Vrouwelijke voortplantingsorganen: structuur en functie

Wat zijn de vrouwelijke geslachtsorganen?

Vrouwelijke voortplantingsorganen zijn voortplantingsorganen. Ze zijn verdeeld in externe en interne geslachtsorganen.

Externe vrouwelijke geslachtsorganen

De externe vrouwelijke geslachtsorganen worden gezamenlijk de vulva genoemd. Ze bevatten:

  • de mons pubis of mons veneris (mons pubis)
  • de grote schaamlippen en de kleine schaamlippen (grote schaamlippen en kleine schaamlippen)
  • de clitoris (clitoris)
  • de vaginale vestibule met de vestibulaire klieren (Bartholiniaanse klieren)
  • de vaginale ingang (Introitus vaginae)

Het hele gebied van de externe vrouwelijke voortplantingsorganen wordt de regio perinealis genoemd en staat in contrast met de bekkenorganen.

Interne vrouwelijke geslachtsorganen

De interne vrouwelijke geslachtsorganen zijn de eierstokken (eierstok) en de eileiders (baarmoederbuis), de baarmoeder (baarmoeder) en de vagina (vagina).

Wat is de functie van de vrouwelijke voortplantingsorganen?

Interne en externe vrouwelijke voortplantingsorganen spelen een belangrijke rol bij de voortplanting, het plezier en de hormoonregulatie:

Oogenese, de vorming van vrouwelijke gameten (eieren), vindt plaats in de eierstokken. Hier worden ook de vrouwelijke geslachtshormonen gevormd: oestrogeen en progesteron.

Of het nu bevrucht is of niet: het ei nestelt zich in het baarmoederslijmvlies, dat zich onder invloed van hormonen heeft opgebouwd. Als er geen bevruchting heeft plaatsgevonden, wordt het verdikte slijmvlies na enkele dagen tijdens de menstruatie samen met het ei uitgestoten.

Als een bevruchte eicel echter wortel heeft geschoten, dient de baarmoeder als incubatiekamer voor de opgroeiende baby en zorgt voor het kind. Tijdens de bevalling is de baarmoeder het uitdrijvingsorgaan, dat de baby via spiersamentrekkingen via het geboortekanaal (baarmoederhals, vagina) naar buiten transporteert.

De vagina is een zeer rekbare buis van spier- en bindweefsel. Het biedt plaats aan de penis tijdens geslachtsgemeenschap en fungeert als geboortekanaal tijdens de bevalling.

De grote en kleine schaamlippen bedekken de vaginale ingang en de urethra-uitlaat. Ze beschermen tegen binnendringende vreemde voorwerpen en ziektekiemen.

Bij seksuele stimulatie wordt er een afscheiding uitgescheiden door klieren aan de binnenkant van de kleine schaamlippen en rond de urethra, evenals in de vaginale opening. Het dient om de vagina te bevochtigen en bevat glucose, die het sperma nodig heeft als energiebron op weg naar de eicel.

De clitoris (clit) wordt gevormd door de kleine schaamlippen. Met zijn talrijke zenuwuiteinden is het het seksuele opwindingscentrum van de vrouw. De stimulatie ervan veroorzaakt een orgasme.

De interne vrouwelijke voortplantingsorganen eierstokken, eileiders, baarmoeder en vagina bevinden zich in het kleine bekken boven het diafragma urogenitale (het voorste deel van de bekkenbodem) tussen de urineblaas en het rectum.

De vagina vormt een posterieur, lateraal en anterieur vaginaal gewelf dat aan de voorkant grenst aan de urineblaas en de urethra. Achteraan boven het buikvlies en achteraan beneden de endeldarm vormen de grenzen.

Het schaambeen of de vulva is het zichtbare, externe gebied van de vrouwelijke geslachtsorganen. De mons veneris of schaambeen ligt voor en boven de symphysis (symfyse schaambeen). De grote schaamlippen liggen als dikke huidplooien tussen de dijen, omsluiten de schaamspleet en strekken zich uit tot aan het perineum.

De clitoris bevindt zich tussen aan de voorkant van de kleine schaamlippen. Huidplooien strekken zich uit van de achterkant en onderkant van de clitoris tot aan de kleine schaamlippen, die in de grote schaamlippen liggen en de vaginale vestibule omringen.

Welke problemen kunnen de vrouwelijke voortplantingsorganen veroorzaken?

Interne vrouwelijke voortplantingsorganen kunnen door verschillende infecties worden aangetast. Voorbeelden hiervan zijn vaginale schimmel (Candida), HPV-infectie, bacteriële vaginose, chlamydia-infectie en andere SOA's.

Kankers van de interne vrouwelijke voortplantingsorganen omvatten eierstokkanker, eileiderkanker, baarmoederkanker, baarmoederhalskanker en vaginale kanker. Veel voorkomende gezondheidsproblemen zijn onder meer ontsteking van de eileiders, cysten in de eierstokken, vleesbomen in de baarmoeder en endometriose.

Symptomen die kunnen worden veroorzaakt door een ziekte die de vrouwelijke voortplantingsorganen aantast, zijn onder meer verhoogde afscheiding, branderig gevoel en jeuk in het vaginale gebied. Pijnlijke, langdurige of afwezige menstruatiebloedingen, intermitterende bloedingen, pijn tijdens geslachtsgemeenschap en/of buikpijn kunnen ook wijzen op een ziekte van het vrouwelijke voortplantingsorgaan.

Vrouwelijke voortplantingsorganen kunnen ook misvormingen hebben, de vagina kan bijvoorbeeld ontbreken.