Hormonale medicijnen

Introductie

Hormonale medicijnen zijn verschillende medicijnen die bevatten hormonen. hormonen zijn endogene stoffen die niet via de voeding worden opgenomen. Er zijn bijvoorbeeld seks hormonen, schildklierhormonenhypofysehormonen, pancreashormonen zoals insuline or glucagon, en bijnierhormonen zoals aldosteron.

De meest gebruikte hormonale medicijnen bevatten geslachtshormonen, ofwel vrouwelijke geslachtshormonen, zoals oestrogenen of gestagens, of mannelijke geslachtshormonen, zoals testosteron or androgenen. Hormonale medicijnen worden gebruikt voor verschillende ziekten of worden ervoor gebruikt anticonceptiemiddel of om menopauzeklachten te minimaliseren. Sommige patiënten gebruiken hormonale medicijnen om meer spiermassa te krijgen of om betere sportprestaties te bereiken. Andere patiënten gebruiken hormonale medicijnen om te bereiken ovulatie en dus kans maken om zwanger te worden. Er zijn dus veel verschillende hormonale medicijnen, die allemaal heel verschillend worden gebruikt en soms heel verschillende doelen dienen.

Hormonale medicijnen voor vrouwen

Er zijn drie verschillende hormonale medicijnen die bij patiënten worden gebruikt om te voorkomen zwangerschap op de lange termijn. Een daarvan is de gewone anticonceptiepil en de micropil, en de andere is de minipil, die beide verschillen in de hormonen die ze gebruiken. Als een patiënt onbeschermde seks heeft en toch niet zwanger wil worden, is er een hormonale medicatie, de zogenaamde morning-afterpil, die kort na de geslachtsgemeenschap kan worden ingenomen en zo voorkomt zwangerschap.

Daarnaast kan ook een driemaandelijkse injectie worden gebruikt, die ook progestagenen bevat en eenmaal per 3 maanden als depot wordt geïnjecteerd.

• De anticonceptiepil De anticonceptiepil is een hormonaal medicijn dat patiënten profylactisch gebruiken als ze ondanks geslachtsgemeenschap geen kinderen willen krijgen. Terecht wordt de pil een oraal anticonceptiemiddel genoemd omdat de pil wordt ingenomen mond (oraal) en voorkomt zwangerschap.

  Hoewel de anticonceptiepil wordt niet gebruikt om een ​​ziekte te genezen, het is een hormonaal medicijn dat, naast het daadwerkelijke effect, namelijk anticonceptiemiddel, kunnen ook bijwerkingen hebben, zoals het risico op een bloed stolsel (trombus) vorming. De anticonceptiepil bevat twee verschillende hormonen, daarom wordt het ook wel een hormonaal medicijn genoemd. Enerzijds bevat de pil het vrouwelijk geslachtshormoon oestrogeen en anderzijds bevat het een progestageen genaamd progesteron.

  De pil geeft een patiënt een constant, stabiel hormoonniveau, dat onderdrukt ovulatie en voorkomt ook de voering van de baarmoeder van voldoende opbouw om een ​​ei te laten implanteren. Als hormonaal medicijn onderdrukt de pil dus ovulatie en voorkomt zo zwangerschap.

• Micropil De micropil bevat ook beide hormonen, al is de hormoonconcentratie hier veel lager dan in de klassieke anticonceptiepil. De structuur van beide hormonale geneesmiddelen lijkt echter erg op elkaar en hun veiligheid verschilt nauwelijks.
• Minipil De minipil, aan de andere kant, bevat alleen het hormoon progestageen en voorkomt ook ovulatie, daarom wordt het gebruikt als een hormonaal medicijn om zwangerschap te voorkomen.
• Morning After Pill Als een patiënt onbeschermde geslachtsgemeenschap heeft gehad en vervolgens het hormonale medicijn "morning after pil" neemt, wordt zwangerschap ook voorkomen door de ovulatie uit te stellen tot de sperma zijn al overleden.

  Hiervoor zijn er twee vormen van hormonale medicatie. Er is de morning-afterpil, die alleen progestagenen in een hoge concentratie bevat, en er is de morning-afterpil met de werkzame stof Uliprista, ook al zijn anticonceptiepillen geen medicijnen in de klassieke zin, omdat ze geen enkele ziekte genezen. maar alleen om zwangerschap te voorkomen, moeten ze worden beschouwd als hormonale geneesmiddelen waarvan de voordelen en risico's altijd tegen elkaar moeten worden afgewogen.

Er zijn verschillende redenen waarom een ​​patiënt niet zwanger kan worden ondanks de wens om zwanger te worden. Afhankelijk van de oorzaak zijn er verschillende hormonale medicijnen die kunnen worden gebruikt en die de patiënt kunnen helpen zwanger te worden.

Een reden om niet zwanger te kunnen worden, kan zijn dat de patiënt een te hoge concentratie van het hormoon heeft prolactine in haar lichaam. Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals onvoldoende schildklierfunctie (schildklierstoornis). In dit geval kan de patiënt hormonale medicatie nemen die de hormoonproductie van prolactine.

Daardoor minder prolactine wordt geproduceerd en de patiënt kan zwanger worden dankzij de hormonale medicijnen. Als de oorzaak is dat de patiënt niet ovuleert, hormonale medicijnen zoals clomifeen of gonadotropine kan helpen. Veel patiënten krijgen tijdens de menopauze.

Er zijn verschillende hormonale medicijnen die hierbij helpen evenwicht de hormonale onbalans en zo de overgangsklachten minimaliseren. Een van deze hormonale medicijnen, die wordt verkregen uit extracten van zilverkaars, wordt genoemd Cimicifuga. Dit hormonale medicijn lijkt erg op het vrouwelijke hormoon oestrogeen en kan daarom helpen om menopauzeklachten te verminderen.

De medicijnen Femininon® C, Galafem® of Jinda® kunnen ook helpen om menopauzeklachten te verminderen als hormonale medicijnen. Hun werkingsmechanisme is gebaseerd op het herstellen van de hormonale onbalans die tijdens de menopauze. De structuren van het vrouwelijk geslachtshormoon oestrogeen worden nagebootst, wat kan helpen om de afnemende oestrogeenconcentratie tijdens de menopauze. Deze hormonale medicijnen hebben enkele bijwerkingen en kunnen soms het risico op borstkanker, dus het is altijd belangrijk om een ​​baten-risico te nemen evenwicht en gebruik het hormonale medicijn alleen onder strikt medisch toezicht en controle.