Diagnose | Spondylitis ankylopoetica

Diagnose

De diagnose wordt gesteld op basis van symptomen en fysiek onderzoek in combinatie met laboratorium en Röntgenstraal bevindingen. Internationaal geaccepteerd voor de diagnose van Morbui. Bekhterev heeft de gewijzigde New York Criteria van 1984 overgenomen: Het probleem is zo betrouwbaar Röntgenstraal veranderingen treden pas op na gemiddeld 5 tot 9 jaar.

Manifestaties buiten de gewrichten komen vaak voor en kunnen de eerste manifestatie zijn, zodat vroege vormen van de ziekte van Bechterew vaak niet kunnen worden gediagnosticeerd. - Diepgewortelde rug pijn en stijfheid gedurende meer dan 3 maanden. Verbetering door beweging, maar niet door rust.

• Beperkte mobiliteit van de lumbale wervelkolom in het sagittale en frontale vlak. - Beperkt ademhaling uitwijking van de thorax tot <2.5 cm (gecorrigeerd voor leeftijd en geslacht). - Ontstekingsveranderingen in het sacro-iliacaal gewrichten (sacroiliitis > graad 2 bilateraal of graad 3-4 unilateraal).
• Als aan drie klinische criteria is voldaan. - Als alleen aan het radiologische criterium zonder klinische criteria wordt voldaan. - Diagnose 1.

Klinische criteria: diep zittende onderrug pijn en stijfheid gedurende meer dan 3 maanden. Verbetering door beweging maar niet door rust. Beperkte mobiliteit van de lumbale wervelkolom in het sagittale en frontale vlak.

Beperkt ademhaling uitwijking van de thorax tot <2.5 cm (gecorrigeerd voor leeftijd en geslacht). 2e radiologisch criterium Inflammatoire veranderingen in het gebied van de sacro-iliacale gewrichten (sacroiliitis > graad 2 bilateraal of graad 3-4 unilateraal). - Diepe onderrug pijn en stijfheid gedurende meer dan 3 maanden.

Verbetering door beweging, maar niet door rust. - Beperkte mobiliteit van de lumbale wervelkolom in het sagittale en frontale vlak. - Beperkt ademhaling uitwijking van de thorax tot <2.5 cm (gecorrigeerd voor leeftijd en geslacht).

• Ontstekingsveranderingen in de sacro-iliacale gewrichten (sacroiliitis > graad 2 bilateraal of graad 3-4 unilateraal). - Afstuderen 1. Veilig de ziekte van Bechterew: als aan minstens één klinisch criterium en het radiologische criterium is voldaan.

2. waarschijnlijke Mb. Bechterew: als aan drie klinische criteria is voldaan. Als alleen aan het radiologische criterium wordt voldaan zonder klinische criteria. - Als aan drie klinische criteria is voldaan. - Als alleen aan het radiologische criterium wordt voldaan zonder klinische criteria.

Laboratoriumwaarden

Ongeveer 90% van de patiënten die aan de ziekte van Bechterew lijden, heeft het menselijke leukocytenantigeen B27 in zich bloed. De HLA-B27-bepaling is echter niet geschikt als screeningstest. Als de symptomen echter fysiek onderzoek en radiologische bevindingen leiden tot verdenking van de ziekte van Bechterew, een positieve HLA-B27 verhoogt de kans op diagnose.

Verhoogde ontstekingswaarden in de bloed, zoals CRP (C-reactive protein) en een versnelde sedimentatiesnelheid (BSG), correleren met de ontstekingsactiviteit en kunnen daarom worden gebruikt om het beloop van de ziekte te volgen. In milde gevallen kunnen deze echter ook binnen het normale bereik vallen. HLA-bepaling wordt ook uitgevoerd als onderdeel van de diagnose van de ziekte van Bechterew.

De radiologische veranderingen in het gebied van de sacro-iliacale gewrichten zijn van groot belang voor de diagnose van spondylitis ankylopoetica, maar zijn niet geschikt om het verloop van de ziekte te beoordelen. Radiologische tekenen van sacroiliitis (ontsteking van het sacro-iliacale gewricht) zijn een wazige gewrichtscontour met sclerose (samendrukking van het bot) en erosies (botontbinding) dichtbij het gewricht (zogenaamde kleurrijke foto). In het gebied van de wervelkolom en de perifere gewrichten zijn de radiologische veranderingen geschikter om het verloop van de ziekte te beoordelen.

Ze zijn het resultaat van inflammatoire vernietiging en meestal frustrerende reparatieprocedures. Het volgende kan worden opgemerkt op de Röntgenstraal afbeelding: Bij de wervelkolom, spondylodiscitis, dooswervelvorming, spondylofytvorming, benige brugvorming en uiteindelijk volledig gewricht of Vertebrale lichaam fusion (zogenaamde bamboestaaf). - Erosies

• sclerotherapie
• Gezamenlijke ruimte vernauwing
• Vage gewrichtscontouren
• Syndesmofyten (verkalking van de ligamenten van de wervelkolom, zodat de wervellichamen functioneel met elkaar zijn verbonden) en
• Bot sporen.