De zwangerschap conflictbegeleiding (synoniem: zwangerschapconflictbegeleiding, SKB) is een begeleidingsprocedure die zwangere vrouwen de mogelijkheid moet geven om praten over de redenen dat leiden op de wens om een zwangerschap. Zwangerschap Conflictbegeleiding is wettelijk geregeld in artikel 219 van het Duitse Wetboek van Strafrecht (StGB) en is verplicht voor zwangere vrouwen die overwegen een zwangerschap af te breken. In het kader van de begeleiding wordt het voortzetten van de zwangerschap aangemoedigd. De rechtvaardigingen van de zwangere vrouw met betrekking tot haar beslissing maken echter geen deel uit van de begeleiding. Ook is het benoemen van de redenen of een wijziging in de reeds genomen beslissing niet vereist in de begeleiding van de zwangere vrouw.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Abortus zonder indicatie - Abortus kan zowel zonder als met indicatie worden uitgevoerd. Presteren abortus zonder indicatie is de wettelijk vereiste counseling zwangerschapconflicten met daaropvolgende certificering vereist. Verder abortus is wettelijk alleen mogelijk tot het einde van de twaalfde week van de zwangerschap. De abortus mag alleen worden uitgevoerd door een arts. Bij een abortus met criminologische of medische indicatie is begeleiding niet wettelijk verplicht. De getroffen zwangere vrouw kan echter kosteloos gebruik maken van de vertrouwensrelatie.
- Hulp en ondersteuning bij conflicten - Ook zonder de wens om af te breken is begeleiding van zwangere vrouwen op elk moment mogelijk. Bij verschil van mening in de maatschap over de zwangerschap of de moeilijke financiële situatie bestaat de mogelijkheid van begeleiding door geschoold en vertrouwelijk personeel.
- Zwangerschapsconflictbegeleiding voor mannen - Mannen die overweldigd zijn door de situatie om vader te worden of het niet eens zijn over de abortus met hun partner, kunnen ook professionele hulp krijgen in de context van conflictbegeleiding.
Voordat u gaat counselen
Alvorens counseling te geven over zwangerschapsconflicten door een counselingcentrum, heeft de zwangere vrouw de mogelijkheid om andere mensen te betrekken voor counseling. Naast vrienden en familie kunnen naaste artsen, zoals de huisarts of gynaecoloog, als mogelijke raadgever voor de zwangere dienen. Ongeacht eerdere begeleiding door anderen, blijft begeleiding door adviescentra met staatserkenning een wettelijke vereiste voor het beëindigen van een zwangerschap zonder indicatie.
De procedure
In een persoonlijk gesprek in een erkend adviescentrum voor zwangerschapsconflicten moet de zwangere, afhankelijk van de wensen van de zwangere in aanwezigheid van haar partner of een andere persoon, naast het verduidelijken van het conflict, ook informatie krijgen over financiële en sociale bijstand. Met behulp van deze maatregelen in het kader van de begeleiding, die absoluut vertrouwelijk zijn, moet de zwangere vrouw in staat worden gesteld de zwangerschap voort te zetten. Naast het ophelderen van conflicten op emotioneel, partnerschaps- en levensplanningsniveau, omvat counseling voor zwangerschapsconflicten ook informatie over sociale uitkeringen en andere financiële ondersteuning (zoals ouderschapsuitkeringen en kinderbijslag), evenals aspecten van medische voorlichting over abortus. Ook de kosten en financiering van een abortus in relatie tot het inkomen van de betrokkene worden tijdens het consult besproken. Een verwijzing naar verloskundigen, gynaecologen (gynaecologen) en andere specialismen is op aanvraag mogelijk.
Na het consult
Tussen de counseling en de zwangerschapsafbreking moeten minimaal drie dagen zitten, zodat de abortus niet eerder mag plaatsvinden dan de vierde dag na de afgeronde counseling. Verdere begeleiding
- Een longitudinale studie van 667 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 25 jaar uit 21 Amerikaanse staten die bij aanvang een abortus hadden ondergaan, toonde aan dat 85% van de vrouwen positieve emoties had over de procedure vijf jaar na de abortus of helemaal geen. Vijfennegentig procent beschreef de abortus als de juiste beslissing.
