Met betrekking tot de zwelling dient het volgende te worden opgemerkt | Gescheurde ligament bij enkelgewricht

Met betrekking tot de zwelling dient het volgende te worden opgemerkt

Zwelling is een van de belangrijkste symptomen van gescheurde ligamenten in de enkel gewricht, samen met blauwe plekken en enkelpijn tijdens het lopen. De belangrijkste reden hiervoor is de bloeding die het gevolg is van de gescheurde ligament. Bovendien is de zwelling na a gescheurde ligament ontwikkelt zich ook door het feit dat water wordt opgeslagen in het weefsel als gevolg van de verwonding aan de enkel gewricht.

De zwelling is vooral uitgesproken in de avond, wanneer de aangedane voet de hele dag wordt neergelegd. Dit komt doordat de hydrostatische druk die door de zwaartekracht wordt uitgeoefend op de schepen en weefsel en het water wordt verplaatst naar de interstitiële ruimte. De zwelling is enerzijds oncomfortabel omdat het het dragen van schoenen of een spalk bemoeilijkt en mogelijk drukplekken achterlaat na het dragen.

Aan de andere kant is de zwelling onaangenaam omdat deze veroorzaakt pijn en een gevoel van spanning. De zwelling kan worden verbeterd door de been en het koelen van het gebied dat wordt beïnvloed door de gescheurde ligament. Immobilisatie van het enkel gewricht kan ook een positief effect hebben op het verminderen van zwelling, omdat het genezingsproces ongehinderd kan verlopen.

De duur van de zwelling kan variëren en wordt direct beïnvloed door de behandeling. Het is mogelijk dat de zwelling enkele weken aanhoudt. Als er passende maatregelen worden genomen, kan het eerder verdwijnen.

Bij het anatomische beloop van de respectievelijke ligamenten, blauwe plekken (hematoom) en druk pijn (drukdolentie) optreden. Vaak melden patiënten ook dat ze op het moment van het letsel een krakend of krakend geluid hoorden. De blessure resulteert ook in gewrichtsinstabiliteit of stijfheid. EEN breuk kan worden uitgesloten door een Röntgenstraal examen. Voor de exacte classificatie van het gescheurde ligament en om te bepalen hoeveel ligamenten beschadigd zijn, wordt een MRI van de voet (magnetic resonance imaging) uitgevoerd.

Classificatie

Ligamentletsels in het bovenste enkelgewricht zijn onderverdeeld in drie graden van ernst. Bij verwondingen van graad 1 is de enkelgewricht kan nog steeds worden geladen en er worden alleen kleine blauwe plekken gevonden. Er is geen ligamentruptuur opgetreden bij verwondingen van graad 1.

Met graad 2-verwondingen, de enkelgewricht is maar beperkt belastbaar en er zijn duidelijke kneuzingen. Patiënten kunnen vaak maar korte tijd staan ​​of lopen omdat de pijn is te sterk. Een graad 3 letsel betekent dat de enkelgewricht is niet in staat om direct na het letsel te dragen (posttraumatisch) en er is ook een duidelijke zwelling met blauwe plekken te zien. Bij kinderen overheerst het gescheurde ligament, wat betekent dat het ligament scheurt op het punt van aanhechting aan het bot.

Therapie en revalidatie

De therapie van gescheurde ligamenten is afhankelijk van het aantal gescheurde ligamenten. Als het voorste fibulaire-talaire ligament (ATFL) alleen scheurt, is chirurgische ingreep niet nodig. Belangrijk voor alle soorten ligamentbreuken is het RICE-principe, wat een acroniem is voor rust (rust), ijs (ijs), compressie (compressie) en elevatie.

De patiënt draagt ​​een pneumatische stabilisatiespalk gedurende ongeveer 12 weken, of na een week krijgt hij een stalschoen, die hij 4-8 weken moet dragen. Als het fibulaire calcaneus ligament (CFL) naast de AFTL reist, wordt naast de pneumatische stabilisatiespalk de eerste 6 weken een nachtspalk voorgeschreven. De pneumatische spalk of een stalschoen moet dan 3-6 maanden worden gedragen.

Zelden treedt een breuk van alle buitenste ligamenten op. Als dit letsel toch optreedt, is chirurgische therapie de eerste keuze. De ligamenten worden operatief gehecht en indien nodig opnieuw op het bot bevestigd.

A gips cast wordt dan toegepast op de onderste been. Chirurgische therapie is echter controversieel in de literatuur, omdat revalidatie langer duurt en een langere periode van afwezigheid van sport het gevolg is. Als echter als gevolg van de breuk ten minste twee ligamenten worden gescheurd, evenals kleine botsplinters, kunnen de structuren zelden zo goed zonder operatie worden hersteld, zodat de patiënt dan weer onbeperkt kan sporten.

Afhankelijk van de activiteit en leeftijd van de patiënt, kunnen de tijden totdat de patiënt weer volledig is belast variëren. De terugkeer naar sport verloopt geleidelijk zodra fysiotherapie en / of het dagelijks leven pijnloos kan worden voltooid. Als vervolgens een terugval van de symptomen optreedt, moet het letsel opnieuw worden onderzocht en moet een andere therapeutische strategie worden gekozen. Bovendien is een enkelgewricht orthese kan ook worden gebruikt als een van de verschillende therapieopties.