Menstruatiestoornissen veroorzaakt door medicatie
Het hormoon evenwicht van het lichaam is zeer gevoelig voor invloeden van buitenaf en kan daardoor onderhevig zijn aan sterke schommelingen. Naast stress, roken en alcoholgebruik, het hormoon evenwicht wordt ook significant beïnvloed door medicatie. Bovendien reageert ieder mens anders op verschillende medicijnen, waardoor in principe voor bijna elk medicijn een invloed op de menstruatiecyclus denkbaar zou zijn.
Geneesmiddelen die bijzonder vaak veroorzaken menstruatiestoornissen omvatten psychotrope geneesmiddelen, medicijnen die lager zijn bloed druk, hormoonpreparaten en kanker drugs. Hormonale medicijnen hebben een directe invloed op het hormoon evenwicht van het lichaam. Deze omvatten hormonale anticonceptiva (Zoals de anticonceptiepil, de hormoonspiraal, de injectie van drie maanden) en hormoonpreparaten voor het behandelen van menopauzeklachten.
Hormonale anticonceptiva onderdrukken ovulatie in de eierstokken. De preparaten bevatten meestal bepaalde combinaties van oestrogenen en progestagenen die de vrouwelijke hormooncyclus vervangen. Omdat dit niet overeenkomt met de natuurlijke hormoonbalans van het lichaam, kunnen onregelmatige bloedingen en interbloedingen optreden, vooral tijdens de eerste gebruiksperiode.
Sommige vrouwen hebben er last van menstruatiestoornissen of volledige afwezigheid van menstruatie (amenorroe), zelfs na stopzetting hormonale anticonceptivaHetzelfde geldt voor hormoontherapieën in de menopauze (postmenopauze), wat ook kan leiden tot bloeding tussen menstruaties. Het mannelijke geslacht hormonen worden genoemd androgenen. Ze zijn ook verkrijgbaar als medicijnen en worden ook therapeutisch gebruikt bij vrouwen.
Dit kan ook leiden tot menstruatiestoornissen, vooral als de hormoonbalans meer mannelijk dan vrouwelijk geslacht bevat hormonen. In dit geval, menstruatie stopt vaak helemaal. Net als bij de androgenen zijn de zogenaamde anabole steroïden.
Deze staan vooral bekend om hun misbruik in de sport. Ze bevorderen vooral de spieropbouw en kunnen bij vrouwen tot mannelijkheid leiden. Dit wordt merkbaar door een diepere stem, meer lichaam haar en storingen / gebrek aan menstruatie.
Onder de psychotrope geneesmiddelen, neuroleptica (vooral risperidon) en tricyclische antidepressiva, die bijvoorbeeld worden gebruikt om te behandelen Depressie, veroorzaken menstruatiestoornissen. Tricyclische antidepressiva werken op dopamine receptoren in de hersenen en bevorder de afgifte van het hormoon prolactine. prolactine bevordert de melkproductie in de borstklier, normaal gesproken voor borstvoeding.
Het onderdrukt ook ovulatie. Therapie met het bovengenoemde psychotrope geneesmiddelen kan daarom leiden tot melkafscheiding uit de borst en verstoringen van de menstruatiecyclus (secundaire amenorroe). Vooral bij de behandeling van borstkanker, chemotherapie gebaseerd op een anti-hormonaal werkingsmechanisme wordt vaak gebruikt.
Veel borsttumoren vertonen een sterke groei onder invloed van vrouwelijk geslacht hormonen, daarom hoopt men de bevorderende invloed van de hormonen op de kanker. Om dit te bereiken, medicijnen zoals tamoxifenworden aromataseremmers en GnRH-analogen gebruikt. De productie en functie van de vrouwelijke geslachtshormonen wordt dus onderdrukt voor de duur van chemotherapie, resulterend in het uitblijven van menstruatie.
In eerste instantie kan dit zich manifesteren als menstruele onregelmatigheden, totdat het bloeden uiteindelijk helemaal stopt. Na het einde van de therapie kan de hormoonbalans weer normaal worden, maar soms wordt de menstruatie niet hervat. Cytostatische geneesmiddelen en bestralingstherapie in de context van kanker ziekten dienen om de gedegenereerde tumorcellen te doden.
Helaas worden ook gezonde cellen beschadigd. Vooral de kiemcellen zijn vatbaar voor deze therapeutische maatregelen en gaan vaak verloren door de agressieve kankertherapie. Dit kan leiden tot permanent onvruchtbaarheid met afwezigheid van menstruatie. Menstruatiestoornissen kunnen ook optreden tijdens therapie met cortisone voorbereidende werkzaamheden. Er kan bijvoorbeeld intermitterende bloeding optreden, vooral als de therapie gedurende een langere periode wordt voortgezet.
