de therapie. Patiënten moeten in principe tijdens het eerste jaar vaker vervolgonderzoeken verwachten. Het interval van aanstelling tot aanstelling neemt in de daaropvolgende jaren af. Na het vijfde jaar symptoomvrijheid is jaarlijkse follow-up voldoende. Het risico op herhaling van de ziekte is laag. Voor het detecteren van een kiemceltumor worden dezelfde procedures gebruikt als voor de eerste diagnose. Bloed tests en radiologische procedures, samen met een gedetailleerd interview, zijn belangrijke onderdelen van de nazorg. Artsen geven ook informatie over contact- en adviescentra. Indien nodig wordt professionele re-integratie besproken. Als er klachten blijven na de eerste behandeling, een begeleidend pijn therapie is geïndiceerd. Een fundamentele verandering in leefgewoonten kan eventueel onder deskundige begeleiding bij revalidatie worden aangeleerd.
Wat u zelf kunt doen
Bij een bestaande kiemceltumor zijn er beperkte mogelijkheden of maatregelen die getroffen individuen kunnen helpen verbeteren. Het is belangrijk om vroeg en snel een diagnose te stellen, zodat de juiste therapie kan worden gestart. Alleen als het bezoek aan de dokter onmiddellijk en snel is, is de kans op volledig herstel groot. Home remedies of vrij verkrijgbare recepten hebben geen effect op een bestaande kiemceltumor. Als er een kwaadaardige tumor aanwezig is, kan chemotherapie zelfs nodig zijn om volledig herstel te bereiken. Ook na de therapie zijn regelmatige doktersbezoeken aan te bevelen en onmisbaar. Dit kan voorkomen dat de tumor terugkeert en complicaties optreden. Om deze reden is het volgende van toepassing: Eigen maatregelen voor verbetering kan slechts in beperkte mate worden ondernomen in het geval van een kiemceltumor. Om het menselijk lichaam snel te laten herstellen van de therapie, gezond en evenwichtig dieet is ook erg belangrijk. Dit versterkt het immuunsysteem zodat een snelle regeneratie kan worden geïnitieerd. Anders zijn er geen effectieve maatregelen dat kan voor verbetering zorgen.
