Levothyroxine: effecten, gebruik en risico's

Verschillende hormonale ziekten vereisen hormonale aanpassing of hormonale substitutietherapie​ Dit geldt ook voor schildklieraandoeningen. Dus in het geval van hypothyreoïdie administratie van kunstmatige schildklier hormonen noodzakelijk. Levothyroxinewordt in dit geval bijvoorbeeld gebruikt.

Wat is hypothyreoïdie?

Levothyroxine is een schildklierhormoon. Om precies te zijn, het is de T4-vorm van het hormoon. Het hormoon T4 wordt in de schildklier gebruik jodium en selenium​ T3 is het metabolisch actieve hormoon dat alle functies van het lichaam controleert. Bijvoorbeeld groei van haar en nagels, eetlust en spijsvertering, vruchtbaarheid bij vrouwen, concentratie en geheugen, lichaamstemperatuurregeling, etc.

Farmacologische effecten op het lichaam en organen

Bij mensen met een schildklierstoornis zoals hypothyreoïdie, levothyroxine is gebruikt voor therapie​ De T4-hormoonvorm in het medicijn vervangt de ontbrekende hormonen die niet meer door de schildklier zelf. Administratie van T4 in de vorm van levothyroxine tablets beïnvloedt de lichaamsfuncties die hierboven al zijn genoemd. Het beinvloedt:

  • De regulering van de lichaamstemperatuur
  • De vruchtbaarheid van de vrouw bij kinderwens
  • Groei van haar en nagels
  • Psychologische stabiliteit
  • De slaap
  • Spijsvertering en lichaamsgewicht
  • Vet metabolisme
  • Bloed suiker, Etc.

Een gebrek aan voldoende T4 heeft daarom invloed op het hele lichaam bij schildklieraandoeningen. De patiënt voelt zich moe, vermoeid, depressief en wint aan lichaamsgewicht. Bloed lipiden zelfs toenemen met een gezonde dieet en veel patiënten lijden aan haaruitval, broos nagels en slaapstoornissen. Levothyroxine is in Duitsland verkrijgbaar bij verschillende fabrikanten. Om de meest nauwkeurige hormoonaanpassing mogelijk te maken, is levothyroxine in de handel verkrijgbaar in verschillende doseringen. De doseringsvorm als tablets is verkrijgbaar in sterktes van onder andere 25 µg, 50 µg, 75 µg, 100 µg, 125 µg en 125 µg.

Medisch gebruik en toepassing voor behandeling en preventie.

Voorschriften voor levothyroxine worden gegeven door specialisten zoals onder meer nucleair geneeskundigen of endocrinologen (hormoonspecialisten), na de bepaling van hypothyreoïdie or ontsteking van de schildklier (Hashimoto's thyroiditis​ Vervolgrecepten kunnen ook worden afgegeven door de huisarts. Ziekten van dit type kunnen worden gediagnosticeerd door een nauwkeurig hormoonprofiel in de bloed. De hormonen T3, T4 en de TSH waarde worden bepaald. Een ultrageluid onderzoek en een scintigram evenals de bepaling van de schildklier antilichamen (MAK, TRAK, TPO) ondersteunen de diagnose. Afhankelijk van het type ziekte kan de schildklier kan toenemen als gevolg van hormoontekort en een struma kan vormen. Knobbeltjes zijn ook niet ongewoon. Als de hormoonsituatie meer in evenwicht wordt door regelmatig administratie van T4-medicatie kan de vergroting van de schildklier achteruitgaan. In Hashimoto's thyroiditiskrimpt de schildklier als gevolg van ontstekingsprocessen. Dit gebeurt vanwege antilichamen in de loop van een auto-immuunproces en er worden onvoldoende hormonen aangemaakt. Hier is het essentieel om tegen te gaan met de toediening van levothyroxine.

Risico's en bijwerkingen

Als de behandeling van de schildklier niet goed is aangepast, kunnen er meer of minder vervelende bijwerkingen en bijwerkingen zijn. Met name patiënten die lang geleden hebben aan een hormoontekort dat niet onmiddellijk werd vastgesteld, vinden het vaak moeilijk om een ​​hogere initiële diagnose te verdragen. dosis​ Het lichaam moet eerst weer wennen aan de verhoogde hormoonaanvoer. Daarom moet T4-medicatie altijd 'gefaseerd' worden ingevoerd, dwz de dosis moet in het begin zo klein mogelijk zijn en daarna langzaam worden verhoogd. Bijwerkingen van een te hoge aanvangsdosis kunnen zijn:

  • Hartkloppingen
  • Zweten
  • Angst
  • Tremors
  • Gewichtsverlies en diarree
  • Innerlijke rusteloosheid
  • Bij toediening schildklierhormonenis het ook handig om minimaal 2x per jaar een hormoonprofiel te laten door een huisarts of specialist om klachten en overdosering of onderdosering te voorkomen. De dagelijkse dosis wordt 's ochtends ingenomen, vastend, minstens een half uur voor het ontbijt. Dit zorgt voor de optimale effectiviteit van het medicijn.