Symptomen
Dell's wratten zijn een virale en goedaardige infectieziekte van de huid or slijmvlies dat komt voornamelijk voor bij kinderen en immuungecompromitteerde personen. De ziekte manifesteert zich als enkele of talrijke ronde, koepelvormige, glanzende, huid-gekleurde of witte papels die meestal een centrale hebben Depressie met een sponsachtige kern die kan worden geperst. Een enkele patiënt kan wel 20 hebben, en immuungecompromitteerde individuen wel 100, zoals dell wratten, die kan zijn omgeven door roodheid of eczeem. De grootte van de wratten varieert van 1 mm tot> 1 cm. Ze verschijnen een paar weken of maanden na overdracht en breiden langzaam uit. Ze doen geen pijn, maar kunnen een vervelende oorzaak zijn jeuk. De wratten komen zelden ook voor in de mondOp bindvlies, en in de genitale en anale gebieden in geval van seksuele overdracht. De duur van de infectie varieert van 6-9 maanden tot meerdere jaren. Bij personen met immunosuppressie is het beloop ernstiger en genezen laesies spontaan slechter.
Oorzaken
De infectie wordt veroorzaakt door het Molluscum contagiosum-virus (MCV, Molluscipoxvirus), een 200-300 nm dubbelstrengs DNA-virus van de pokkenvirusfamilie (Poxviridae). Het virus komt voor in verschillende genotypen. MCV-2 wordt voornamelijk seksueel overgedragen. Het virus repliceert in het huid en veroorzaakt abnormale celproliferatie, hyperplasie en hypertrofie van de epidermis.
transmissie
De infectie is zeer besmettelijk. Het virus wordt overgedragen door direct nauw contact met besmette personen of via besmette objecten. Geïnfecteerde mensen kunnen zichzelf ook op andere plaatsen herinfecteren. Omdat de ziekte zo besmettelijk is, is het gebruikelijk dat zieke mensen het virus doorgeven aan familieleden, kennissen en vrienden.
Risicofactoren
Kinderen van 2 jaar en ouder en schoolgaande kinderen, personen met immunosuppressie en HIV-geïnfecteerde personen worden vaak getroffen. De ziekte komt vaker voor in warme, tropische klimaten. Andere mogelijk risicofactoren omvatten: baden of zwemmen samen, handdoeken delen, bepaalde sporten met nauw lichamelijk contact, seksueel misbruik, van seksuele partner wisselen, atopische dermatitis, immunosuppressiva, en dichtbij wonen, zoals in een gezin.
Complicaties
Mogelijke complicaties zijn onder meer lokale huidaandoeningen zoals eczeemabcessen, secundaire infecties, pijnen littekens als gevolg van de behandeling. Abcessen betekenen niet noodzakelijk dat de laesies bacterieel geïnfecteerd zijn, omdat een immuunreactie op het virus ook kan leiden tot een abces. De huidlaesies zijn een psychosociaal en cosmetisch probleem. Het zijn vaak de ouders, en niet de kinderen, die zich zorgen maken over de voorwaarde.
Diagnose
Diagnose vereist medische behandeling om andere aandoeningen uit te sluiten, zoals vulvaire wratten, condyloma accuminata, waterpokken, herpes simplex en tumoren.
het voorkomen
Het voorkomen van overdracht is moeilijk. Hygiënische maatregelen zijn belangrijk: niet samen baden, handdoeken apart, geen nauw lichaamscontact, gebruiken condooms tijdens geslachtsgemeenschap.
Niet-farmacologische behandeling
De ziekte beperkt zichzelf binnen enkele maanden tot jaren bij immuuncompetente patiënten en geneest met ontstekingsprocessen als onderdeel van een immuunrespons. Observationeel wachten is dus een optie. Patiënten verlangen echter vaak en terecht behandeling. Of en in welke gevallen dit nodig is, is onderwerp van discussie. De wratten kunnen worden leeggelopen of verwijderd door fysieke methoden, bijvoorbeeld bij medische behandeling door de kern uit te drukken of door te snijden met een curette, scalpel, scherpe naald of ander scherp instrument. Dit kan littekens, pijn, lokale irritatie en abcesvorming veroorzaken. Vooraf moeten kinderen een plaatselijke verdoving krijgen om pijn te onderdrukken en na behandeling moet de wond worden gedesinfecteerd. Andere opties zijn elektrocoagulatie, laserbehandeling, tape strippen en fotodynamische therapie. Herhalingen zijn mogelijk en kunnen na maanden optreden vanwege de lange incubatietijd. Jeuk kan symptomatisch worden behandeld. De verschillende methoden worden beschreven onder het artikel Jeuk. Huidziekten en abcessen vereisen een aparte behandeling.
Behandeling met geneesmiddelen
Voor medicamenteuze behandeling worden de gebruikelijke wrattenmiddelen gebruikt, die ook worden gebruikt voor de behandeling van andere wratten, bijvoorbeeld bijtende en irriterende stoffen, cytostatica en immunomodulatoren. De werkzaamheid van deze middelen is bij deze indicatie onvoldoende wetenschappelijk bestudeerd, maar dit betekent niet dat ze mogelijk niet geschikt zijn voor behandeling. Hetzelfde geldt voor niet-medicamenteuze behandelingen. Opgemerkt moet worden dat veel van de drugs genoemde zijn in veel landen niet goedgekeurd voor deze indicatie en het gebruik ervan is off-label onder de verantwoordelijkheid van de arts. De juiste voorzorgsmaatregelen moeten in acht worden genomen. Voor de exacte toepassing verwijzen wij naar de productinformatie en de literatuur, bijvoorbeeld Hanson en Diven (2003). Bijtende middelen en keratolytica:
- Salicylzuur, chloorazijnzuur, trichloorazijnzuur, ijskoud azijnzuur, salpeterzuur, oxaalzuur, melkzuur, natriumhydroxide, kaliumhydroxide (InfectoDell, Molusk), zilver nitraatsticks, jodium oplossing, Benzoylperoxide en tretinoïne worden extern gebruikt in de vorm van drugs bij geschikte concentraties en los de wratten op of activeer de inflammatoire immuunrespons. Cantharidin van de Spaanse vlieg, die zeer blaren op de huid veroorzaakt, is een populaire remedie bij sommige artsen, maar is in veel landen niet langer als medicijn verkrijgbaar. Bijtende middelen mogen niet op een gezonde huid terechtkomen, die moet worden beschermd met een pleister of zalf.
Meer:
- Naast cauterisatiemiddelen, cytostatica zoals fluorouracil, podofyllotoxine, immunomodulatoren zelden cimetidine (systemische) en lokale antivirale middelen zoals cidofovir worden gebruikt. De werkzaamheid van imiquimod is controversieel.
Volks- en alternatieve geneeskunde:
- stinkende gouwe (vers melksap), wolfsmelk (vers melksap), thuja, eik afkooksel, uien, knoflook en tal van andere remedies. Zie ook onder Thuja tegen wratten.
