Inguinaal kanaal: structuur, functie en ziekten

Het lieskanaal is een buisvormige verbinding tussen de buikholte en de uitwendige schaamstreek. Bij mannen passeert de zaadstreng hier; bij vrouwen, alleen een vasthoudband van de baarmoeder en vetweefsel passeren. Als delen van de darm door het lieskanaal komen, wordt dit een liesbreuk.

Wat is het lieskanaal?

Het lieskanaal (canalis inguinalis) is vier tot zes centimeter lang. Het loopt buisvormig van de buikholte door de buikwand schuin naar voren. Bij zowel mannen als vrouwen passeren de genitofemorale zenuw en de ilioinguinale zenuw het lieskanaal, twee zenuwen die delen van de innerveren dij, buikspieren, en uitwendige genitaliën. Bovendien is de lymfatische schepen van de lies weefselvocht knooppunt passeert het lieskanaal.

Anatomie en structuur

Het dak van het lieskanaal wordt gevormd door de interne schuine buikspier (Musculus obliquus internus abdominis) en de dwarse buikspier (Musculus transversus abdominis). De bodem van het lieskanaal bestaat uit de vezels van het inguinale ligament (ligamentum reflexum). Dit strekt zich uit van de voorste superieure iliacale wervelkolom tot de schaambeen en vormt een grens van de buikwand. Een deel van de externe schuine buikspier, de musculus obliquus externus abdominis, is zowel een onder- als een voorste grens van het lieskanaal, waardoor een bindweefsel groef die schuin naar het midden loopt. De achterwand van het lieskanaal wordt gevormd door de interne buikwandfascia, de fascia transversalis, een bindweefsel omhulsel dat de binnenkant van de buikwand bedekt. Het lieskanaal begint bij de inguinale fossa profundus, een ondiepe put aan de binnenkant van de buikwand, en eindigt aan de zijkant van de buikwand. schaambeen (Os pubis) bij het benige tuberculum pubicum. Het lieskanaal heeft een interne en een externe opening. De interne opening, ook wel de interne inguinale ring of annulus inguinalis profundus genoemd, bevindt zich boven het inguinale ligament. Het is herkenbaar aan het terugtrekken van de processus vaginalis van binnenuit. Bij de man strekt het zich uit naar de testis als fascia spermatica interna, een dunne fascia die de zaadstreng omhult. De uitwendige inguinale ring, annulus inguinalis superficialis, is een spleetvormige opening in de peesplaat van de obliquus externus abdominis spier, dwz de uitwendige schuine buikspier. De uitwendige opening van het lieskanaal wordt bedekt door de oppervlakkige buikfascia, die bij mannen net als de fascia spermatica interna om de zaadstreng wikkelt. Hier wordt het echter de fascia spermatica externa genoemd.

Functie en taken

Bij de man foetus, bewegen de teelballen van de buikholte, waar ze zich oorspronkelijk ontwikkelen, door het lieskanaal naar het scrotum. De testis steekt daarbij alle lagen van de buikwand uit. Dit uitsteeksel omhult de testis en wordt ook wel het vaginale proces of processus vaginalis genoemd. De lagen van de buikwand die ook uitsteken, vormen dan de zaadstreng (funiculus spermaticus) in het lieskanaal. Bloed schepen zoals de testikel slagader, de testikel aderlopen de ductus deferentis-slagader en de ductus deferentis-ader in de zaadstreng. Daarnaast diverse zenuwen zoals de testiculaire plexus en de ductus deferentis plexus, evenals de ramus genitalis lopen door de funiculus spermaticus. Bij vrouwen loopt het baarmoederband, het ligamentum teres uteri, door het lieskanaal naar de vleien​ Het gaat vergezeld van een levering slagader, de arteria ligamenti teretis uteri. Het baarmoederband dient om de baarmoeder en wordt bovendien ondersteund door vetweefsel in het lieskanaal. De processus vaginalis, die nog steeds aanwezig is bij de man, gaat normaal gesproken achteruit bij de vrouw. Als dat niet het geval is, wordt dit een vrouw genoemd hydrocele of een Nuck-cyste. Deze afwijking is zeer zeldzaam en komt het meest voor bij premature baby's.

Ziekten

Wanneer darmen lekken vanuit een zwak punt in het lieskanaal, wordt dit een hernia genoemd, een liesbreuk of, in technische termen, een hernia. De liesbreuk is een van de meest voorkomende hernia's, samen met de femorale en navelbreuken. Mannen worden significant vaker getroffen dan vrouwen. Afhankelijk van de locatie van de hernia wordt onderscheid gemaakt tussen directe en indirecte liesbreuken. De directe liesbreuk gaat door de achterwand van het lieskanaal. De herniale opening bevindt zich in de onmiddellijke nabijheid van de mediale liesfossa in de zogenaamde Hesselbach-driehoek. De Hesselbach-driehoek is een spiervrij deel van de buikwand en daardoor vatbaar voor een liesbreuk. De indirecte liesbreuk kan, in tegenstelling tot de directe liesbreuk, ook aangeboren zijn. De herniale opening bevindt zich altijd in de binnenste liesring. In dit geval kan de liesbreuk zich uitstrekken tot in het scrotum en enorme zwelling veroorzaken. Op volwassen leeftijd kan een liesbreuk worden veroorzaakt door zwakte van de buikwand of door een te breed kanaal in de lies. Ook een verhoging van de druk in de buik door bijvoorbeeld chronisch hoesten, persen bij toiletbezoek of zware lichamelijke inspanning kan een liesbreuk veroorzaken. Symptomen van inguinale hernia zijn meestal pijnloze zwelling in de liesstreek. De zwelling kan meestal tijdens het liggen worden weggeduwd. Als plotseling ernstig pijn treedt op in combinatie met een zwelling die niet weggeduwd kan worden, de oorzaak kan een opgesloten liesbreuk zijn. Dit leidt tot verstoringen van de bloedsomloop van de beknelde ingewanden met levensgevaar. Een levensbedreigende darmobstructie kan ook het resultaat zijn. Een liesbreuk wordt meestal operatief behandeld. De operatie kan worden uitgevoerd met een open of minimaal invasieve procedure. Ook van klinisch belang is het baarmoederband dat door het lieskanaal loopt. Tumorcellen kunnen door het verbindende lieskanaal reizen vanaf de baarmoeder aan de vleien via het baarmoederband, waar ze kunnen uitzaaien.