Groepen met risico op deficiëntie - hypomagnesiëmie (magnesium tekort; <0.8 mmol / l) - inclusief personen met
- Leeftijd> = 65 jaar (verminderde inname via de voeding, toegenomen nierverlies als gevolg van toenemende incidentie van ziektemorbiditeit en toenemend gebruik van medicijnen, zoals diuretica en anderen.
- Verminderde inname, bijvoorbeeld ondervoeding bij chronisch alcoholisme, parenterale voeding zonder adequate magnesiumsuppletie
- Intestinale verliezen en absorptiestoornissen, bijvoorbeeld door verlies van maagsap tijdens braken, acute en chronische diarree, malabsorptiesyndromen, acute pancreatitis (vorming van onoplosbare en slecht opneembare magnesiumvetzuurzouten), alcoholisme, primaire hypomagnesiëmie (magnesiumtekort) (buitengewoon zeldzaam, autosomaal recessief en dominant overgeërfd)
- Nierverliezen, bijvoorbeeld bij interstitiële nier ziekte, tubulair defect, niertubulair acidosediabetische ketoacidose, alcoholisme (remming van tubulaire reabsorptie), farmacon-geïnduceerde nierfunctiestoornis (bijvoorbeeld lus diuretica, thiazidediuretica, cisplatine, ciclosporine A, gentamicine, aminoglycosiden), Gitelman- en Bartter-syndromen.
- Endocriene aandoeningen, bijvoorbeeld primair of secundair hyperaldosteronisme, hyperthyreoïdie, slecht gereguleerde diabetes mellitus, hyperparathyreoïdie
- Verhoogde behoefte (borstvoeding, tijdens herstel na kwashiorkor en proteïne-energie ondervoeding).
Magnesium suppletie wordt aanbevolen om zwangere vrouwen te voorkomen pre-eclampsie (gebaren met toegenomen bloed druk en proteïnurie), verlaagd geboortegewicht en verhoogd vroeggeboortecijfer.
Risicogroepen ter discussie
- Atleten - een positief effect van magnesium suppletie op de prestaties van atleten is onlangs in twijfel getrokken.
- Personen met chronische ziekten, zoals hart- en vaatziekten, hypertensie, osteoporose, pre-eclampsie en diabetes mellitus
Risicogroepen voor overmaat - tot hypermagnesiëmie (magnesiumoverschot) komt voornamelijk voor in.
- Verminderde renale excretie, bijvoorbeeld als gevolg van oligurie, anurie in acuut nierfalen, chronisch nierfalen, diuretica (spironolacton, triamtereen), lithium therapie.
- Endocriene aandoeningen, bijvoorbeeld hypoaldosteronisme (bij bijnierinsufficiëntie).
- Verhoogde magnesiuminname (overmatig intraveneus magnesium therapie, magnesiumhoudend drugs, zoals maagzuurremmers, laxeermiddelen).
- Endogene afgifte van magnesium, bijvoorbeeld als gevolg van rabdomyolyse.
Overdosis magnesium (in de vorm van zouten) kan osmose veroorzaken diarree.
Aandacht. Toelichting op de leveringsstatus (Nationale Consumptiestudie II 2008) In de leeftijdsgroep van 19-80 LJ. bereiken slechts 62-78% van de vrouwen en slechts 59-82% mannen het innameadvies. De slechtst geleverde mannen en vrouwen> 25 jaar hebben een tekort aan ongeveer 100 mg magnesium. De armste geleverde mannen en vrouwen (DGE-aanbevelingen: m. 19e-24e LJ 400 mg / dag, m. 25e-80e LJ. 350 mg / dag, w. 19e-24e LY 310 mg / dag, w.> 25e LY. 300 mg / dag)
