Melanocyt-stimulerend hormoon: functie en ziekten

Melanocytstimulerend hormoon (MSH) vertegenwoordigt een groep peptiden hormonen die onder meer de productie van melanine in melanocyten. Deze functie wordt gecontroleerd door melanocortinereceptoren. In de context van de ziekte van Addison, er is een toegenomen concentratie van MSH, wat hier leidt tot de bronzen kleur van de huid.

Wat is melanocytstimulerend hormoon?

Melanocyt-stimulerend hormonen zijn peptidehormonen die verschillende functies vervullen. Ze zijn onder meer verantwoordelijk voor de vorming van melamine. Om hun taken uit te voeren, koppelen ze zich aan de zogenaamde melanocortinereceptoren. De melanocortinereceptoren zijn aan G-proteïne gekoppelde receptoren. Dit zijn membraangebonden receptoren die met behulp van GTP-binding eiwitten, voeren signalen de cel in, waar ze het initiëren van verschillende reacties stimuleren. De melanocyt-stimulerend hormonen, ook bekend als melanotropines, bestaan ​​uit drie verschillende peptidehormonen. Dit zijn de alfa-bèta- en gamma-MSH. Alle drie MSH worden gevormd uit het prohormoon proopiomelanocortine (POMC) samen met het hormoon adrenocorticotropine (ACTH) en bèta-endorfine. Alle MSH en ACTH dock op dezelfde melanocortinereceptoren MC1R, MC2R, MC3R, MC4R en MC5R om hun effecten uit te oefenen.

Functie, actie en rollen

De functie van melanocytstimulerende hormonen omvat het stimuleren van de productie van melanocyten melanine​ Vooral in de aanwezigheid van verhoogde UV straling van de zon is er een verhoogde productie van MSH om een ​​betere bescherming tegen de zon te bieden door de huid. In aanvulling op melanine productie, MSH controleert ook de koorts reactie en stimuleer het hongercentrum. Om deze functies te bemiddelen, moet MSH koppelen aan melanocortinereceptoren. De individuele receptoren bemiddelen elk hun eigen functies. De melanocortinereceptor 1 (MC1R) controleert haar kleuring en huid bruinen. Melanocortinereceptor 2 (MC2R) bemiddelt de werking van ACTH​ Een andere melanocortinereceptor, MC3R, wordt uitgedrukt in de hersenen, placentaof darmweefsel. Het wordt niet gevonden in melanocyten of de bijnierschors. Deze receptor regelt met behulp van MSH de verlaging van koorts respons en voedselgebruik, waardoor de opslag van lichaamsvet wordt verminderd. MC4R wordt ook uitgedrukt in de hersenen, placenta en darmweefsels en, met behulp van MSH, verhoogt lichtjes de lichaamstemperatuur terwijl het wordt onderdrukt koorts reactie. Bovendien wordt de hongerrespons onderdrukt, wordt het metabolische energieverbruik beïnvloed en neemt het seksuele verlangen toe. Melanocytstimulerende hormonen worden vrijgegeven wanneer dat nodig is. Ze zijn stevig geïntegreerd in het regelcircuit van de endocriene systeem​ Wanneer er een grote vraag is naar ACTH, wordt tegelijkertijd ook een grotere hoeveelheid alpha-MSH geproduceerd. ACTH regelt de vorming van glucocorticoïde hormonen. Het reageert dus op een hogere vraag naar deze hormonen. Tegelijkertijd wordt er ook meer MSH geproduceerd.

Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale niveaus

Melanocytstimulerende hormonen worden gevormd in de hypothalamus of de tussenliggende kwab van de hypofyse. Daar worden ze gevormd door het verval van het prohormoon proopiomelanocortine (POMC). POMC geeft in eerste instantie aanleiding tot ACTH, gamma-MSH en bèta-lipotropine. In het proces kan alfa-MSH worden gevormd uit ACTH door een verdere splitsing van een peptideresidu. Beta-lipotropine wordt afgebroken tot gamma-lipoproteïne en beta-endorfine. Ten slotte wordt beta-MSH vervolgens gevormd uit gamma-lipotropine.

Ziekten en aandoeningen

Zoals eerder vermeld, worden melanocytstimulerende hormonen, samen met ACTH en bèta-endorfine, gevormd uit het prohormoon proopiomelanocortine, afgekort als POMC. Proopiomelanocortin is samengesteld uit 267 aminozuren​ Omdat dit hormoon een prohormoon is, moet het intact zijn om te worden afgebroken tot effectieve hormonen. De codering gen voor proopiomelanocortine bevindt zich op chromosoom 3. Er is een bekend klinisch beeld gebaseerd op mutaties van deze gen​ Getroffen personen lijden aan ernstige zwaarlijvigheid en niercorticale insufficiëntie op jonge leeftijd. Ze hebben ook een rood haar kleur. Door de gebrekkige vorming van MSH kunnen zij hun functies niet meer naar behoren vervullen. Door de verstoring van het hongercentrum en de regulering van het energieverbruik enorm zwaarlijvigheid ontwikkelt. Bovendien wordt ook de vorming van melanine verstoord. Dit veroorzaakt het rood haarOmdat ook het hormoon ACTH ontbreekt, kan de bijnierschors niet meer optimaal gestimuleerd worden. Mutaties aan de individuele receptoren kunnen er ook voor zorgen dat gedeeltelijke MSH-functies uitvallen, omdat ze niet langer aan de corresponderende receptor kunnen koppelen. Bij andere hormoongerelateerde ziekten spelen melanocytstimulerende hormonen slechts een ondergeschikte rol. Ze kunnen echter bijdragen aan typische symptomen van deze ziekten. Zeker in de context van de ziekte van Addisontreedt een symptoom op dat indicatief is voor de toename concentratie van MSH. de ziekte van Addison wordt vaak gekenmerkt door een bronzen verkleuring van de huid. Hier wordt in toenemende mate melanine gevormd, dat wordt afgezet in de huid. Normaal gesproken wordt een bruine verkleuring van de huid gezien als een teken van volksgezondheid​ Bij de ziekte van Addison heeft het echter een serieuze basis. De ziekte van Addison is een ernstige hormonale aandoening die vaak zelfs tot de dood leidt door orgaanfalen. Om de een of andere reden wordt de bijnierschors vernietigd bij deze ziekte. Dit kan te wijten zijn aan auto-immuunprocessen, letsel aan dit gebied of andere oorzaken. In ieder geval is het glucocorticoïden Cortisol, aldosteron en de geslachtshormonen kunnen maar in geringe mate worden aangemaakt. Dit resulteert in de belangrijkste symptomen van deze ziekte. Omdat het hormonale systeem echter onderhevig is aan een regulerend mechanisme, is de hypothalamus wordt gestimuleerd om meer ACTH te produceren. Maar zelfs de verhoogde ACTH concentratie kan de vorming van glucocorticoïden omdat de bijnieren worden vernietigd. Naast de verhoogde vorming van ACTH worden ook melanocytstimulerende hormonen verhoogd. Melanocyten worden gestimuleerd om meer melanine te produceren.